PSİKOZLAR

5.Bölüm ~STALKÇI PİSLİK~

Kumsal'dan...

"Etekler size çok yakışmış!" diye bağırdım. Barış hemen lafa atlayıp "Bu yüzden senden daha çok talibim var." dedi. Dediği şeyi ilk başta algılayamamıştım. Doğru duyup duymadığımı test ediyordum ama doğru duymuştum. Şok içinde "Sen bunu nereden bileceksin?" dedim. O anın şaşkınlığı ile düşünmeye başladım. Fotoğraflarıma yapılan yorumlar da çoğu zaman erkekler bana yazıyordu. Demek ki benim fotoğraflarıma ve yorumlarıma bakmıştı. Niye bakıyordu ki? Stalkçı Pislik!

Kendini ele verdiği için şok içinde gözlerini yerinden çıkartacak kadar açmıştı. Ne yapacağını şaşırmıştı. Aval aval bana bakıyordu. Ağzından bir kelime daha çıkmıyordu. Yavaş yavaş kaşlarımı çatıp düşünceli bir şekilde ona bakıyordum. Ne olduğunu anlamamıştım. Yakalandığı için mi böyle olmuştu?

Piçizler durumu anlayınca Barış'ın kolundan tutup okula soktular. Kapıdan girerken Ateş'in ayağı merdivenlere çarptı ve yere düşecekken Barlas tuttu. Biz kızlarla gülmeye başlamıştık çünkü eğer düşseydi eteği açılacaktı ve ben bu görüntü için hazır değildim. Kızlarla kahkahalarımız gittikçe artıyordu. O sırada oynadıkları şarkı da durmuştu. Herkes yavaştan dağılırken. Ben hala şaşkınlık içerisindeydim. Gerçekten beni mi stalklıyordu?

İçimden bir ses;

'Sana yazanları gördüyse  stalklamış oluyor. Ben senin iç sesinim ama senden daha zekiyim. Bu nasıl oluyor hiç anlamıyorum?' diyordu.

Sen bir kezsene sesini iç ses!

Beni neden stakladığını merak etmiştim. Barış tanıdığım kadarıyla böyle birisi değildi.

Olayın şokunu üstümden atınca kızlarla beraber okula girdik. Okula girdiğimizde her yerde Piçizlerin  videosunun yayınlandığını gördük. Kızlarla aynı anda haykıra haykıra gülmeye başladık. Bir ara gülmekten yere yapışan Asena'yı yerde sürükleyerek sınıfa götürüyorduk. Sınıfa giderken de herkesin elinde bir telefon ve çektikleri videoları izliyorlar. Koridorlar kahkaha içindeydi. Sınıfa geldiğimizde çok geçmeden Piçizler de gelmişti ve surat ifadeleri hiç iyi değildi. Hepsi birer kızgın boğaya dönmüştü. Burunlarından soluyorlardı. Barlas'ın damarları ortaya çıkmıştı. Ateş sakinleşmeye çalışıyordu. Biz onların yüz ifadesini gördükçe tekrar tekrar haykırmaya başladık. Kendi düşen ağlamaz.

Hepsi bize kötü ve dik bakışlarını attığı zaman hepimiz susmuştuk çünkü çok kötü bakıyorlardı. Onlar yüzünden sınıftakilerde gülmemek için kendilerini zor tutuyorlardı. "İki dakika insana keyif yaşatmıyorlar!" deyip gülmeye başladım. Alesya "Kanka az daha gülersen seni ben boğacağım. Ben erken yaşta ölmek istemiyorum. O yüzden azıcık sussak." dedi Piçizler'e bakarak. Biraz abartmış olsa da haklı sayılırdı.

Sınıfta ki herkesi kötü bakışlarıyla korkuturken Asu kendini tutamadı ve haykırmaya başladı. O an sınıf da dağılmıştı. Herkes gülmeye başladı. Asu'yla Asena'nın gülüşü işi daha gülünç hale getiriyordu. Barlas ellerini masaya sert bir şekilde vurarak ayağa kaltı. Mavi gözlerinden Ateş fışkırıyordu. Herkes anında sus pus oldu. Nefes bile alamaz hale geldiler korkudan.

İçeri hoca girdi ve ders Tarihti yani ayrılma vaktiydi. Hepimiz  yerlerimizi değiştirmiştik. Hoca ''Yerlerinize oturun.'' deyince oturduk. Sınıfta sessizlik vardı ama herkes sessizce olan olayı konuşuyordu. 'Baksana kızlara nasıl yenildiler, yanlız etekte çok yakışmış, Barış'a baksanıza her haliyle çok yakışıklı.' diye sözler duyuyordum.

Son dakikalardı ve hoca serbest bırakmıştı. Kızlarla ne yapsak diye düşünürken sınıftan biri videoyu açıp tekrar izlemeye başladı. Herkes o kişinin başına toplandı ve videoyu izlemeye devam ettiler. Gülme sesleri tekrar duyulmaya başlamıştı. Sınıf gülmekten kırılırken Asu'yla Asena en berbat gülüşlerini sergiliyorlardı. Resmen anırmak demek yanında hafif kalırdı. Bu gülüşü duymak ölmek gibi bir şeydi. Barlas Asena'ya dönüp "Kızım senin gülüşüne başlarım ben ya. Eğer gülmeyi kesmezsen seni öldürmekten beter ederim!" dedi sinirle.