Pov Fabiënne,
Ik zak in elkaar tegen de boom, en zit daar nog wel zo'n 2 uurtjes. Dan hoor ik iemand aankomen. Ik kijk om me heen maar zie nog niets, het geluid komt dichterbij...
Het is Lorenzo, dat is wel de laatste die ik hier zou willen hebben op dit moment.
"Wat doe je hier!?"
"En hoe heb je mij gevonden Lorenzo?" Zeg ik geïrriteerd.
"Ik was hier ook een keer langs geweest, weet je nog..." zegt hij.
"En dit is een rustig plekje zonder mensen dus vandaar."
"Het spijt me Fab, echt."
"Jill beveelde me iedereen behalve haar te negeren."
"Heel stom, om te luisteren ernaar, maar ik dacht dat ze leuk was..." "blijkbaar iedereen die ik leuk vindt blijkt kut te zijn."
"Het is je al vergeven." Zeg ik, ik kan ook nooit boos op hem blijven, het is echt een lieverd...
Hij glimlacht naar mij en is super blij dat ik hem vergeef. Ik zie hoe erg hij nu straalt zoals hij bij geen ander doet.
We praten nog even samen, maar dan horen we allebei iemand aankomen.
"Heeft iemand je gevolgd?
Vraag ik erg verward en bang.
"Uhm nee... als het goed is niet."
Antwoorde Lorenzo onschuldig.
Het geluid komt dichterbij, het is Caitlyn, ze heeft een groot mes in haar hand. Vanaf een afstandje roept ze naar ons "haha, ik wou eerst alleen voor Lorenzo gaan... maar nu jij erbij zit moet ik wel jullie allebei." "Ik had Lorenzo gevolgd." "Maar geen zorgen."
"Het is zo gebeurd."
Langzaam loopt ze naar ons toe, en ik verstijf van angst. Lorenzo daarentegen lijkt heel kalm.
Hoe kan hij zo kalm zijn in deze situatie!?
We hebben allebei ook geen wapen ofzo.
Net op het moment dat Caitlyn met haar mes dichtbij mij komt, en ik mijn ogen dichtknijp... gebeurd er niks, dus ik doe mijn ogen weer open...
Het lijkt alsof Caitlyn niet kan bewegen... en ze is héél boos.
"WAT IS ER MIS MET DIT BOS?"
"ZIJN ER GEESTEN HIER!??"
En toen begreep ik het, dit was net zoals de laatste keer dat ze haar arm niet kon bewegen... maar Lorenzo is nu gewoon hier, niet in het ertussen in. Dus hoe..? Ik kijk naar Lorenzo, en zie hem heel heftig staren naar het mes.
Dan beweegt hij zijn ogen, en het mes beweegt mee. Hij gooit het mes uit Caitlyn's handen richting hemzelf. Het belandt naast hem en hij pakt het op. Lorenzo staat op met het mes in zijn hand, en loopt richting Caitlyn... "Als je nog een keer ons lastig valt, ben je er geweest."
Hoor ik Lorenzo fluisteren in Caitlyn's oor, terwijl hij het mes bij haar lichaam houdt. Jeetje, ik wist niet dat Lorenzo zo... ik weet niet, 'stoer' was? Ik weet niet precies hoe ik dit zou moeten noemen, maar het is echt heftig. Caitlyn knikt en rent weg.
"Wat was dat allemaal?" Vraag ik gelijk wanneer ze weg is.
"Het spijt me, ik had het je eerder moeten vertellen."
"Sinds ik terug ben van het ertussen in, heb ik speciale uhm... krachten, noem ik het maar."
"Ik weet dat het moeilijk te geloven is, maar je hebt het zojuist gezien..."
"Ik kan tot nu toe een beetje dingen verplaatsen met mijn geest."
"Dat kon ik ook toen ik weg was" "ik kan het alleen nog niet zo goed beheersen, jij moet me daarmee helpen."
Ik denk even na en antwoord dan met; "duhh, waarom zou ik geloven dat je tussen hemel en aarde bent, en niet dat je krachten hebt?"
"Zo cool omg!!!!"
"En ik wil je helpen, maar hoe kan ik je nou weer daarbij helpen ik-"
Lorenzo onderbreekt me al;
"Jij kan goed je focus bij dingen houden, ik moet beter focussen."
"Oke oke is goed, ik zal je helpen."
Antwoord ik. Oh mijn god, Lorenzo is zó cool... denk je... dat als ik hem het leer beheersen,
ik op een manier... ook iets speciaals kan krijgen...?
ČTEŠ
Ertussen in (VOLTOOID)
Paranormální"Als hij met ons kan communiceren, moet het toch mogelijk zijn om hem terug te halen!?' | | \/ Lorenzo en zijn allerbeste vriendin, Fabiënne, hebben de vriendschap waarvan iedereen wenst dat ze het hadden... Tot op een moment het niet goed g...
