Βλεπω τον ηλιθιο να βγαινει αργα. Πινω αλλη μια γουλιά απο την μπύρα μου. Ακουω βηματα αλλα εχω το κεφαλι μου σκυμμένο στα σκαλια.
"Καλα απο χθες το βραδυ εδω εξω εισαι;"ακουω την φωνη της Πελινας απο μπροστά μου και σηκώνω το βλεμμα μου.
"Ενταξει δεν εγινε κατι ηρέμησε. Απλώς εκατσα εδω"λεω λες και ειναι κατι απλο. Να αυτο ειναι το μονο απλο που υπάρχει εδω.
"Η Ελενα με πήρε τηλέφωνο και μου ειπε να σου πω κατι για την αλλη την πουτανα"λεει και σοβαρευω και την κοιταζω.
"Μην την λες πουτανα"απανταω χωρις να το σκεφτομαι και κλεινω τα ματια μου. Την αγαπαω γαμωτο.
"Τελος παντων. Η Ελενα σου ξανα λεω μου ειπε να σου πω κατι για την Βαλερια να σου πω;"ρωταει ξανα και εγω ξεφυσαω.
"Για πες μου τι εκανε παλι η πρώην μου"λεω και γελαω. Και σηκώνομαι όρθιος και πινω μια μεγαλη γουλιά απο την μπύρα.
"Χθες το βράδυ δεν γύρισε σπιτι και ουτε μεχρι τωρα. Την ψαχνουν και δεν την βρίσκουν"λεει και εγω την κοιταω και γυρναω και αρχιζω να περπατάω προς το ποτάμι.
"Που πας ρε Αλεξ;"ρωταει η Πελινα πισω μου και εγω γυρναω να την κοιταξω στιγμιαία.
"Πελινα μην κανεις σαν να ειμαι ετοιμοθάνατος. Ειμαι μια χαρα θα παω μια βολτα και θα γυρισω"λεω και εκεινη χτυπαει τα άδεια μπουκαλια μπυρας που αφησα πισω.
"Παλι σε αυτην θα πας; Μετα απο ολα αυτα που εμαθες απο την Σουζαν;"ρωταει και εγω δεν την απανταω και συνεχίζω να περπατάω πιο γρήγορα.
Μετα απο αρκετη ωρα που περπαταω φτανω στην ξύλινη γεφυρα και την βλεπω που κάθεται στην άκρη. Ειναι βρεγμένη και αγκαλιάζει τον εαυτό της.
Ακούγονται τα ξυλα της γέφυρας που τρίζουν καθως την πλησιαζω λιγακι ακομη. Κραταω ομως αρκετη αποσταση απο εκείνη. Γυρναει και κοιταζει.
"Αλεξ"λεει αμεσωε και σηκωνεται όρθια. Με κοιταζει απο πανω μεχρι κατω σαν να προσπαθει να καταλαβει αν ειμαι στα αληθια εδω.
"Τι δουλεια εχεις εδω;"την ρωταω σοβαρος και εκεινη συνεχίζει να με κοιταζει με τον ιδιο τροπο.
"Απλος ηθελα να θυμηθώ τις πρωτες στιγμες μας"λεει και αφηνω υο μπουκάλι απο το χερι μου πέφτει και σπαει και εκεινη κανει ενα βημα πισω απο τον φόβο.
YOU ARE READING
the new boy
Fanfiction"Εισαι σκυλα!"λεω καθως σκουπίζω τα δάκρια μου"και εγω ειμαι πιο πολυ απο εσενα. Γιατι σε ακουω. Γιατι εχω το θαρρος να τον κοιταζω στα ματια και να του το παιζω φιλη ενω στην πραγματικότητα τον κοροϊδεύω"λεω και εκεινη με κοιταζει. "Ελα τωρα Βαλ. Ε...
