in love w you//zm

charger

Zayn'le geçirdiğim ve benim için oldukça güzel sayılan vakitten sonra yorgunca evime ulaşıp Cordelia'ya bakmadan odama çıktım. Işığı açıp yatağıma direkt uçma hayalim vardı ve sürekli bu hayali kurarak eve gelmiştim.

Uykunun dağılmaması için odamın ışığını açmadan üzerimi sıyırdım ve iç çamaşırlarıyla kaldıktan sonra el yordamıyla dolabımın önüne geldim ve bir pijama takımı alıp hızlıca üzerime geçirdim.
Toplu olan saçlarımı salıp yatağıma ulaşacakken ayağıma takılan sert bir şey sendelememe sebep oldu. Düşmeme ramak kala dengemi toparlayınca, ayağıma takılan şeye bakmak için yavaşça odamın girişine gelip ışığımı açtım.

Karşımda gördüğüm manzara hayal kırıklığıyla etrafa bakmama sebep olurken, kendimi ağlamamak için zor tutuyordum. Şu an gördüklerimin rüya olmasını çok isterdim, çünkü odam bok gibiydi!
Gerçekten bok gibiydi. Her yerde içki şişeleri, karman çorman yastıklar, hatta iç çamaşırları bile vardı!

Odanı incelemeye devam ederken, yatağımın üzerinde büyükçe bir ıslaklık gördüğüm zaman yüzümü buruşturup dibine gittim. Birinin işememiş olması için dualarımı sıralarken, iğrenerek hafifçe dokunduğumda -ne olduğunu anlamam lazımdı- ıslaklığı burnuma getirip kokladım. Alkol kokusu burnumun en dibine gidince, tek yapmak istediğim şey ağlamaktı. Dakikalardır yatağımda uyumayı düşünüyordum, ve bu manzarayla karşılaşmıştım.
Çenemi sıkıp ağlamamaya çalışırken, bütün bu olayların Cordelia'nın başının altından çıktığını biliyordum.

Damarlarımda gezinin öfkeyle birlikte hızla odamdan çıkıp aşağı indim. Salonda onu bulamamamla birlikte diğer tüm odalara baktığımda da göremedim. Evde olmaması moralimi daha çok bozarken, sakinleşmek için derin nefes alış veriyordum. Bu saatte ne sikim yapıyordu dışarıda?Eve geldiğinde bunu fena ödeyecekti.

Ama pes etmedim ve cebimdeki telefonu çıkartıp onun numarasını tuşlayarak aradım. Umarım cevap verir ve ona olan sinirimi kusmama bir nebze yardımcı olurdu.
'Aradığınız numara şu anda meşgul. Lütfen daha sonra tekrar deneyiniz."

Sinirle telefonu kapadım. Tanrım, şu an taşınmayı o kadar isterdim ki! Tekrardan hışımla odama çıktım. Işığı açıp tekrardan odanın halini görünce yine sinirlenip kapıya vurdum. Bu iğrençlikte uyuyamazdım. Hem de bu kadar uykum varken!
Aklıma gelen fikirle telefonumu açıp Zayn'i arayacakken, telefonum birden kapandı. Neler olup bittiğini anlamaya çalışırken, şarjının bittiğini anladım. Sikeyim, bugün ne oluyordu böyle?
Hızlıca üzerime bir tekrar bir şeyler geçirdikten sonra, evden dışarı çıkıp Zayn'in evine tekrardan gittim. Havanın soğuk olması beni üşütmüştü ve Zayn umarım uyuyup beni kapıda bırakmazdı.

Tanrım, tek istediğim birazcık uykuydu. Birazcık..

Kapıyı çalmadan Zayn'in kaldığı odanın camının önüne geldim. "Zayn? Camı aç." Fısıldayarak bağırıyordum. Kulağa biraz saçma geliyordu ama,yani yaptım bir şeyler işte. "ZAYN?"

Biraz daha bağırmamın ve cama tıklatmalarımın sonucu, uykulu Zayn, camdan bana baktı. Boş bakışlarla beni süzerken 'camı aç' işareti yaptım. Alık olacağı zamanı tutmuştu bununda ha.

Camı açtıktan sonra uykudan kısılmış gözleriyle bana baktı. "Juliet? Saat sabahın 3'ü."

"Biliyorum, içeri gireceğim, çekil."

Camın kenarından çekildikten sonra biraz Zayn'in yardımıyla içeri girdim. Üzerimi düzeltirken Zayn çatık kaşlarıyla bana baktı. "Neden kapıdan girmedin?"

Kurduğu cümle üzerine afalladım. Harbiden, neden kapıdan girmemiştim ki?

Kendi aptallığımı gün yüzüne çıkarmak istemeyerek, aklıma gelen ilk yalanı söyleyerek sırıttım. "Edward Cullen'a özendim."