Ο κύριος

Κεφάλαιο Είκοσι οκτώ

Anastasia's POV
Η ημέρα της αναχώρησης.

Το ταξίδι μας μέχρι την Αγγλία ήταν πολύ κουραστικό. Ήταν η πρώτη φορά που πετούσα εκτός Αμερικής και όλα μου φαινόντουσαν παράξενα και τρομακτικά.

Κοιτάζω συνεχώς έξω από το παράθυρο του αεροπλάνου και νιώθω τον φόβο να με κατακλύζει
(πάει πολύ ψηλά Daniel)
Μουρμουρίζω ανήσυχα και εκείνος γελάει σιγανά
(ηρέμησε)
(ναι, εύκολο να το λες!)
Αποκρίνομαι και στρέφω το βλέμμα μου μπροστά. Δεν αντέχω να κοιτάξω κι άλλο το παράθυρο
(σκέψου ότι σε λίγα λεπτά θα φτάσουμε στο Λονδίνο και θα κάνουμε πολλές βόλτες στην πόλη!)
(ναι, όταν προσγειωθούμε θα το σκεφτώ)
Αποκρίνομαι και παίρνω βαθιές ανάσες για να κατευνάσω τον εαυτό μου. Το άγχος με έχει κατακλύσει! Ξαφνικά, το χέρι του Daniel πιάνει το δικό μου και στρέφω απότομα το κεφάλι για να τον κοιτάξω
(χαλάρωσε και σκέψου θετικά Ana...)
Ana! Πρώτη φορά με αποκαλεί έτσι
(σε λίγο θα φτάσουμε. Απλά κλείσε τα μάτια και χαλάρωσε)
Προσθέτει σιγανά και ομολογώ πως με καθησυχάζει. Κλείνω τα μάτια και σφίγγω το χέρι του, ευχόμενη να φτάσουμε γρήγορα στο Λονδίνο.

(Anastasia...)
Μία οικεία, βραχνή φωνή με τραβά από τον πολύτιμο ύπνο μου. Ανοίγω τα μάτια μου και τον βλέπω να αιωρείται από πάνω μου, κοιτάζοντας με με εκείνα τα γαλανά του μάτια. Είναι τόσο ακαταμάχητο αυτό το βλέμμα!
(φτάσαμε!)
Λέει και ανοιγοκλείνω μερικές φορές τα μάτια μου για να καταλάβω που βρίσκομαι. Αυτός ο χώρος δεν μοιάζει με του αεροπλάνου
(που ακριβώς είμαστε;)
(έξω από το ξενοδοχείο)
Απαντάει λιτά και τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα από το σοκ
(μα... στο αεροπλάνο δεν ήμασταν πριν;)
(ναι αλλά τώρα είμαστε έξω από το ξενοδοχείο)
(ναι αλλά εγώ δεν θυμάμαι να ξύπνησα!)
Βασικά, ούτε πότε κοιμήθηκα θυμάμαι
(έλα, σήκω)
Λέει και με βοηθάει να βγω από το αυτοκίνητο. Κοιτάζω το τεράστιο κτίριο και το σαγόνι μου φτάνει ως το πάτωμα
(εδώ θα μείνουμε;)
Ρωτάω ενώ στρέφω το βλέμμα μου στο δικό του
(ναι)
Απαντάει και κατσουφιάζει
(δεν σου αρέσει;)
Ρωτάει και σκάω ένα μικρό γελάκι
(αστειεύεσαι! Απλά λέω πως είναι... τεράστιο!)
Απαντάω και ρουθουνίζει
(έλα να σου δείξω και το εσωτερικό του)
Λέει και με τραβάει ως την ρεσεψιόν
(καλησπέρα σας κύριε!)
Μας λέει μια νεαρή κοπέλα, με καθαρή αγγλική προφορά. Μου ακούγεται περίεργο έτσι όπως μιλάνε εδώ
(καλησπέρα, θα θέλαμε μια σουίτα με δύο δωμάτια)
(μάλιστα κύριε. Ορίστε το κλειδί σας. Ο γκρουμ θα σας δείξει την σουίτα σας)
(σας ευχαριστώ, δεσποινίς)
Αποκρίνεται με κεφάτο τόνο ο Daniel καθώς παίρνει το κλειδί. Έπειτα κάνει μεταβολή και βαδίζουμε μαζί ως το ασανσέρ.