PSİKOZLAR

2.Bölüm ~TOP~

Medya : Asu Lina
(Düzenlendi)

Asu Lina'dan...

Yanımda beni kurtaran ve yeni tanıştığım kızlarla beraber okula doğru yürüyorduk. Aklım hala yaşadığım olaydaydı. Adının Asena olduğunu öğrendiğim kız oradan geçmeseydi şimdi burada olamayabilirdim. Ona çok minnettardım. O ayyaşları dövmüştü ve beni ellerinden kurtarmıştı. Alesya ve Kumsal ise beni yalnız bırakmayarak yanımda durmuşlardı ve destek olmuşlardı. Bu kızlar gerçekten güzel kalplere sahiplerdi. İçimde ki korku onlar geldikten sonra tamamen uçup gidivermişti. Tereddüt etmeyi bırakmıştım ama yaşadığım anın etkisinden hala çıkabilmiş değildim. Bu olayın uzun süre evde yalnız kalmamla ilgili kötü bir etki bırakmaması için içimden binlerce kez dua ediyordum.

''Asena sana tekrar tekrar teşekkür ederim.'' dedim. Sesimden gerçekten minnettar olduğum anlaşılıyordu. Sadece başını sallayıp ''Önemli değil.'' dedi. Üçümüzün arasında en soğuk davranan oydu. Ben hala dalgın dalgın yürüyordum. Sadece aklımda o olay vardı. Korkudan mantıklı düşünememiştim. Asena beni kurtarmasaydı taciz edilecektim. Düşününce bile içim ürperiyor.

Zor da olsa kendimi toparlamaya karar verdim. Kızlara bir borcum vardı. Beni kurtarmışlardı benim de onlarla eli boş dönmemem lazımdı.

Cebimden hiç düşmeyen telefonumdan saatte baktım. Daha zamanımız vardı. Kızlara bir şeyler ısmarlayabilirdim.

'' Kızlar! Söyleyin bakalım ne istiyorsunuz benden? Malum beni kurtardınız bunun bir ödülü, karşılığı olmalı dimi?''

Adının Alesya olduğunu öğrendiğim kız hemen heyecanlı ve çok sevinmiş bir şekilde '' Caramio! Caramio! '' dedi. Tepkisi çok hoşuma gitmişti. Öyle ki tepkisine o meşhur gülüşümü koyverdim. İnsanlar hep gülüşümün martılara benzediğini söylerdi.  Gülüşüm kızların hoşuna gitmiş gibi gözüküyordu. Gülerken sağımda bulunan Asena'dan benim gülüşüme benzer sesler geliyordu. Muhtemelen o da gülüyordu. İkimizin gülüşü ayrı dördümüzün gülüşü ayrı ayrı birbirine karışıyordu ve bu çok hoş bir şeydi. Kızlarla aramızda iyi bir bağ oluşacak gibiydi. Yıldızlarımız barışıyordu. Dört yıldız... Bu dört yıldız hiç ayrılmayacak gibi hissediyordum. Yeni tanışmış olsam da şimdiden onları benimsemiştim.

Hepimiz bütün enerjimizi gülmeye harcamıştık. En sonunda gülüşlerimiz bittiğinde kızlara tekrar ne istediklerini sordum.

''Kızlar siz ne istiyorsunuz?'' dedim Asena ve Kumsal'a hitaben. Asena aniden ''Bebek! Bebek istiyorum.'' Hepimiz şaşırmış bir şekilde Asena'ya döndük. Şaşkın şaşkın bakarken, çok meraklı bir yapısı olduğu ilk yanıma geldiğinde belli olan Kumsal hemen meraklı kişiliği ile '' Bebek mi?'' Hepimiz Asena'nın bu tavrına şaşırmıştık. Asena yine aynı gülüşünü önümüze sermişti. Hepimiz yine neşelenmiştik. Bu kızlarla olduğum sürece eminim ki mutlu olacaktım. Buna inanıyordum. "Kızım daha var ona. İlk önce koca bulman gerekiyor." dedi Alesya. Demesiyle gülmeye başlamıştık yine.

''Bebek yani yemek! Ben yemeğe bebek derim çünkü onlar benim bir tanem.''

''Ay bir an korktum ne diyor bu kız dedim.'' dedi Kumsal rahatlayarak.

''Neyse ne istiyorsun yemek olarak?''

'' Hım... bir düşüneyim.'' deyip garip sesler çıkartarak birkaç saniye düşündü. Sonunda karar verdi ve ''Bence markete girelim orada bakalım.''

''Peki tamam. O zaman şurada ki markete girelim,gelin."dedim.

Yürüyerek bir marketin önüne gelmiştik. Hemen karşıda da bir park vardı. Oh süperdi!