Ο κύριος

Κεφάλαιο Ένα

Πριν από δύο μήνες

(Lucas, πρέπει να με βοηθήσεις! Την έχω ανάγκη αυτή την δουλειά)
(μα δεν έχω κάτι άλλο να σου προτείνω Anastasia. Σε όποιες δουλειές σε έχω στείλει, έχεις παραιτηθεί!)
Γκρινιάζει καθώς εγώ συνεχίζω να τον ακολουθώ ανάμεσα στα γραφεία
(ναι αλλά δεν έφταιγα πάντα εγώ! Είχαν και εκείνοι μερίδιο ευθύνης)
(όπως και να χει, εκείνος είναι το αφεντικό και εσύ ο εργάτης Ana! Πρέπει να το καταλάβεις αυτό επιτέλους!)
Αποκρίνεται σχεδόν φωναχτά και έπειτα μπαίνει μέσα στο γραφείο του. Παραλίγο να φάω την πόρτα στα μούτρα, αλλά ευτυχώς που πρόλαβα έγκαιρα και την σταμάτησα
(ο εργάτης όμως, έχει και δικαιώματα!)
(γιατί κάνουμε ξανά αυτή την συζήτηση; αφού ξέρουμε πως δεν θα μας βγάλει πουθενά!)
Λέει και έπειτα πετάει πάνω στην έδρα τους φακέλους που κρατούσε τόση ώρα στα χέρια του
(πίστεψε με, θέλω να σε βοηθήσω αλλά δεν μπορώ πλέον! Όσες ευκαιρίες σου έδωσα τις πέταξες...)
(είχα σοβαρούς λόγους για να παραιτηθώ Lucas, και το ξέρεις πολύ καλά. Δεν σου έχω πει ποτέ ψέμματα!)
(ναι, το ξέρω. Αλλά σε έχω προτείνει σε δεκαπέντε άτομα. Και στους δεκαπέντε είχες θέμα!)
(εγώ φταίω εάν ήταν όλοι τους τρελή;)
(αχ Ana, σοβαρέψου επιτέλους!)
(μα σοβαρή είμαι)
(δεν το βλέπω!)
Αποκρίνεται ειρωνικά και κάθεται στην δερμάτινη καρέκλα του
(σε παρακαλώ ρε Lucas. Μια τελευταία ευκαιρία!)
Τον ικετεύω και εκείνος ξεφυσάει, φανερά κουρασμένος
(υπάρχει μια θέση για οικιακή βοηθός)
(δέχομαι!)
Πετάω αμέσως και εκείνος κατσουφιάζει
(ούτε που πρόλαβα να σου εξηγήσω)
(δεν έχει σημασία. Χρειάζομαι απεγνωσμένα την δουλειά, όποια και αν είναι αυτή!)
Δηλώνω κατηγορηματικά και εκείνος ξεφυσάει
(πρόσεχε Ana! Είναι η τελευταία φορά που σου δίνω δουλειά! Εάν τα θαλασσώσεις και εδώ...)
(δεν πρόκειται να συμβεί αυτό, στον λόγο μου! Αυτή την φορά θα τα καταφέρω!)
Προσπαθώ να τον επιβεβαιώσω και εκείνος ξεφυσά ξανά
(ελπίζω να το εννοείς)
Αποκρίνεται και έπειτα στρέφει την προσοχή του στα χαρτιά που έχει απλωμένα μπροστά του
(θέλεις να μου πεις κάτι άλλο;)
(όχι. Φεύγω)
Λέω βιαστικά και έπειτα βγαίνω από το γραφείο, νιώθοντας ένα αίσθημα χαράς να με κατακλύζει. Ήμουν σίγουρη ότι ο Lucas θα με βοηθούσε. Πάντα το κάνει! Με ξέρει από παιδί, ξέρει πόση ανάγκη έχω την δουλειά. Αλλά αυτή την φορά θα πρέπει να φροντίσω να τα πάω καλά με τον ιδιοκτήτη, η την ιδιοκτήτρια του σπιτιού.

Daniel's POV

Βρίσκομαι στο γραφείο μου και διαβάζω μερικά e-mail που μου έστειλε η γραμματέας μου. Έχω πολλές υποχρεώσεις. Σε μισή ώρα έχουμε και ένα συνέδριο για την συμφωνία που ετοιμάζουμε στην Αγγλία. Ξαφνικά, ακούγεται ένα χτύπημα από την πόρτα και σηκώνω το κεφάλι από την οθόνη του υπολογιστή μου
(περάστε)
Λέω και μόλις ανοίγει η πόρτα, βλέπω την γραμματέα μου μαζί με τον κύριο James
(καλησπέρα κύριε Morisson!)
Λέει ο κύριος James και εγώ σηκώνομαι από την θέση μου
(καλησπέρα κύριε James. Καθίστε!)
Λέω καθώς έρχεται προς το μέρος μου και καθόμαστε ταυτόχρονα στις καρέκλες μας
(θέλετε να πιείτε κάτι κύριε;)
Τον ρωτάει η γραμματέας μου και γνέφει αρνητικά
(όχι, σας ευχαριστώ)
(μπορείς να πηγαίνεις Penelope)
Της λέω και με ένα τελευταίο νεύμα, φεύγει από το γραφείο
(στο τηλέφωνο μου είπατε πως θέλετε να μου μιλήσετε για την θέση)
(μάλιστα κύριε Morisson. Βρήκα μια πολύ καλή κοπέλα για το σπίτι σας)
Τόσο γρήγορα! Μου κάνει εντύπωση
(και το όνομα της;)
(Anastasia Parker)
Anastasia Parker! Πρέπει να στείλω μήνυμα στον Nathan. Θέλω να μάθω τα πάντα για αυτή την κοπέλα, εφόσον θα δουλέψει στο σπίτι μου
(πότε θέλετε να έρθει στο σπίτι σας;)
(αύριο αν γίνεται)
Απαντάω αμέσως και εκείνος κατσουφιάζει
(όπως θέλετε...)
Αποκρίνεται και έπειτα σηκώνεται από την θέση του
(θα την ενημερώσω σήμερα κιόλας)
Προσθέτει και σηκώνομαι από την θέση μου για να ανταλλάξουμε χειραψία
(χάρηκα για την συνεργασία, κύριε Morisson)
(επίσης κύριε James)
(καλή σας ημέρα)
Λέει και έπειτα φεύγει από το γραφείο μου. Anastasia Parker! Πρέπει να τηλεφωνήσω στον Nathan.