Κεφάλαιο 27

330 30 3
                                    






Σημερα ειναι Δευτέρα. Απο τα λεγόμενα του Αλεξ θα έχουμε κατάληψη. Οχι μονο σημερα. Ολη την βδομάδα. Δεν ειπα ακομη στον μπαμπα μου για το να μεινω στου Αλεξ.

Δεν νομιζω να τον πειραξει και τοσο. Ετσι και αλλιως και στου Τέιλορ ειχα παει και κοιμήθηκα ομως δεν μου ειχε πει κατι. Και δεν τον συμπαθουσε και ολας.

Βαζω στην τσαντα χεριου μου τις πιτζαμες μου και ενα ακομη τζιν και μια μπλουζα τα καλλυντικά μου και ειμαι μια χαρα. Εχω ηδη ετοιμαστεί.

Κατεβαινω τα σκαλια και βλεπω τον μπαμπα μου μαζι με την μαμα μου που καθονται στο τραπεζι και μολις ακουνε τις σκαλες γυρνανε να με κοιταξουν και εγω αμεσως τους χαμογελαω.

"Καλημερα"λεω και εκεινη ακομη με κοιταζουν"μπαμπα σε πειράζει να παω να μεινω για σημερα στο σπιτι του Αλεξ;"ρωταω και η μαμα μου δείχνει έκπληκτη.

"Αφου εχεις σχολειο καλη μου καξ εχουμε πει οτι οταν εχεις σχολειο ειναι καλυτερα να μην πηγαινεις να μείνεις σε αλλα σπιτι"λεει και εγω ξεφυσαω αγανακτισμένη.

"Δεν εχω σχολειο θα εχουμε κατάληψη ολη την βδομάδα και αφου αυτο ηταν το μονο θεμα που σε εμπόδιζε στα αληθεια να με αφησεις τωρα μπορω να παω ετσι;"ρωταω και εκεινος ξεφυσαει και γνεφει θετικα.

"Οπα οπα για μισο. Δεν θα πέρνεις τις αποφασίσεις σου μονος σου για την Βαλερια. Εγω λεω οχι. Εχεις σπιτι γιατι να πας να μεινεις μαζι του;"ρωταει και εκνευρίζομαι.

"Θελω να περασω χρονο μαζι του. "Απανταω ηρεμα και εκεινη με κοιταζει σοβαρη. Ισως να περιμενει να περασει για ακομη μια φορα το δικο της. Πραγμα που δεν θα επιτρέψω να γίνει ξανα.

"Μην με κοιταζεις ετσι. Δεν θα πετύχεις τιποτα με αυτο το βλεμμα. Θα παω γιατι ο μπαμπας με αφησε και αποκλείεται να ξανα κανω κατι που θελεις μονο και μονο για να εισαι εσυ καλα και εγω να βασανίζομαι"λεω και γυρναω και βγαινω απο τον σπιτι.

Μπαινω στο αυτοκίνητο και εξηγώ στον σοφερ τον δρόμο. Κανουμε λιγη ωριτσα παραπάνω μεχρι να βρουμε τον δρομο αλλα τα καταφέρνουμε και οταν πια φτανουμε κατεβαινω γεματη χαρα με την τζαντα στο χέρι.

Δεν του ειπα κατι οποτε μαλλον δεν θα εχει ιδέα. Πλησιαζω την πορτα και βλεπω το κλειδί πανω. Χτυπαω παρολα αυτα. Περιμενω μερικα λεπτα αλλα δεν ανοίγει κανεις. Ξανα χτυπαω αλλα τιποτα.

the new boyWhere stories live. Discover now