Dance With Me|| Harry Styles FanFiction✔️

💫5💫

Diana's Pov :

Ανεξάντλητη υπομονή κι επιμονή. ~Κλείνω το φως για να ξαπλώσω κι ακούω το μυαλό μου να φωνάζει «ώρα για σκέψεις». Νύχτες ατελείωτες, εξευτελιστικά ανυπόφορες. Πολλά ρολόγια ταυτόχρονα στο μυαλό μου να προσπαθούν να με πείσουν πως ο χρόνος θα περάσει, πως θα ξημερώσει και θα σταματήσουν οι σκέψεις να μιλούν.
~Όμως, συνεχίζει η συζήτηση στο επίμαχο σημείο. Τι έκανες εσύ για να είναι οι δίπλα σου ευτυχισμένοι; Τουλάχιστον ξέρεις πως προσπάθησες. Περίμενε, όμως αυτοί; Τι έκαναν για σένα; Ήταν απλό, τόσο απλό να το γράψεις όσο και να το εφαρμόσεις.«Κλείσε τα μάτια, ησύχασε, κοιμήσου», σκέφτομαι και γελάει το μυαλό μου. Μου θύμισε τον χθεσινό πόνο, που με ξεγέλασαν, τον προχθεσινό, που με πρόδωσαν και με προϊδέασε για την επερχόμενη καταστροφή, δείχνοντάς μου ένα μαύρο αδιέξοδο.Με πληγώνει η απογοήτευση, το πού πίστεψα και γιατί, το πόσο πάλεψα, τα ράφια που ανέβηκα. «Δεν πληγώνει η λύπη, πληγώνει η απογοήτευση» κι έτσι κάθε νύχτα με ένα μαχαίρι στην πλάτη με αφήνει το μυαλό μου να ηρεμήσω μετά από ώρες βασανισμού και σκέψεων.
~Από προχθές το βράδυ, σκέφτομαι τα λόγια του. Με πλήγωσε, με πλήγωσε πάρα πολύ. Δεν με πόνεσε το γεγονός ότι είναι η αλήθεια, αλλά ο τρόπος. Εντάξει ξέρω, δεν είμαι και η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο, αλλά έχω κάτι ξεχωριστό πάνω μου. Είμαι αληθινή και αν στον Harry δεν αρέσει αυτό, δεν με ενδιαφέρει.

"Diana; Θα πάω για ψώνια θες να σου πάρω τίποτα;" είπε ο αξεστος εξω από την πόρτα μου.

~Έχω κλειδωθεί μέσα στο δωμάτιο μου και βγαίνω έξω μονάχα για φαγητό και τουαλέτα. Πάλι καλά που δεν έχουν αρχίσει ακόμη τα μαθήματα στην σχολή.

"Τίποτα" είπα τόσο σιγανά που ίσα ίσα ακούστηκε η φωνή μου.

" Είσαι καλά;" με ρώτησε.

"Είμαι καλά" ψελισσα αδύναμη και δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου.

"Εντάξει φεύγω" είπε και την επόμενη στιγμή η εξώπορτα έκλεισε.

Αναστέναξα δυνατά και ξεκλειδωσα την πόρτα μου. Ξεκίνησα να περπατάω με προορισμό την κουζίνα. Έβγαλα από το ντουλάπι ένα πακέτο φρυγανιές και βγήκα στο μπαλκόνι.

Φαίνεται πως και ο ουρανός κλαίει μαζί μου.

"Με αποφεύγεις;" με τρόμαξε μια γνωστή φωνή.

"Είσαι με τα καλά σου ρε αγόρι μου; Θες να με αφήσεις στον τόπο νέα κοπέλα;"

"Di, τι συνέβη; Τι έχεις πάθει αυτές τις μέρες;" με ρώτησε πλησιάζοντας με.