10 yaşındaki Mert Atalay'ın en büyük hayali süper kahraman olmaktı. Olmuştu da. 6 yaşındaki Beril'in hem süper kahramanı hem de biricik Mert'i idi ancak Mert, hayranlıktan ibaret sandığı bu sevginin ne kadar büyük olduğunu kavrayamamıştı. Taşınmadan...
Herkese merhaba! Bir yeni bölümle daha karşınızdayım. Lakin bölümden evvel bir şeyler söylemek istiyorum.
Bildiğiniz üzere Beril'in modelini Abigail olarak güncellemiştik. Bundan böyle Mert'in modelini de değiştiriyorum. Bu kitap Bir Aşk Kazası adıyla yayımlanmaya başladığından beri Mert'in modeli hakkında eleştiriler alıyorum çünkü. Aynı Holland'da olduğu gibi eski modelle devam etmek isteyen etsin, istemeyen yeni modele şans vermeyi denesin. Onu da beğenmeyen kimi seviyorsa onu hayal etsin :p
Yeni Mert'imiz;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
GÜZEL ÇİFTİMİZ;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifle okuyun! ❤️
⚡⚡⚡
Sevmek tuhaf eylemdi. Birine olan sevginin sana ne getireceğini kestiremiyordun. Bazen hüsranla karşılaşıyordun, bazen hüzünle, bazense -eğer şanslıysan tabii- sevinçle.
Çocukluğumda Beril'den çok şey öğrenmiştim. Karşılıksız sevgiyi, güveni, inancı, bağlılığı... O zaman anlayamamıştım belki ama şimdi o zamanları düşündüğümde kaçırdığım ne kadar çok şeyin olduğunu fark edebiliyordum. O zamanlar çocukluğun ve sanırım biraz da ergenliğin neticesinde peşimden koşan küçük Beril'in bakışlarının altında yatan hisleri kavrayamamıştım. Çocuktu neticesinde, aklı fikri oyun peşinde koşmaktı; daha doğrusu benim düşündüğüm şey buydu. On yaşında biri olarak, altı yaşındaki tatlı Beril'den çok yukarıda görüyordum kendimi. Onu koruyup kolluyordum, bana ihtiyacı olduğunda ne kadar sızlansam da yardımına koşuyordum. Onu kurtardığım günden beri omuzlarıma binen bir sorumluluk olduğunu düşünüyordum. Onun bana olan tavırlarını, bağlılığını hep hayranlığa bağlıyordum. Aşk gibi duygularla işi olmayan biri için bunu kavramak çok zordu. Onu seviyordum evet ama bir arkadaşımı ya da olmayan kardeşimi sever gibi seviyordum. Aramızdaki yaş farkını gözümde öylesine büyütüyordum ki başka şeyler aklımın ucundan bile geçmiyordu.
