Modeling and love - Models 1

13. Die regels passen niet in mijn plannen

13. Die regels passen niet in mijn plannen

Er was een tijd dat mijn ouders niet boos op me waren. Dat ze me vertrouwden en me mijn gang lieten gaan, zolang ik maar geen stomme dingen uithaalde. Die tijd is over. Ik zal maar beter gewoon worden dat thuiskomen geen leuk gevoel meer is, misschien word ik wel zo'n tienermeisje dat van huis wegloopt en bij haar vriendinnen gaat slapen. Het enige probleem bij dit tienermeisje is dat ze geen vriendinnen meer heeft. Het tienermeisje blijft dus maar thuis bij haar woedende moeder en vader.

Ik ben mijn eigen verhaaltje aan het bedenken terwijl mijn moeder razend tegen me tekeer gaat. Misschien verdien ik het wel, een heel klein beetje, maar ik kan heus geen huisarrest hebben. Dat gaat gewoon niet, ik moet shoots doen en heb afspraken. Ik reis de hele wereld rond, niet mijn huis! 

'Wat ben jij verder eigenlijk van plan? Om telkens onze regels te verbreken? Dat gaat niet, je bent nog steeds zeventien en dus nog niet volwassen. Ik vraag me af wanneer je volwassen wordt, het ziet er allesinds niet naar uit.' Ik kijk haar aan. Geen idee wat ze de hele tijd gezegd heeft.

'Ik wil niet dat jij nog naar buiten gaat, als het echt zo erg is dat je niet naar me luistert, dan doe ik de deur op slot. Heb je dat goed begrepen, Adeline?' Ik knik. Echt niet dat ik thuis blijf.

'Ga naar je kamer, ik wil je even niet meer zien.' zegt ze tenslotte, gekwetst. Ik zeg nog steeds niets en loop rustig de trap op.  

Ik bekijk een film en neem rustig een douche, ik heb alle tijd van de wereld, dus ik heb geen idee waarom ik me moet haasten. Mijn plan om met Guillaume af te spreken heb ik al uitgewerkt.

Eerst sluit ik mijn kamerdeur, dan zet ik mijn muziek aan, ik blijf nog even in mijn kamer. Zing en dans wat mee met de muziek, dan zal ik mijn bed vol met kleren steken en het donsdeken erover trekken. De muziek zet ik wat stiller en dan kruip ik uit het raam met een stuk touw dat ik uit het tuinhuis gehaald heb. Dat touw leg ik terug in het tuinhuis en voorzichtig loop ik de tuin uit, op weg naar de metro. Dat is het plan als mijn moeder thuis is, zoniet, dan open ik gewoon de voordeur met de sleutel. 

'Adeline, kom je eten.' roept mijn moeder en zuchtend loop ik de trap af. Ik heb echt geen zin om hun gezicht te zien. Mijn vader kijkt me gekwetst aan maar zegt niets, we eten in stilte. Ik moet toegeven dat het ongemakkelijk is, maar gelukkig duurt het niet lang. Zodra ik klaar ben met eten zet ik mijn bord in de vaatwas en loop ik naar boven. Normaal zegt moeder altijd hoelaat ze moet werken of hoelaat ze thuis is, deze keer niet. Waarschijnlijk zodat ik niet zou weten wanneer ze thuis is en wanneer niet. Persoonlijk vind ik mijn plan super goed, dus het maakt me niet uit of ze thuis is of niet. Ik grijns in mezelf. 

'Mam!' roep ik luid. Ze hoort me niet door het geluid van de stofzuiger. Ik kreun, waarom moet ze nu om acht uur in de ochtend het huis beginnen kuisen? Ik besta ook nog. Mijn deken sla ik van me af, ik slof naar beneden en kom haar in de hal tegen. Ik hoor haar niet maar ik weet gewoon dat ze me een goedemorgen toewenst. Waarschijnlijk met een hoop sarcasme. Haar negerend loop ik door naar de keuken. Daar doe ik mijn kom vol met cornflakes, ik loop door naar de woonkamer en ga in de zetel naar disney channel kijken. 's ochtends om acht uur is er echt niets op tv. Toch vind ik het eens leuk om met de domme moppen van Alex Russo uit Wizards of Waverly place te lachen. Ik vraag me af of Selena Gomez haar leven veel van het mijne verschilt. Heeft ze ook soms huisarrest door haar ouders? Vast niet, ze is al twintig ofzoiets en ze heeft Justin. Niet dat ik met hem de hele dag thuis wil zitten, maar miljoenen andere meisjes vast wel. Nee, hij is niet lelijk, maar hij is ook mijn type niet. 

De tijd vliegt voorbij, na Wizards of Waverly place begon Sonny with a chance en daarachter was het The suite life on deck.

'Liefje, ik ben gaan werken. Je weet wat ik gezegd heb over het huis verlaten.' ik kijk mijn moeder verbaasd aan.