Ο κύριος

Κεφάλαιο Είκοσι ένα

Anastasia's POV

Η υπόλοιπη μέρα μου πέρασε ήσυχα και ευχάριστα μαζί με την οικογένεια μου. Μαγειρέψαμε, παίξαμε επιτραπέζια, καθίσαμε μαζί στην τηλεόραση και μετά... πήγαμε για ύπνο. Εγώ όμως στριφογυρίζω εδώ και δύο ώρες στο κρεβάτι. Όσο και αν το θέλω, δεν με πιάνει ύπνος. Σκέφτομαι να τηλεφωνήσω στην Vanessa για να την ρωτήσω εάν όλα είναι καλά, αλλά είναι πολύ αργά. Σίγουρα θα κοιμάται τώρα. Και ο Daniel; Αραγε τι κάνει τώρα; με σκέφτεται όσο τον σκέφτομαι εγώ; Αχ, τι βλακείες λέω! Ξαφνικά, ακούγεται το τηλέφωνο μου. Ποιος είναι τέτοια ώρα; Απλώνω το χέρι στο κομοδίνο για να πάρω την συσκευή μου. Κοιτάζω την οθόνη και εκπλήσσομαι καθώς βλέπω ότι είναι άγνωστος αριθμός. Ίσως πρόκειται για κάτι σοβαρό. Το σηκώνω
(παρακαλώ;)
(Anastasia)
Η φωνή του! Αυτή η βαθιά και παράλληλα βελούδινη φωνή του που ακούγεται από την άλλη γραμμή, κάνοντας την καρδιά μου να χτυπά σε ξέφρενο ρυθμό
(Daniel! Τι έγινε; είσαι καλά;)
Ρωτάω αλλά επικρατεί ησυχία για μερικά λεπτά. Ησυχία που με κάνει να ανησυχώ ακόμα περισσότερο
(Daniel;)
(είμαι έξω από το σπίτι σου. Μπορείς να κατέβεις;)
Ορίστε!
(είσαι έξω;)
Ρωτάω καθώς σηκώνομαι από το κρεβάτι και πλησιάζω το παράθυρο για να κοιτάξω προς την αυλόπορτα του σπιτιού. Και όντως! Στέκεται έξω, κοιτάζοντας το πεζοδρόμιο και κρατώντας το τηλέφωνο κοντά στο αυτί του
(θα κατέβεις;)
(περίμενε με!)
Λέω και το κλείνω. Σε δύο λεπτά έχω ήδη κατέβει ήδη στον κάτω όροφο. Φοράω βιαστικά το μπουφάν μου και έπειτα τα παπούτσια μου. Παίρνω κλειδιά και ξεκλειδώνω την πόρτα για να βγω έξω
(τι κάνεις εδώ;)
Ρωτάω καθώς τον πλησιάζω με γρήγορα βήματα
(ήρθα να σε δω...)
Απαντάει χαμηλόφωνα και σηκώνει τα χέρια για να πιάσει το πρόσωπο μου. Έχω παγώσει εντελώς!
(είχα ανάγκη να σε δω!)
(μπορεί να σε δει κανείς)
Λέω και τοποθετεί τον δείκτη του στα χείλη μου, σωπαίνοντας με
(και να με δουν... δεν έχω κάτι να κρύψω)
Μουρμουρίζει και το πρόσωπο του πλησιάζει το δικό μου, αλλά εγώ στρέφω το κεφάλι μου από την άλλη, αποφεύγοντας τα χείλη του
(εδώ είναι η γειτονιά μου. Με ξέρουν όλοι. Εάν σε δουν....)
(δεν ξέρω πολλούς λογικούς ανθρώπους που να στέκονται στα παράθυρα τους στις δώδεκα το βράδυ)
Λέει με πειραχτηκό τόνο καθώς τα μάτια μου συναντούν τα αγγελικά δικά του
(άφησε με τουλάχιστον να σου κάνω μια αγκαλιά. Την έχω τόση ανάγκη!)
(α ναι ε; δεν σε είδα και τόσο τρυφερό το πρωί!)
(το πρωί είχα νεύρα μαζί σου)
Λέει και το στόμα μου ανοίγει διάπλατα από το σοκ
(είχες νεύρα μαζί μου; και τολμάς να μου το λες έτσι απλά!)
(ξέρω πως δεν ήταν σωστό εκ μέρους μου. Αλλά ήθελα να σου δείξω πως με πείραξε που έφυγες προχθές)
(έκανα το σωστό, Daniel. Και το ξέρεις!)
(οι άνθρωποι όμως... δεν κάνουν πάντα το σωστό, έτσι;)
Τα μάτια του λάμπουν επικίνδυνα και η φωνή του προδίδει κάτι το ερωτικό. Κάνει ένα βήμα κοντά μου και η καρδιά μου σφυροκοπά μέσα στο στήθος μου, έτοιμη να βγει
(ήρθα εδώ επειδή είχα ανάγκη να σε δω, Anastasia. Για μένα...)
Κάνει παύση και το χέρι του αγκαλιάζει το δικό μου
(δεν είσαι μια απλή γυναίκα που μπορώ να παίξω μαζί της)
Συμπληρώνει και τα αγγελικά του μάτια συναντούν τα δικά μου. Γιατί αισθάνομαι τόσο όμορφα; Τόσο πολύ με επηρεάζουν τα λόγια του;
(Daniel είναι αργά. Καλύτερα να φύγεις)
(πρώτα... θέλω να σου ζητήσω κάτι. Ή μάλλον... να σου κλέψω κάτι)
Μουρμουρίζει και πριν προλάβω να πω το οτιδήποτε, τα χείλη του ορμούν στα δικά μου, κάνοντας με να σαστίσω εντελώς. Πρέπει να τραβηχτώ! Είναι λάθος όλο αυτό! Αλλά όσο το σκέφτομαι, άλλο τόσο παραδίνομαι στο φιλί του. Ξαφνικά σταματάει και εγώ έχω μείνει χωρίς ανάσα
(αυτό ήθελα μόνο)
Ψιθυρίζει πάνω στα χείλη μου και τα μάτια μου ανοίγουν για να αντικρίσουν τα λαμπερά δικά του
(φύγε)
Λέω χαμηλόφωνα και εκείνος κάνει ένα βήμα πίσω
(όπως θέλεις Anastasia)
Μουρμουρίζει και έπειτα μπαίνει στο αυτοκίνητο του και φεύγει. Θεέ μου, τι ήταν και το αποψινό! Κλείνω σφιχτά τα μάτια καθώς αφήνω μια μεγάλη ανάσα να ξεφύγει από μέσα μου. Η καρδιά μου χτυπάει τόσο δυνατά για αυτόν τον άντρα! Κάθε φορά λέω πως θα κάνω το σωστό και πως θα μείνω μακριά του. Αλλά εκείνος φαίνεται να ακούει τις σκέψεις μου και να με περιγελά. Γιατί μου το κάνεις αυτό Daniel; Γιατί θέλεις να πληγώσεις την καρδιά μου; Καλύτερα να μπω μέσα πριν με δει κανένας γνωστός.