10 yaşındaki Mert Atalay'ın en büyük hayali süper kahraman olmaktı. Olmuştu da. 6 yaşındaki Beril'in hem süper kahramanı hem de biricik Mert'i idi ancak Mert, hayranlıktan ibaret sandığı bu sevginin ne kadar büyük olduğunu kavrayamamıştı. Taşınmadan...
Oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz çok sevinirim.
Unutmayın, her emek karşılığını hak eder. 🌼
Keyifli okumalar!
🎶Çağan Şengül & Lalfizu & Yasir Miy - Yıldızlara
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
14.25
14.26
14.27
Bakışlarım saniyede bir telefonumun sağ üst köşesindeki saate kayarken "Ben ne ara bu hale düştüm ya?" diye homurdandım kendi kendime. Güya sosyal medya hesaplarımda geziniyordum... Resmen Beril'i görmek için dakikaları sayıyordum!
14.28
14.29
"Mert?"
Adımı işitmemle istemsizce irkildim ve bakışlarımı hızla sesin geldiği yöne çevirdim. Hayır, gelen kızıl saçlı yıldızım değildi.
Telefonun tuş kilidine basarak ekranın siyaha bürünmesini sağladıktan sonra telefonumu önümdeki masaya bırakırken "Güneş," diye mırıldandım. "Dalmışım, affedersin. Geldiğini fark etmedim, otursana lütfen."
Güneş, mahcup bir ifadeyle işaret ettiğim sandalyeye yerleşirken "Asıl sen kusura bakma, korkuttum seni," diye mırıldandı. Hafifçe gülümseyerek başımı salladım. "Yok, hiç önemli değil. E, nasılsın?"
Önüne gelen saçlarını omzundan geriye atarken "İyiyim," diyerek gülümsedi. "Hoca yirmi dakikalık ara verdi de kahve almaya geleyim dedim. Seni görünce de selam vermek istedim. Sen nasılsın?"
"İyi yapmışsın... Ben de iyiyim, ne olsun?"
"Ne yapıyorsun burada tek başına? Çocukları mı bekliyorsun?"
"Yok, hayır. Dersten sonra gitti onlar. Şeyi bekliyorum ben, Beril'i."
Surat ifadesi saniyeliğine değişir gibi olsa da kendini hızla topladı ve "Hani şu çocukluk arkadaşın olan mı?" diye sordu.
"Hım-hım, o," diyerek onayladım onu.
Kısaca "Anladım," diye mırıldandığında "Sen neler yapıyorsun?" diyerek konuyu değiştirdim. "Yani şu yurt dışı mevzuları... Nasıl gidiyor? Karar verebildin mi nereye gitmek istediğine?"
Yerinde hafifçe dikleşti. Açtığım konu onu heyecanlandırmışa benziyordu. "Aslında ben İngiltere'yi istiyorum ve oradaki birkaç yerle iletişime de geçtim. Bu yıl bitmeden ayarlayabilirsem harika olacak."
"Ben sana güveniyorum," dedim tüm samimiyetimle. "Başaracağından şüphem yok."
İçten bir gülümseme bahşetti bana. "Teşekkür ederim."
