Dance With Me|| Harry Styles FanFiction✔️

💫11💫

Diana's Pov :

§Γεννήθηκα σαν σήμερα. Γεννήθηκα πριν χρόνια και θυμάμαι από πάντα τον εαυτό μου να βιάζεται να μεγαλώσει. Βιαζόμουν να φθάσω στα χρόνια της πενθήμερης, βιαζόμουν να φορέσω τακούνια. Βιαζόμουν να σβήσω τα κεράκια των 16 μου χρόνων για να πάω επιτέλους με τους φίλους μου διακοπές και στα 18 δεν θέλω καν πάρτι γιατί είμαι αρκετά μεγάλη γι' αυτά. Η ενήλικη μου ζωή, σφραγίστηκε απ' την πλήρη απομυθοποίηση όλων όσων ονειρεύτηκα, όλων όσων πόθησα, όλων όσων ευχήθηκα πάνω από μια τούρτα γενεθλίων να 'ρθουν στη ζωή μου. Δεν έπαψα να μεγαλώνω, έπαψα όμως να εύχομαι. Γιατί μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι δεν είναι οι ευχές αυτές που φέρνουν δώρα στη ζωή μας, αλλά ο προσωπικός αγώνας του καθενός.
Γεννήθηκα λοιπόν σαν σήμερα και βλέπω τη μέρα αυτή κάθε χρόνο, σαν υπενθύμιση για να εκτιμώ το δώρο της ζωής. Είμαι κάθε χρόνο εδώ υγιής, δυνατή και γεμάτη από όρεξη για να ζήσω ακόμη περισσότερα. Μέχρι το νούμερο των κεριών στην τούρτα μου ν' αυξηθεί, θα κουβαλώ 365 μαθήματα ζωής κι αυτό είναι κάτι που αξίζει να γιορτάζεται!Γίνομαι καλύτερη. Δε φοβάμαι να ονειρεύομαι, ακόμη κι αν ξέρω πως κάποια από αυτά τα όνειρα, δε θα εκπληρωθούν ποτέ. Μεγαλώνω και παύω να χρησιμοποιώ τη λέξη «λάθος». Δεν υπάρχουν λάθη, υπάρχουν επιλογές. Επιλογές που γίνονται εμπειρίες. Εμπειρίες ζωής. Προσπαθώ περισσότερο για το καθετί που επιθυμώ κι άλλες πάλι φορές έχω μάθει για ό,τι δε με επιθυμεί να μην προσπαθώ καθόλου.Αγαπώ πιο ουσιαστικά, πιο βαθιά, πιο δυνατά. Ακόμη δεν έχω καταλάβει το γιατί, αλλά συμβαίνει. Μεγαλώνοντας αναζητώ την ουσία. Δε μ' ενθουσιάζει το ωραίο περιτύλιγμα του δώρου, αλλά αν το δώρο είναι κάτι που πραγματικά έχω ανάγκη. Μεγαλώνω και δεν επηρεάζομαι. Δεν μπορεί κανείς και τίποτα να μου αλλάξει γνώμη. Έχω μάθει να εμπιστεύομαι την κρίση, το ένστικτο και την παρατηρητικότητά μου. Εγώ ξέρω πώς νιώθω, εγώ τι εισπράττω κι εγώ είμαι εκείνη που θέλω να φέρω όλη την ευθύνη των πράξεών μου. Άνθρωπος που ζητάει γνώμες για ν' αλλάξει τη δική του, δε νοιάζεται αρκετά! Γεννήθηκα πρώτη φορά πριν χρόνια και ξαναγεννιέμαι κάθε χρόνο. Καλύτερη! Πιο δυνατή από χθες και λιγότερο σοφή από αύριο.

Επίσημα 19 πλέον...

"Μωρό μου, ξύπνα" άκουσα μια φωνή και αμέσως μετά ένα ελαφρύ σκουντηγμα.

"Έλα ρε Harry, δεν θέλω να ξυπνήσω" γκρινιαξα και γύρισα πλευρό.

"Να ζήσεις μικρή μου και χρόνια πολλα, μεγάλη να γινεις με άσπρα μαλλιά. Παντού να σκορπίζεις της νιωτης το φως και όλη να λέμε να είμαι σοφός" μου τραγούδησε ο Harry και με έκλεισε στην αγκαλιά του.