PSİKOZLAR

7. Bölüm ~BADANA KAVGASI~

Asena Eda'dan...

Hepimiz kaldırıma oturduk ve şuan Kumsal'ı bekliyorduk. Kumsal daha gelmemişti. Biraz daha beklersek okula geç kalacaktık. Alesya sıkılmış olacak ki "Off! Kumsal nerede?"diye isyan etti. 15 dakikadır Kumsal'ı bekliyoruz ama kızdan ses seda yok.

Ben dayanamayıp ayağa kalktım "Biz okula gidelim. Kumsal sonradan gelir." dedim. Asu da beni onaylayarak  "Aynen gidelim yoksa okula geç kalacağız." dedi. Hepimiz ayaklanmıştık ve gidecekken Kumsal'ın bizim yanımıza doğru koştuğunu gördük. Kumsal yanımıza geldiğinde Alesya "Neredesin?"dedi. Kumsal kolunda ki saate baktı "Dersin başlamasına 10 dakika kalmış. Okula gidelim sonra anlatırım."dedi.
Kumsal koşmaya başlayınca kaşlarımı çatıp Kumsal'a baktım. Koşmasına gerek yoktu. Kumsal'ın arkadasından kızlar da koşunca ben de onlara ayak uydurdum.

Kumsal koşmayı bırakınca hepimiz Kumsal'a çarparak yere düştük. Düştüğümüz yer çamurdu. Çamura düşmüştük. Hepimizin üstü başı çamur olmuştu. Okula geç kalmıştık bir de bu olay başımıza gelmişti. Hepimiz yerden kalktık. Asu "Üniformam çamur oldu. Ben böyle okula gitmem."dedi ve üstündeki çamurları eliyle silmeye çalıştı. Bileğimde ki toka ile saçımı bağladım ve üniformamın üstündeki çamurları silmeye çalıştım.

Alesya da "Bende gitmem böyle okula. Gidip üstümü değiştiricem ama annem beni böyle görürse kızar."diyerek isyan etti. "Benim evime gidelim. Benim kıyafetlerimden giyersiniz. Ben tek başıma yaşıyorum." dedim. Kızlar başıyla onayladıktan sonra eve doğru yürümeye başladık. Kumsal yine her zamanki gibi meraklanmış ve "Neden tek başına yaşıyorsun? Ailen nerede?" diye sordu. "Annem ve babam da İstanbul da ama ben tek başıma yaşamak istediğim için ayrı eve çıktım. Annem ilk başta izin vermedi ama ben zorladım oda izin vermek zorunda kaldı. " dedim. "Peki kardeşin, ablan, abin var mı? Baban hangi meslek üzerine çalışıyor?" diye soru yağmuruna tuttu beni Kumsal. Çok konuşan insanlardan pek hoşlanmazdım. Benimle ilgili soru sorulmasından ise hiç hoşlanmazdım. "Bir tane erkek kardeşim var,benden bir yaş küçük adı Duhan. Babamın aile şirketi var. İnşaat üzerine çalışıyor. Annem ev hanımı. Başka soru sorma cevaplamam."dedim. Kafasını tamam anlamında sallamıştı. Sonunda eve varmıştık. Cebimden anahtarı çıkartıp kapıyı açtım ve kızlarla eve girdik.

"Odam üst katta."dedim. Hepimiz yukarı çıktık ve odama girdik. Odama girdikleri zaman ağızları açık kalmıştı. "Herşey siyah gri hem bunaldım hem de hoşuma gitti." dedi Alesya etrafa bakınarak. Asu dolabımın yanına gidip kapağını açtı. "Hiç şaşırmadım. Kıyafetlerinde siyah. Açık renkli kıyafetler sayılamayacak kadar az." dedi kıyafetlerimi incelerken. "Odamı ve kıyafetleri incelemeyi bırakalım bence okula geç kaldık zaten daha çok geç kalmak istemiyorum. " dedim. Kızlar dolabın içine bakıp iki üç tane kıyafet aldılar. Onlar giyinmek için soyunma odasına gitmişlerdi ben ise odam da giyindim. Altıma siyah kot pantolon üstüme siyah üstünde 'dangerous' yazan sweat tişört giydim. Odamdan çıktıp aşağıya indim. Kızlar üstlerini giymişlerdi. "Çıkalım geç kaldık yeterince zaten." dedim. Hepimiz çantalarımızı alarak evden çıktık. Okula doğru yürüdük, o sırada da sohbet ediyorduk. Ben fazla katılmıyordum. Ailemi düşünüyordum. Ayrı eve çıkmak istemiştim ama ailemi de özlüyordum.

Okula geldiğimiz de ikinci ders başlamıştı. Sınıfın önüne gelip kapıyı tıklattık ve içeri girdik. Biz içeri girdiğimiz de sınıfta ki öğrenciler bize baktı. Hoca "Neredesiniz kızlar? Neden bu kadar geç kaldınız?" dedi nazik ses tonuyla. Kumsal "Hocam geç kaldığımız için özür dileriz."dedi. Hoca "Geçin yerlerinize kızlar. Daha yoklama almadım. " dedi. Bizde yerlerimize geçip oturduk ve dersi dinlemeye başladık.

Defterime not alırken Asu'ya küçük kağıt parçacıkları atıldığını gördüm. Asu kafasını defterinden kaldırıp saçında ki kağıt parçasını attı ve etrafına bakındı. Ben de kim atttığını bulmak için etrafıma bakındım. Sınıfta ki bir kız grubunun attığını görünce kaşlarımı çattım. Asu da görmüş olacak ki o da kaşlarını çattı. "Bu kağıt parçaları ne?" dedi Kumsal sessizce. "Duvar kenarın da oturan kız grubu atıyor." dedi Asu sakin kalmaya çalışarak. "Dersi dinleyelim. Onları önemsemeyelim."dedi Alesya. Asu da 'tamam' anlamında kafasını sallayarak önüne döndü. Kız atmaya devam edince Asu sinirlendi ve hocaya "Hocam duvar kenarın da oturan kızlar bana kağıt parçaları atıyor."dedi. Hoca kızlara bakıp "Derse odaklanalım lütfen." dedi sert bir şekilde ve sonra ders anlatmaya devam etti. Çağan oradan "Yeni gelen şu kızlara bakın siz! Hocaya şikayet ettiler,küçük çocuk gibiler." deyip güldü. Tek Çağan değil bütün sınıf gülmüştü. Kaşlarımı çatıp arkama yaslandım. Sinirlenmiştim.