Hoofdstuk 11

59 22 1
                                    

...Net op het moment dat Caitlyn haar mes dichter bij Fabiënne begin te houden, stond Caitlyn's arm ineens vast. En nee, niet aan een of ander takje. Gewoon letterlijk in de lucht kon ze hem niet meer bewegen. Nu was Fabiënne degene die lachte. "Ach meisje toch, moeite met je arm bewegen?" Zei ze hard op lachend.

Pov Fabiënne,
Nu Caitlyn nog in shock is en niet weet wat er gebeurd, kom ik snel in actie. Ik duw haar van me af. En daarna duw ik haar gelijk op de grond en bindt haar vast. Het is voorbij Caitlyn geef het maar op denk ik in mijn hoofd. "Wat heb je met Lorenzo gedaan op de dag van het incident!?" Vraag ik nog enigzins inhoudend. Maar Caitlyn hoorde me volgensmij niet eens. "Hoe d-deed je dat?" Vroeg Caitlyn stotterend van angst aan mij, ze denkt echt dat ik het deed... wat een apart geval is ze ook, ookal zou ik in deze situatie ook verward zijn als ik haar was. Ugh vooruit, ik geef haar nog een kans; "Wat heb je gedaan met Lorenzo!?" "Antwoord, of ik geef je nu gewoon gelijk aan bij de politie voor mij proberen te vermoorden." Ik kon haar niks aan doen, want dan zou ik net zo goed in de problemen komen. Maar Caitlyn geeft gelukkig antwoord:

Pov Caitlyn,
"Zoals jij als het goed is weet begon het bij dat ik deed alsof ik pijn en verdriet had." "Lorenzo is toen bij me gaan zitten en we hadden nog een beetje gepraat." "We vielen toen allebei in slaap, dat was niet helemaal het plan maar daar viel niks aan te doen." "De volgende dag schudde hij me wakker en bracht me ergens heen." "Ik wou niet mee, want dan zou mijn plan mislukken." "Dus ik hield hem tegen, en ik had toevallig pijn aan mijn been en kon niet goed lopen die dag." "Dus dat gebruikte ik als excuus om niet te gaan." "Maar hij tilde me toen onverwachts op, en ik viel al snel weer in slaap."
"Dus tegenspreken kon niet." "Eenmaal op de eindbestemming werd ik wakker." "Ik zag hoe hoog we zaten, dus ik deed maar gewoon mee... het kwam me zelfs beter uit dan mijn eigen plan." "Na lang doen alsof werd ik er gek van want hij begon ook nog is depressief te doen en alles." "Dus ik duwde hem gewoon naar beneden, het zou lijken alsof hij zelfmoord had gepleegd." "En ik had zo een véél kleinere kans om gepakt te worden." "Dat was het, niets meer dan dit is er gebeurd." "Echt, ik zweer het."

Ertussen in (VOLTOOID)Where stories live. Discover now