Ο κύριος

Κεφάλαιο Σαράντα

Vanessa's POV
Την επόμενη ημέρα.

(πρόσεχε Stefan, μην τον χάσεις από τα μάτια σου!)
Λέω καθώς ο Stefan ακολουθεί το αυτοκίνητο του Leonardo
(μάλιστα κυρία)
Αυτή την φορά... αυτή την φορά δεν πρόκειται να μου ξεφύγει! Θα την βρω όποια και αν είναι αυτή που συναντά! Ξαφνικά βλέπω το αυτοκίνητο του να στρίβει προς τα δεξιά και να σταματά έξω από ένα μαγαζί με κοσμήματά. Τι κάνει εδώ; Επειτα βγαίνει από το αυτοκίνητο, με το συνηθισμένο στυλ του μοντέλου. Άμα σου μένουν κουσούρια! Η πόρτα του μαγαζιού ανοίγει και τα μάτια μου γουρλώνουν από το σοκ καθώς βλέπω την μητέρα μου να στέκεται μπροστά του. Τι διάολο κάνει ο Leonardo με την μητέρα μου; Τους παρακολουθώ να συζητούν για μερικά λεπτά και έπειτα εκείνη ανοίγει την τσάντα της και βγάζει μερικά χρήματα. Χρήματα; τι θα τα κάνει τα χρήματα; Αλλά το ερώτημα λύνετε γρήγορα, μιας και την βλέπω να δίνει τα χρήματα στον Leonardo, ο οποίος τα παίρνει με μεγάλη χαρά. Κάτι άσχημο παίζεται εδώ! Και ξαφνικά, όλα τα γεγονότα έρχονται και με πλακώνουν. Ο Daniel και η Ana... το ταξίδι τους στο Λονδίνο... η μαμά! Χριστέ μου!
(ο Leonardo φταίει για όλα!)
Τώρα το παζλ έχει λυθεί! Τώρα μπορώ να καταλάβω από που τα έμαθε όλα η μητέρα μου
(από ότι φαίνεται... δεν κάνατε και πολύ καλή επιλογή στο θέμα σχέση, δεσποινίς)
Σχεδόν με κατηγορεί ο Stefan. Με το βλέμμα του... τις λέξεις του...
(πρέπει να μιλήσω με τον Daniel)
Ξέρω ότι ίσως θυμώσει αλλά πρέπει να ξέρει!

Anastasia's POV

Κάθομαι στο κρεβάτι και κοιτάζω την κενή σελίδα από το ημερολόγιο μου. Θέλω να γράψω τόσα πολλά, αλλά όποτε ακουμπάω την μύτη του μολυβιού στο χαρτί, δεν μου έρχεται τίποτα. Λες και ξαφνικά όλα σβήνονται από την μνήμη μου. Είμαι τόσο μπερδεμένη. Η πρόταση του Daniel στριφογυρίζει συνεχώς μέσα στο μυαλό μου. Θέλει να φύγουμε μαζί! και δεν έχει ιδέα πόσο θέλω να τον ακολουθήσω! Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ. Από πάντα η οικογένεια είχε προτεραιότητα για εμένα. Δεν μπορώ να τους παρατήσω τώρα για να ζήσω τον απαγορευμένο μου έρωτα. Άσε που δεν πρόκειται να μας αφήσουν σε ησυχία οι δικοί του γονείς. Πως στο διάολο θα εξαφανιστούμε ενώ παράλληλα κινδυνεύουμε; Ξαφνικά η πόρτα του δωματίου μου ανοίγει και η μητέρα μου μπαίνει μέσα
(τι κάνεις αγάπη μου; γράφεις στο ημερολόγιο σου;)
(προσπαθώ να γράψω)
Της απαντάω ενώ παράλληλα κλείνω το ημερολόγιο μου και το αφήνω στο κομοδίνο μου
(τι συμβαίνει αγάπη μου; γιατί είσαι έτσι;)
Με ρωτάει κάπως ανήσυχη και αυτόματα μπλέκω τα δάχτυλα μου μεταξύ τους. Ίσως μπορεί να με βοηθήσει με το μπέρδεμα μου
(μαμά, εάν ο μπαμπάς σου ζητούσε να φύγετε μαζί.... θα τον ακολουθούσες;)
Ρωτάω κάπως διστακτικά καθώς υψώνω το βλέμμα μου στο πρόσωπο της
(εξαρτάται. Αλλά γιατί ρωτάς;)
Λέει και ξεφυσάω
(τίποτα)
Μουρμουρίζω και ξανά χαμηλώνω το βλέμμα στα μπλεγμένα μου δάχτυλα. Δεν μπορώ να της το πω. Δεν θέλω να την κάνω να νιώσει άσχημα εξαιτίας μου
(σου ζήτησε να φύγετε μαζί;)
Η ερώτηση της με σαστίζει εντελώς. Αμέσως σηκώνω το κεφάλι και τα μάτια μου συναντούν τα δικά της
(πως το...)
(ήταν ύποπτη η ερώτηση σου, Ana)
Μου εξηγεί αμέσως και αυτόματα κατεβάζω το κεφάλι μου από ντροπή
(συγγνώμη μαμά. Απλά... δεν ξέρω τι να κάνω. Είναι λες και όλα με πνίγουν! Από την μία θέλω να τον ακολουθήσω, αλλά από την άλλη... σκέφτομαι εσάς, τους δικούς του... και απλά...)
Αφήνω μετέωρη την πρόταση μου καθώς νιώθω τα δάκρυα να ανεβαίνουν με μεγάλη δύναμη στα μάτια μου. Δεν μπορώ να τον ακολουθήσω. Ξέρω πως θα είναι δύσκολο να σκοτώσω όλα όσα ένιωσα για αυτόν τον άντρα. Αλλά πρέπει να κάνω το σωστό! Ξαφνικά το χέρι της μαμάς σκεπάζει το δικό μου και αυτόματα σηκώνω το κεφάλι για να την δω να με κοιτάζει με τρυφερό ύφος
(αγάπη μου, δεν χρειάζεται να το σκέφτεσαι τόσο πολύ)
Λέει και κατσουφιάζω
(τι εννοείς;)
(θέλεις να είσαι μαζί του;)
Με ρωτάει ευθέως και τα φρύδια μου ανασηκώνονται από την έκπληξη
(φυσικά και θέλω!)
(τότε δεν υπάρχει λόγος να το σκέφτεσαι τόσο πολύ...)
Αποκρίνεται και έπειτα φέρνει το χέρι μου στα χείλη της, κάνοντας με να σαστίσω εντελώς
(κάνε αυτό που σου λέει η καρδιά σου αγάπη μου. Δυστυχώς η ζωή είναι η μικρή. Ζήσε την όσο καλύτερα μπορείς!)
Συνεχίζει και έπειτα σηκώνεται και φεύγει από το δωμάτιο, αφήνοντας με μόνη και μπερδεμένη. Έχω μείνει τώρα! Ασυναίσθητα ένα δάκρυ ξεφεύγει από το μάτι μου και κυλά στο μάγουλο μου. Ω μαμά! Με συγκίνησε με τα λόγια της. Είσαι ελεύθερη να διαλέξεις Ana! Είσαι ελεύθερη!