19.Bölüm ~YENİ PİÇİZ DOĞUYOR!~

En başından başla
                                    

Derin bir nefes aldı Duhan. Konuşma başlıyordu. Koltuktan doğruldu ve bana döndü. "Asena ben sana bir şey anlatacağım." dedi. "Anlat bakalım. Önemli bir şey belli ki." dedim. "Ben bir kızdan hoşlanıyorum." dedi. "Ne sen mi? Nasıl yani?" dedim. Şaşırmıştım. Duhan şu zamana kadar hiç bir kızı sevmemişti. Çok çabuk beğenen bir insan değildi kendisi. "Arkadaşlarla kafeye girmiştik. Konuşurken gözüm bir masaya takıldı. Kız çok tatlı ve sempatikti. Onunla konuşmuşluğum hiç yok, sadece o gün gördüm. O günden sonra da bir kaç kez de sahilde gördüm. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Yeşil gözleri var. Çok tatlı. "dedi. Duhan hoşlanıyorum demişti ama sanki fazlası vardı. "Kızın yanına git Duhan." dedim. "Denedim ama cesaret edemedim. " dedi. Duhan'ın yanına gidip oturdum. Saçlarını karıştırdım. Severdi saçlarıyla oynamamı. "Sen Duhan Sert'sin. Yaparsın. "dedim ve sarıldım. Oda bana sarıldı.

"Eee! Senin hayatın nasıl gidiyor çirkin?" dedi. "Senelerdir kurmadığım arkadaşlıkları kurdum Duhan. Mutluyum... " dedim hafif iç çekerek. "Ooo vay be! Kimmiş o kızlar? "dedi. "Asu, Kumsal ve Alesya. Onlarla sonra seni tanıştırırım." dedim. "Merak ettim. Ee senin sevdiğin birisi oldu mu? Lütfen evet de. Enişte istiyorum artık. "dedi dalga geçerek. Kafasına geçirdim. "Yok enişten şansına küs. "dedim gülerek. "Aslında birisine karşı garip duygular yaşıyorum ama ortaya çıkaramıyorum. "dedim. Duhan bana şaşırarak baktı ve sonra yüzü ciddi bir hal aldı. "Kim peki o?" diye sordu. Ben tam söyleyecekken annem içeriye geldi. "Çocuklar üşümüyor musunuz? Hem misafir geldi inin aşağıya." dedi annem ve gitti. Sinirle soluyuverdim ne misafiriydi bu şimdi? "Neyse sonra konuşuruz artık." dedim Duhan'a . Kafasını tamam anlamında salladı ve aşağıya indik.

Aşağıya indiğimizde misafirleri gördük. Duhan'la yanlarına gidip hoş geldiniz dedikten sonra koltuğa oturduk. "Nasılsınız?" diye sordu annem mavi gözlü kadına. "İyiyiz efendim. Siz nasılsınız? Hem bu güzel kız da kim?" diye sordu. "Biz de iyiyiz. Bu güzel kız benim kızım. Bizden ayrı yaşıyor. O yüzden buralarda değildi. " dedi annem. Kadın bana bakıp içten gülümsedi. Tatlı bir kadındı. "Ben en iyisi sizi tanıştırayım." dedi annem. "Bu Selim Bey, bu Suna Hanım bu da Berkan. Selim Bey'in ve Suna Hanım'ın oğlu. " dedi ve sonra beni göstererek "Bu da benim canım kızım Asena Eda." dedi. "Memnun oldum kızım." dedi Selim Bey.

Biraz sohbet ettikten sonra akşam yemeğine oturduk. Yanıma Duhan oturmuştu. "Duhan bunlar kim?" diye sordum. "Yan komşularımız ve babamla Selim abi arkadaş ."dedi. Babamla arkadaşsa bu ailenin güvenilir kişiler olduğunu düşünüyordum. "N'aber Duhan?"dedi Berkan. "İyiyim abi sen nasılsın? "dedi Duhan gülümseyerek.
"Bende iyiyim." dedi Berkan.

Sofrada sohbet ediliyordu ama ben sohbete katılmıyordum. Bebeklerimi yiyordum. Sofrada bir sürü çeşit yemek vardı. Bir de en sevdiğim yani yaprak sarması vardı. Annemin yemeklerini çok özlemiştim. İki tabak bitirmiştim ve üçüncüsünü isterken sofradaki herkes güldü. "Senin yediğini ben bir haftada yiyorum." dedi Berkan. "Aç ayı ne olacak işte?" dedi Duhan gülerek. Sofradaki herkes Duhan ve Berkan'ın dediğine gülüyordu. Herkesin yemeği bittiği zaman büyükler misafir odasına geçti. Ben, Duhan ve Berkan bahçeye çıkmıştık. Bahçedeki koltuklar yerine çimenlerin üstüne oturduk. "Ay! çok yoruldum valla." dedi Duhan. "Ne yaptın da yorgunsun oğlum?" dedi Berkan. "Ya kızlar beni çok yoruyor. Adım atamıyorum onlar yüzünden." dedi gülerek Duhan. "Seni anlıyorum. "dedi kendini beğenmiş bir şekilde Berkan. "Tipiniz olsa bari de arkanızdan koşsalar ama tipiniz de yok. Şu egolara bak." dedim. İkisi kahkaha attı. "Sen böyle yakışıklı gördün mü hayatında?" diye sordu Berkan. Tamam yakışıklı olabilirdi ama görmüştüm ondan daha yakışıklısını. "Evet gördüm. "dedim gülerek. "Sen erkekten anlar mıydın?" dedi çok bilmiş kardeşim Duhan.

Aslında erkekleri kesmem ve bakmam umurunda olmazdı. Berkan kahkaha atıp "Kimmiş bakalım o çocuk? "dedi gülerek. Barlas tabii ki de. Başka kim olacak? Ben hayatımda onun kadar yakışıklı birisini görmedim. Aklıma o gelince bir an duraksadım. Bugün ona kopya vermiştim. Profesyonel olmuştu kopyada çocuk resmen.

PSİKOZLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin