"Als hij met ons kan communiceren, moet het toch mogelijk zijn om hem terug te halen!?'
|
|
\/
Lorenzo en zijn allerbeste vriendin, Fabiënne, hebben de vriendschap waarvan iedereen wenst dat ze het hadden... Tot op een moment het niet goed g...
Lorenzo en Fabiënne zijn net terug van vakantie. Als ze weer thuis aankomen zijn Fabiënne's ouders enthousiast dat ze zijn teruggekeerd. Ze kijken Lorenzo en Fabiënne bedenkend aan omdat ze allebei niets zeggen. Haar moeder, Rosanne, ziet dat ze elkaars handen vasthouden, en geeft haar man een por in zijn zij. Het schiet hem ook te binnen. "Ah wat geweldig, jullie zijn leuk samen.' Zeggen de ouders van Fabiënne in koor. "Ik zag het stiekem eigenlijk wel aankomen hoor.' Zegt Rosanne. "Dus wat hebben jullie allemaal gedaan?' Vraagt Rosanne met een overdreven knipoog. Iedereen schiet in de lach.
Na een tijdje te hebben verteld over hoe geweldig de vakantie was, rusten ze wat uit. Het is al best laat 's avonds. Fabiënne geeft Lorenzo een kus, en al snel erna valt ze in slaap in Lorenzo's armen.
*de volgende dag*
Pov Fabiënne, De vakantie is al weer over, het ging zó ontzettend snel. Kon ik nog maar eventjes langer met hem op vakantie.
Ik pak mijn spullen en wek Lorenzo, als we ons allebei klaar hebben gemaakt, gaan we naar school op zijn motor. We zijn eigenlijk altijd bij mij thuis. En dat is maar goed ook, want ik geef het toe... zijn ouders zijn vreselijk. Niet alleen zijn ze onbeleefd, maar ook totaal ongeïnteresseerd in hem, of wie dan ook.
We komen op school aan en Lorenzo moet even naar de wc. Ik sta buiten de wc te wachten, en zie meisjes richting mij rennen. Al snel merk ik dat ze niet naar mij rennen, maar langs me. Ze rennen gewoon het mannen toilet in zonder enige twijffel.
Lorenzo staat zijn handen te wassen bij de spiegel. Er zijn zoveel meisjes om hem heen, ik kan er niet tegen. Ik wil schreeuwen dat hij van mij is, maar dat zou niet leuk zijn voor Lorenzo. Met zo iemand wil niemand een relatie. Ik bijt op mijn lip en maak vuisten van mijn handen. Het is zo verschrikkelijk dit aan te moeten zien!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
.... zelfs jongens zitten aan hem... dit meen je toch niet! Bewonderend kijken ze naar zijn armen en lichaam. Ik kan er niet meer tegen...
"ROT OP, HIJ IS VAN MIJ!'
Iedereen draait zich mijn richting op en staren me met grote ogen aan. Shit... ik lijk nu een of andere psycho chick. Zelfs Lorenzo kijkt me verbaasd aan. Ik heb het helemaal verpest.
"Hhaha arm kind, zou je willen! Hij is al van mij.'
"Nee van mij!'
"You wish, hij is van mij bitch.'
Ze zijn mij alweer vergeten, iedereen is aan het ruzieën 'van wie' hij is. Lorenzo probeert naar me toe te komen, maar hij komt niet door de menigte heen.
Pov Lorenzo, Oh nee, foute boel. Ik word gek van deze chaos, ik raak mijn controle kwijt.
Mijn wangen, ze tintelen...
Mijn ogen, worden rood...
Mijn handen, ik knijp ze dicht...
Mijn gezicht, wordt bijna paars...
Mijn spieren spannen aan...
Het geluid om me heen, valt weg...
"HOUUUU OPPPPPPPPPP!'
Ik schreeuw met mijn ogen gesloten. Ze gaan weer open, en ik zie dat iedereen knock-out ligt tegen de muur en tegen de toilet deuren...
NEEE! Fabiënne is ook geraakt! Ik ren zo snel mogelijk langs iedereen erheen. "Fabiënne!' "Wordt wakker!' "A-alsjeblieft...,' Fluister ik, door het huilen heen. Het is mijn schuld... ze heeft haar hoofd geraakt, en bloedt heftig. De rest komt al weer bij, en ze zijn in de war. Maar Fabiënne, ze wordt niet wakker...
