Ertussen in (VOLTOOID)

Hoofdstuk 12

Pov Fabiënne,
"Dankje voor het alsnog vertellen." "Maar hem duwen, volgensmij ben je écht ziek in jouw hoofd ofzo." "Psycho."
"Ben je nog steeds jaloers op mij?" "Op dat ik snel vrienden maak..." "Jij wist dat, dus verzon je roddels over Lorenzo toen we klein waren." "Omdat jij hoopte dat ik dat zou geloven, en hem niet meer zou mogen." "Je wist heus wel hoe leuk Lorenzo was, en nu ik beste vrienden met hem ben-" ik stop eventjes om adem te halen en bij te komen, ik ga niet huilen waar zij bij is. Ik slik eventjes en ga weer verder... "daardoor heb je hem vermoord." "Verdwijn, klootzak." "Ik wil je nooit meer zien!"
...
Pff, gelukkig is het eindelijk over. Ik doe het apparatuur uit. Voor dat ik de politie bel fluister ik nog eventjes
"dankje Lorenzo, je hebt mijn leven gered." "Geen zorgen, ik zal het jouwe redden" "hou vol Lorenzo."
Ik ga in het gras zitten tegen de boom aan, we zijn allebei stil. Ik doe mijn ogen eventjes dicht en luister naar de krekels. Na ongeveer 15 minuten doe ik mijn ogen weer open en zie ik de politie al aan komen rennen. Ze zijn eerst terecht een beetje boos dat ik dit zelf in mijn eentje heb zitten doen. Het was levensgevaarlijk, en als Lorenzo's geest me niet had gevolgd was ik er geweest. Maar ik heb alles over voor Lorenzo, al kost het me mijn leven. Ergens begrijpt de politie het wel. En natuurlijk zijn ze me ook wel heel dankbaar.Nu alles is opgelost, en Caitlyn wordt gestraft voor haar daden ga ik tevreden naar huis. Nu alles is opgelost, en Caitlyn wordt gestraft voor haar daden, ga ik tevreden naar huis.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Eenmaal binnen gekomen in het huis gaat ze gelijk naar boven. Het was een heftige avond, en het is al bijna 12 uur 's nachts. Fabiënne gaat naar de badkamer om haar tanden te poetsen, ze heeft haar ouders uitleg gestuurd via whatsapp. Ze wilde niemand wakker maken zo laat nog. Ze blokkeerde ook gelijk Caitlyn op alle media en na het tandenpoetsen gaat ze naar haar kamer. Fabiënne doet het licht aan om haar kleren netjes weg te leggen. Ze draait zich om en wil op bed gaan liggen, maar dan ziet ze een briefje liggen op haar bureau. En ze was 100% zeker dat die daar niet al lag. Ze maakt hem open, en er staat geschreven:

__________________________________
|Lieve Fabiënne, ik ben je zo
|ontzettend dankbaar...
|Het was eerst niet mogelijk
|gehele boodschappen aan je te
|schrijven.
|Maar nu alles opgelost is
|kreeg ik door dat het nu wel
|kon, en ik ben nu voor de helft
|weer op de aarde!
|Je kan me niet supergoed zien
|nog... maar ik ben er wel.
|We vinden vast wel een manier
| om me terug te halen,
|dus wat dacht je van ons
|favoriete café?
|Om 1 uur 's middags.
|Ik kan niet wachten om je weer
|te zien na al deze ellende.
|
|Xxx je bestie, Lorenzo.
-----------------------------------------------------

Pov Fabiënne,
Ik weet even niet meer wat ik moet doen, het is me gelukt samen met Lorenzo... ik ga hem écht weer zien, zo vreemd om hem dood te zien liggen in het ziekenhuis... en dat hij nu er weer is! Nou ja half dan, ik weet niet precies wat dat betekent. Maar dat komt vast nog wel. Met een goed gevoel val ik na deze heftige dag eindelijk in diepe slaap.