22.Bölüm ~YANINIZDAKİ ÇOCUKLAR KİMDİ?~

3.1K 174 32
                                    

Asu'dan...

'Seni seviyorum Asu.' Önümde Berkan vardı ve elinde de çiçekler vardı. Hem de benim en sevdiğim çiçekler; PAPATYA! Heyecanlı hissediyordum. Kalbim hızla çarpıyordu. Beni sevdiğini söylemişti. Ben de ona karşı boş değildim. Ayrıca çok hoş giyinmişti. Krem renginde bir pantolon ve üstünde de kot bir gömlek vardı. Kendi üstüme baktım. Benim üstümde de kot uzun bir elbise vardı. Ben hala heyecanlı gözlerle Berkan'a bakarken ''Asu kalk artık!'' diye bir ses duydum. Aynı zamanda da önümdeki Berkan'da silikleşiyordu. Biri beni sarsıyordu ama hiçbir şeyi anlayamıyordum.

''Asu! Kalksana Sesi Bozuk!'' hala sesleri de duyuyordum. Çıldıracaktım! Nereden geliyordu bu sesler? En sonunda yüzüme bir şeyin çarptığını hissettim. Gözlerimi açtığımda başımda Asena ve Alesya duruyordu. Gözlerimi tam açamıyordum ama onları az çok seçebiliyordum. Gözümü açmaya çalıştım ama açamadım çünkü yüzüm ıslaktı. Dolayısıyla gözlerime de su gelmişti. Hızla gözlerimi silip yerden kalktım. Bir dakika... Ben niye yerden kalkıyorum? Dün gece yatakta yatmamış mıydım? Kalktığımda kızlar odadan çıkış için hazırlanıyordu. ''Ben bunu sizin yanınıza bırakır mıyım?''

Ellerini 'yav he he' dercesine sallayıp gülüşerek odadan çıktılar. Tabii ben de durmadım arkalarından çıktım. Tabii çıkmakta biraz zorlandım. Çünkü çıkarken kapıyı kapatıp gitmişlerdi. Kapıyı açıp depar atmaya çalıştım ama atamadım çünkü duvara çarpmıştım. Alnımı çarpmıştım bir de... ''Kim koydu bu duvarı buraya? Alnım göçtü.'' dememle birinin anlımdan öpmesi bir oldu. Ne oluyor? Kim öptü alnımdan? Kafamı kaldırıp kimin öptüğüne baktım. ''Berkan?'' dedim şaşkınlıkla. Gülümsüyordu. Çok fazla yakındı bana. Benim bundan rahatsız olmam gerekiyordu ama olamıyordum.

Niye? Kalbim hızlı atıyordu ve bu beni hem korkutuyor hem de rahatsız ediyordu. Yanaklarımın yanmaya başladığını hissetmiştim. Berkan hala bana bakıyordu ama ben ona bakamıyordum. Utanıyordum çünkü. Artık bu durumdan gerçekten rahatsız olmaya başlamıştım. Berkan'ı itmeye hazırlanıyordum ki sol taraftan Asena'nın sesini duyduk. ''Ne oluyor orada?'' Asena'nın sesiyle Berkan da çekilmişti önümden. Utancım daha da artarken Berkan'ı ve kızları takmayıp odaya girdim.

Yeni uyanmıştım yüzüm eminim ki kötü durumdaydı. Alesya'nın yüzüme döktüğü suyun yarısı hala bardakta duruyordu. Bu sefer ben kendim suyu yüzüme çarpmıştım. Bu sayede üstüm daha da ıslanmıştı. Yatakta oturup başımı eğmiştim. Ne oluyordu bana? İki günlük gördüğüm çocuktan hoşlanmış olamazdım değil mi? Onu tanımıyordum. Güvenemezdim. Asena Berkan'a güvendiği için rahattım ama içimde beni rahatsız eden bir his vardı. Tamam çocuk çok yakışıklı ama nasip kısmet yani bu işler.

Derin nefes verip ayağa kalktım ve dün çıkardığım tişörtümü alıp banyoya geçtim. Aynadan anlıma baktığımda hafif kızarmıştı ve bir anda Berkan'ın öpmesi aklıma gelmişti. Sırıtmıştım. Yüzümü yıkadım ve üstümdeki ıslak tişörtü çıkarıp kuru olanı giydim.

Sadece tişörtümü giymiştim altımda eşofman vardı. Banyodan çıktığımda kızlar da odadaydı. Bu sefer Kumsal da buradaydı ve kendini yine titreşime almıştı. Kızlar olayı anlatmıştı demek ki. Gözlerimi kısıp kızlara ölümcül bakışlar atmaya çalışmıştım ama başaramamıştım sanırım. Çünkü hepsi haykırmaya başlamıştı. Sinirden köpürüyordum ama bir şey yapmadım. Yerden yastığı alıp Asena'nın kafasına attım. Yastık kafasına gelmişti ama yine de gülüyordu. ''Allah'ım seçerek mi veriyorsun bunları bana?'' diyerek odadan çıktım.

Mutfağa indim. Aynı zamanda da etrafıma bakınıyordum çünkü Berkan'a yakalanmak istemiyordum. Alnımdan öpmüştü yani. Hatırladıkça içim bir tuhaf oluyordu. Mutfağa girdiğimde güzel bir masayla karşılaştım. ''Kim hazırladı bu sofrayı? Çok güzel!'' Neredeyse çığlık atmıştım çünkü çok açtım. Hemen masaya geçip oturdum. ''Ben hazırladım beğendin mi?'' diyerek Kumsal girmişti mutfağa. Bilerek "Hiç güzel olmamış!" dedim ve göz devirdim. "O yüzden mi silip süpürdün 5 dakikada tabağını?" deyip gülmüştü bunun üstüne. Doğru söylüyordu. Fark etmeden yemiştim hepsini. Oturur oturmaz neredeyse bitirmiştim. Biz gülüşürken diğerleri de gelmişti. Berkan'ı görür görmez tek odağım tabağım olmuştu.

PSİKOZLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin