"Als hij met ons kan communiceren, moet het toch mogelijk zijn om hem terug te halen!?'
|
|
\/
Lorenzo en zijn allerbeste vriendin, Fabiënne, hebben de vriendschap waarvan iedereen wenst dat ze het hadden... Tot op een moment het niet goed g...
Lorenzo wordt wakker wanneer het zonlicht in zijn gezicht schijnt. Hij schudt Fabiënne zachtjes wakker en ze vraagt wat er is. Hij antwoordt dat ze allebei koffers in moeten pakken, want ze gaan al deze middag naar het vliegtuig. Fabiënne doet een jurkje aan met een grappig emoji gezichtje erop. Lorenzo gaat snel naar huis en pakt een koffer in, komt terug naar Fabiënne's huis en haalt haar op. Dit keer hebben ze koffers mee dus komt hij haar met de auto halen. Hij heeft namelijk sinds een paar weken zijn rijbewijs. En Lorenzo mocht de auto lenen van zijn ouders die toch al een tijdje niet meer gebruikt was.
Pov Fabiënne, Onderweg doe ik de radio op en het liedje 'Bad Liar' van Imagine Dragons komt voorbij. Als het refrein bezig is zing ik hard op mee, en Lorenzo is een beetje aan het neuriën. Hij moet natuurlijk goed op de weg letten, we zijn op de snelweg. We zijn bijna bij het vliegveld. als we na een tijdje aankomen op het vliegveld vind ik mijn koffer een beetje zwaar worden, ookal hoef ik hem alleen maar mee te slepen. Dus ik zeur of we op zo'n lange lopende band mogen staan. Eerst zegt hij "ik draag het wel voor je.' Maar ik blijf door drammen dat ik erop wil. Hij lacht en gaat akkoord, hij gaat wel nogal langzaam. Midden op de lopende band sta ik expres stil en hij botst tegen me aan, wat een romantisch moment veroorzaakt. En ik kijk hem verwachtingsvol aan;
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Mijn hart ging tekeer en ik wachtte af wat hij zou doen. Ik zie hem zijn mond open doen... "Hé stond je nou expres stil?' Lachtte hij en Lorenzo begon me weer te kietelen. Verdorie, weer mislukt. Maar het komt vast nog wel goed. Lachend gaan we van de lopende band af en checken in. We gaan ergens zitten en wachten tot we in konden stappen.
Het is nu twee uur verder en we gaan ons vliegtuig in. Ik wou graag bij het raampje zitten, hij ook, maar Lorenzo laat mij er zitten. We doen onze hand bagage bij onze voeten. Hij pakt zijn telefoon en checkt zijn berichtjes, ik merk dat er iets is en kijk mee. Hij heeft een berichtje van een onbekend nummer, ik herken dat nummer... ik voer het nummer in op mijn telefoon en zoek op wie het is. En ja hoor het nummer heb ik toegevoegd aan contacten: 'Caitlyn'. FUCK! Het gaat net zo goed, hij mag het berichtje niet lezen. Ik raak in paniek en weet niet wat ik moet doen. "Hey, ken jij dit nummer?' Vraagt hij aan mij. Ik knik zachtjes en bedenk snel iets om terug te zeggen. "Dat is Caitlyn's nummer, ze gaat vast ons bedreigen...' "lees het maar niet Lorenzo.' Zeg ik wanhopig. Waarop hij zegt "Wil ik wel zien, kunnen we even lachen.' En dan verhef ik perongelijk mijn stem tegen hem; "NEE!' "Ik bedoel uhm, dat is onnodig, blokkeer haar gewoon maar!' "Alsjeblieft...?' Vraag ik hem dan. En kijk hem met puppy ogen aan, in de hoop dat hij het dan negeert...
