Modeling and love - Models 1

34. Nieuw hoofdstuk in wat we dan ook zijn

34. Nieuw hoofdstuk in wat we dan ook zijn

Ik loop achter de jongen en tik op zijn schouder. Als hij zich omdraait heb ik geen tijd om te reageren, twee seconden lang staren we elkaar aan en dan kust hij me. Ik ben zo verbaast, misschien wel geschokt dat ik niet reageer, maar mijn lichaam heeft dat al lang gedaan. Als ik al dacht dat de kus met die blonde jongen geweldig was, dan heb ik geen idee hoe ik dit moet noemen. We lopen tegen allerlei mensen als we ons een weg uit de menigte zoeken. Ik wil niet nadenken en dat doe ik dan ook niet, ik laat mijn lichaam reageren. Ik laat het reageren hoe ik wil, het is eindelijk wat ik wil. Wat ik al een maand lang wil. De opmerkingen  en het duwen van de andere mensen valt me niet eens op, ik weet niet eens of ze lachen of schelden. Ik weet alleen dat de kus geweldig is en ik dat ik dit spel gewonnen heb, totdat Lisse vijfentwintig is. Al dat is bijzaak, als zijn rug eindelijk de muur raakt, net alsof iedereen plaats voor ons gemaakt heeft.
Twee seconden lang maak ik mijn mond van hem los, maar dan kan ik het niet langer aan en kus hem terug. Zijn handen glijden over mijn lichaam, van mijn haar naar mijn schouders. Over mijn rug, langs mijn ruggengraat. Mijn heupen en zelfs mijn billen. Alles zo snel en toch zo zacht, liefdevol. Zachtjes bijt hij op mijn lip en ik leg mijn hoofd in mijn nek om even adem te kunnen halen. Hij daarentegen kust me verder langs mijn hals, op mijn sleutelbeen en terug naar mijn mond.
Ik neem zijn hoofd vast en druk het tegen de muur om hem aan te kijken. Om Guillaume aan te kijken. Ik weet niet wat hij in mijn ogen ziet, ik weet niet wat ik denk en ik weet niet wat hij denkt. Hij duwt me van zich af en neemt mijn hand, verdwijnt in de stroom mensen en bereikt een nooduitgang. Daar opent hij de deur en de frisse wind waait over mijn bezweet lichaam, maar ik merk het amper. Ik kan het niet helpen om hem te blijven aankijken en niets te zeggen. Ik wil niets zeggen, ik wil niet denken maar ben op weg om wel te denken. We bereiken de straat en hij fluit. Een auto stopt en hij duwt me op de achterbank.
Pas als hij gaat zitten, ga ik bovenop hem zitten in een zwarte auto mét een bestuurder. Het kan me allemaal niet schelen, dit is wat ik altijd wou en nu kan ik het krijgen. Dronken en waarschijnlijk herinner ik het me morgen niet meer, maar nu is het al waar ik aan kan denken. Zijn geur en zijn lichaam. De kleur van zijn haren en zijn prachtige ogen. Ik wil de vorm van zijn gezicht voor eeuwig herinneren en weten hoeveel verschil we hebben in grote, hoeveel breder hij is zodat ik het me altijd kan voorstellen. Wat het betekend om naast elkaar te staan, hoe mensen ons zullen zien.
Ik kus zijn wang en onder zijn oor, zijn neus en op zijn oog. En zijn mond voor hij me op mijn neus kust en op mijn voorhoofd en mijn haar in de war brengt.
Alles doet wat verboden is voor minderjarigen, maar ben ik echt zo minderjarig? Met alles wat ik uitgehaald heb moet ik vast als meerderjarig beschouwd worden. Het maakt niets uit.
De auto stopt en ik word tegen de passagiersstoel gegooid. Guillaume kijkt me aan en opent het portier, ik strompel achter hem aan.

Eenmaal in het gebouw lopen we snel de lift in voor iemand ons echt in de gaten krijgt. Een lift is altijd spannend. Hij duwt me in de hoek en kust me, gewoon een simpele kus maar met zoveel betekenis. Dan de ‘ping’. We komen aan op de bewuste verdieping en hij neemt me mee. Heel vaag zie ik een gigantisch appartement, waarschijnlijk penthouse maar alleen de slaapkamer zou ik in detail kunnen bestuderen. De deur van de slaapkamer valt met een klap terug in het slot en voor het eerst zijn we helemaal alleen zonder pottenkijkers. Mijn hart gaat als een razende tekeer, wetend dat dit het moment is. De derde of vierde keer dat ik eraan denk, maar dit is wat ik wil. Niet met Millo en niet met Oliver, niet met iemand anders. Met hem, die me pijn heeft gedaan. Ik verdien hem niet en hij verdient mij niet en daarom verdienen we elkaar.
Ik sta met mijn benen tegen het bed, hij kijkt me aan, leunend tegen de deur.
‘Adeline’ fluistert hij, maar net zoals in de films zorg ik dat hij zwijgt.
‘Sst.’ Zeg ik, zwoeler dan bedoeld. Mijn stem heeser dan ik verwachtte. Hij zet een grote stap vooruit en duwt me het bed op. Als ik op de zachte matras beland, zie ik hoe hij met gemak zijn schoenen uitschopt en dan heel snel die van mij af doet.
Deze jurk is kort en gemakkelijk, ik heb er veel bewegingsruimte in en krijg hem dan ook gemakkelijk af. Geen strakke jurk voor mij, maar een gemakkelijke jurk. Hij leunt voorover en kust me weer in mijn nek terwijl ik mijn handen over zijn sterke rug laat glijden. De rug dat ik altijd al wou aanraken. Als hij zich weer opheft, haal ik voorzichtig mijn handen van zijn rug en kijk hem aan. Eerst was het aankijken moeilijk, nu zou ik niet anders willen doen. Zijn ogen kijken heel erg lang naar mijn lippen en dan naar mijn ogen, maar hij doet niets. Hij neemt alleen een voor een mijn polsen vast en legt ze boven mijn hoofd, zijn gezicht komt nog dichterbij en ik heb moeite om het niet te kussen. Het is zo mooi. Ik wil het kussen, ik wil dat alleen ik het mag kussen en niet dat mager model. Snel ban ik haar uit mijn hoofd.
‘Ik weet het.’ Fluistert hij plots, de eerste zin in een slaapkamer gevuld met snelle ademhalingen. Door mijn wazige hersenen heb ik geen idee waar hij het over heeft, maar ik zeg niets. Ik luister, omdat zijn stem zo mooi klinkt. Alleen voor mij, niemand anders kan het horen. Hij buigt zich weer wat dichter naar me toe en fluistert in mijn oor.
‘Ik zie de andere meisjes niet meer staan’ hij aarzelt en kijkt naar mijn gezicht. Mijn ademhaling is snel, ik staar naar het witte plafond. Mijn hart gaat veel te snel, mijn gevoelens liggen overhoop. Ik denk niet meer na, ik ben een slet. ‘door jou.’ Maakt hij zijn zin af. Hij laat mijn polsen los en volgt mijn armen, naar mijn heupen. Duwt me omhoog en kust me op mijn pijnlijke lippen. Gekneusd door het kussen met zeven andere jongens.  

De rest gaat snel en in een waas. Ik weet dat ik alleen maar hem wil, geen lakens om me te bedekken en geen kleren aan mijn lichaam. Alleen maar hem.
Deze keer verkennen zijn handen mijn hele lichaam, zelfs de plaatsen dat geen enkele jongen heeft aangeraakt. Het is anders dan met Millo, beter en geweldiger. Niet simpel om seks en lust, maar met echte liefde en tederheid. Niet gretig, maar zacht.
En ik heb geen tijd om te beslissen of ik mezelf aan hem wil geven, want mijn lichaam wil me aan hem geven. Deze keer voel ik dat ik er klaar voor ben en dat het met de juiste persoon is, ondanks alles dat hij me heeft aangedaan. Nu wil ik het, nu wil ik hem en de gedachte dat het met hem is. Het gebeurt allemaal heel erg voorzichtig, ondanks de grote hoeveelheid alcohol. Guillaume blijft erg lief en ik heb er geen spijt van, ik voel het amper en toch ben ik me er heel bewust van. Hij kust me zacht voor de zoveelste keer deze avond, maar deze keer draai ik mijn gezicht en bijt op mijn lip. Een onbekende pijn, het teken dat het zover is. Dat ik een nieuwe stap naar volwassenheid heb genomen, met deze jongen. In mijn leven vol problemen en ik weet dat het veilig is. Hoeveel alcohol het ook was, híj is altijd voorzien. Dat wist ik wel, dat weet ik nu ook maar toch doet het nu geen pijn. Er is een andere pijn dat overheerst, voor het verdwijnt en ik daar beneden weer alleen ben.
Hij gaat voorzichtig naast me op bed liggen, trek de overhoop liggende dekens voorzichtig over ons heen voor hij me naar zich toe trekt. Ik laat het allemaal toe, nu ben ik moe. Nu heb ik pijn en ben ik misselijk en op. Ik voel me leeg en toch volmaakt, ik weet het allemaal niet meer. Het wordt een waas, de kamer wordt een waas en ik besluit om mijn ogen te sluiten.
Het gevoel van zijn borstkas dat tegen mijn rug steeds rustiger wordt laat me in slaap vallen. En ik ben blij met de slaap, blij met de avond en heb geen idee wat morgen brengt. 

--

Guess, ... oeps? Vote? (: