I KNEW YOUR SECRET (Complete)

chapter 30

Buwan na ang lumipas matapos ang malateleseryeng away namin ni ate sa mismong kaarawan ko. Naka move on nako pero nandito pa rin yung sakit kaya naman  inaliw ko nalang ang sarili ko sa mga gawain ko para sa school nag aaral ako ng Business management as what my plans are. Then I'll be taking an exam if makapasa ako to have a double degree sa business and law.

 simula ng nagaway kame ni ate hindi na kame gaanong nagpapansin minsan sinusubukan niya akong kausapin pero ako ang umiiiwas mas lalo kasi kumukulo ang dugo ko sakanya lalo pa pagdumadalaw si Kerosen sa bahay. I dont even know why he keeps on coming here?

Balita ko maayos na ang buhay niya ngayon. Paanong nangyari yon? Nabasag na ba ang sumpa? Tsk wala nakong balita kala nay Josepina at ayoko na rin magkaroon pa ng koneksyon sakanila. May relasyon na ba sila kaya ganun nalang kadalas ang pagdalaw niya pati parents namin kaclose niya na rin nakakaloka diba? Kahit na sobrang nakakamatay sa selos ang mga ginagawa niya I can't deny the fact that the feeling is still here even I get so exhausted seeing his face I still hope that I  could turn back the time where our friendship are still the same. Hirap ng one sided love. But then everything is over ako nalang ang umaasa siya nakamove on na...

  "Baby? Come leave all  your paper works let's eat" pag aanyaya ni mom  saakin.

"mamaya nako kaka---" sagot ko pero bigla siyang  nagsalita ulit.

"may importante tayong  paguusapan " ilang  segundo pa akong nakatitig  sakanya bago  nagdesisyong tumayo at  sumunod sakanya the way  mom look at me it hits me  for a moment to the point  that I got nervous.

"Sounds scary mom" natatawa kong biro.

" required kabahan" natatawa niyang bwelta  saakin. ilang sandali pa  nasa dining na kame  naupo nako sa tabi ni kuya  wew ako nalang pala ang hinihintay. sumulyap naman ako kay ate at nahuli ko siyang nakatingin saakin.

"what are you looking at?" Mataray kong tanong bigla naman siyang umiling at sumandok ng pagkain. Tumawa naman ng malakas si kuya kaya lalo akong naasar.

Nagsimula na kameng  kumain at ano anong topic  ang mga pinaguusapan  nila samantalang tahimik  lang akong kumakain gosh ang sarap ng pagkain!

"What's wrong Dorothy bakit ang tahimik mo  dyan?" Tanong ni dad. Di naman ako nakasagot gosh papaano ako magsasalita punong puno ng pagkain ang bibig ko the heck! Eto talagang problema pag patay gutom ka eh kulang nalang nguyain na rin pati plato.

"stress eating yan dad" pag aasar ni kuya kaya bigla ko siyang tinadyakan sa paa niya sa baba ng mesa napasigaw naman siya kaya humalakhak si ate tinaasan ko naman siya ng kilay kaya bigla siyang  tumahimik.

"About sa importanteng  paguusapan natin your dad and I already decided..." Paninimula ni  mom.

"decided about what?" Tanong ko.

"about the marriage"
Yeah right as always.

"I changed my mind. I can't obey you this time mom, dad. The business  problem is everybody's problem it's unfair if I'm the only one who's gonna save this. Hindi kona kayang makipag plastikan kay Josh and to his family if you can't find any solution might as well si ate nalang ipakasal niyo."  Matigas kong bitaw t taas noong tumayo.

Akala ko ba off na to? Ano na naman nangyayari?

"its not about Josh
Dorothy" singit  ni dad. Napahinto ako. What? kung hindi ako ang ikakasal edi sino? Oh no way! Don't tell me si ate nga talaga? Kanino? No. wag niyong sabihin kay Kerosen hindi maari!

"Basta may ikakasal diba  dad?" Pilosopong tanong ni kuya.

"Dad!" Sigaw ni ate maya maya pa natawa siya. gusto kong maiyak sa mga  nangyayari ngayon wala  na naman ba akong  magagawa? Parents ko  na naman ba ang  magdedesisyon? Hindi ko  na ba talaga maiipaglaban  si Kerosen? I won't let this happen hindi siya pwedeng ikasal sa iba lalo na kay ate!

"Yan ang dahilan ng lakad natin next week so everyone packed everything you need. I guess Dorothy right here knew this place. palawan ang punta natin"  naiwan akong nakanganga habang nakatayo sa sinabi ni dad.

Ano bang nangyayari?!