PSİKOZLAR

8.bölüm ~KOMŞU ÇOCUKLARI~

Çocuk hepimizi yeni yeni fark edince " Bunlar da kim?" dedi. Bora denen çocuk hepimizi tanıtıp Kumsal'ın arkadaşları olduğumuzu belirtti. Kumsal'ı nereden tanıyorlardı ki?  "Kumsal'la nereden tanışıyorsunuz?" diye bir soru attım ortaya "Karşı komşuyuz." dedi ve gülümsedi. Başımı salladım ve önüme döndüm. Okul bahçesine geldiğimizde önden yürüyen sarışın çocuğa bakmaya devam ettim. Hep beraber sınıfa doğru gidiyorduk. Bora ve diğer sarışın çocuk ta bizimle aynı sınıftaymış,aslında çocukları hiç tanımıyorduk ama çok samimi gelmişlerdi. Umarım samimi bulduğum fikrinde haklı çıkabilirdim. Tuhaf bir şekilde histerik olarak o an o çocuğu çok tanımak istemiştim. Normal de herkesle kolay kolay konuşup tanışabilen bir kız değildim ama eğer bir konuşma başlatırsam bu benim için hiç zor olmazdı. Evet,belki sessizim ama çok arkadaş canlısı biriyim. İnsanları tanıyıp fikir edinmeyi seviyordum.

"Merhaba adın ne?" deyip gülümsedim. Şuan aklımdan binlerce soru geçiyordu. Saçma bir başlangıç mı oldu?, Ya benimle konuşmak istemezse?, Ya terslerse...? Gibi kafamı saçmalıklarla doldurmaya başlamıştım bile. Bunun sebebi de tamamen anksiyetemden dolayı oluyordu. Kötü bir kaygı hastalığım olduğu için insanlara yaklaşmak ve onlara açılmak o kadar kolay değildi. Ne kadar utanç verici gözüktüğümü düşünsem de tanışmak için bunu yapmak zorundaydım. Gülerek "Kaan senin?"diye yanıtlayınca içime serin sular serpilmişti.  "Alesya." dedim gülerek ve bu şekilde sohbet etmeye başlamıştık.

Sınıfa gelince piçizler yerlerinde oturuyorlardı. Asena ve ben yerimize oturduk. Önümüzde de Kumsal'la Asu oturuyordu. Onların önüne de Bora ve Kaan oturmuştu.

Kumsal da Bora ile baya samimi olmaya başlamıştı. İçimden bir ses yine de bu çocuklara çok güvenmememiz gerektiğini söylemeye başlamıştı. Kaan bize dönüp "İlk ders ne biliyor musunuz?" dediğinde "Matematik" diye yanıtladım. "Matematikte iyi misin?" dedi."İyi sayılırım. Asena ve Asu'nun matematiği çok iyi Kumsal'la biz biraz daha gerideyiz galiba." dedim ve Kaan güldü.

Hoca geldiğinde ayağa kalktık. "Oturabilirsiniz." komutu gelince oturduk. Bir süre sonra hoca derse başlamıştı. Ben de önüme dönüp dersi dinliyordum. Yani en azından dinliyormuş gibi yapıyordum. Hoca "Alesya bize bu soruyu çözer misin?" dediğinde bön bön hocaya baktım. sessizce "Allah kurtarsın." diyen Kaan'a gözlerimi yumdum.

Tahtaya kalkınca soruya bakıp bir şeyler yaptım. Soruyu çözdüğümü sanmıştım ama bir yeri yanlış yapmıştım. Çağan ayağa kalkıp "Hocam çaylak insanlara soru çözdürmeyin bırakın da profesyoneller çözsün." dediğinde "Sen o zaman tahtaya bir daha kalkamazsın." dedim ve alayla baktım. Asu oradan gülmeye başlayınca Ateş "Ne gülüyorsun kızım ayı mı oynuyor?" dediğinde Çağan'ın yediği lafla kalışını örtmeye çalışıyordu belli ki. Asena "Oynuyorsa oynuyor sanane." dediğinde Barlas "Bana bak kızım,aklın sıra herkese sallıyorsun. Yapma bence!" dediğinde Kumsal "Sen kendine bak bence. Başkasının derdi seni germesin." Barış altta kalır mı hemen lafa atladı "Sen nasıl arkadaşını savunuyorsan,o da savunuyor." dediğinde sınıf birbirine girmişti.

Matematik hocası ve ben birkaç saniye bakışıp kaçalım ve Miami' ye yerleşelim planları yaptıktan sonra sınıfı sakinleştirip soruyu tamamladı ve ders te böylece geçip gitmişti.

🍰🍰🍰🍰

Zil çalınca biz de bahçeye inmiştik. Kaan ve Bora da bizimle gelmek istemişlerdi. Zor da olsa iyi çocuklar oldukları için sanırım izin vermiştik ama fazla samimi değildik. Zaten ilk günden nasıl samimi olunur ki? Boş bir çardağa geçip oturduk ve sohbet etmeye başladık. Tabii Asena sert bakışlarıyla Bora ve Kaan'a bakıyordu. Kızlara dönüp "Bu akşam kaçamak yapıp bana gelsenize. Pijama partisi yaparız. Annemler evde değiller." dedim. Asena zaten dünden hazır "Bana uyar." dedi. Asu da "Olur." dedi. Kumsal "Anneme bir sorayım izin verirse gelirim kanka." diyerek telefonunu eline aldı ve arayıp izin aldı.
"Akşam çok eğleneceğiz!" diye bağırdım. Kaan bana gülerek "Tuhaf bir kızsın" dedi. Ona gülerek "Tabii,her zaman ki halim."dedim.