47

124 6 1
                                    

"Wakker worden schone slapers" in schrik wakker waardoor ik een kopstoot geef. *Auw!", ik pak mijn hoofd vast en doe mijn ogen open.

Ik zie Cameron ook met en hand op zijn hoofd. Shawn word net wakker en heeft jet allemaal niet door gehad. "Was gebeurt?", ik kijk Cameron boos aan.

" F*ck you Cameron!", ik sla de dekens van mij af en loop door naar de badkamer. Im kijk in de spiegel en zie een rode vlek. Jup daar gaat mijn hoofd.

Shawn komt binnenlopen en kijkt mij vragend aan. "Kopstoot...", hij kijkt mij nog steeds niet begrijpend aan. Ik maak twee doekjes nat en gooi er dan een naar Cameron. "Dank je.", ik geef hem een lach.

Ik leg een doekje op mijn hoofd en neem dan plek op het bed. " Cameron, doe dat niet meer, en anders neem afstand. Dat soort dingen kunnen er gebeuren als je me zo wakker maakt.", hij lacht. "Dat zal ik onthouden.".

Hij loopt de kamer ujt en ik kleed me aan.

"Maar wat is er nou?", ik kijk Shawn aan

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"Maar wat is er nou?", ik kijk Shawn aan. " Cameron maakte me wakker... En toen gaf ik hem een kopstoot omdat ik wakker schrok en omhoog veerde.", hij lacht. "SHHH, niet zo hard dat doet pijn.", hij kijkt mj bezorgd aan. " Gaat het wel?", ik knik. "Alleen niet te veel geluiden.", hij kijkt mij moeilijk aan.

" Ik hoop dar het morgen minder is. Op de rode loper zijn er veel meer geluiden.", ik kijk hem niet begrijpend aan. "Teen choice awards?", mijn mond valt open.

Die was ik helemaal vergeten... En met deze hoofdpijn kan ik daar echt niet gaan staan. Dat is gewoon zelf moord.

" Pijnstillers moeten lukken. Wanneer beginnen we met rijden?", "Vanmiddag we hebben nog 3 uur om de stad in te gaan en dan moeten we terug.", ik knik en pak mijn handtas. " Dan denk ik dar het tijd word dat ik pijnstillers ga halen."

Als Shawn en ik in de stad aankomen is het rustig. Bijna geen mensen wat ik fijn vind. "Sophie, hier moet je pijnstillers halen.", hij houd mij tegen voor een winkel.

" Dan kje.", ik loop naar binnen en zet mijn zonne bril af. De mevrouw kijkt mij lachend aan. "Kan ik iets voor je doen?", " Ik heb pijnstillers nodig, ik heb mijn hoofd gestoten waardoor ik nu enorme pijn heb.", ze knikt.

"Is dat je vriendje buiten?", ik draai me om en zie Shawn klungelen met een bord dat was omgevallen. "Jup das mijn vriend.", ze kijkt mij lachend aan.

"Hier heb je je pijnstillers.", ik kijk naar de balie en zie ook een zwangerschap test. Ik kijk haar verbaast aan. " Alleen de pijnstillers graag.", ze kijkt naar beneden en pakt dan snel het pakje weg. "Sorry, mijn fout ik had hem er per ongeluk bij gepakt.", ik geef haar het geld.

Ze had hem niet per ongeluk gepakt dat weet ik bijna wel zeker... Ik draai me om en zie een persoon achter mij in de rij staan.", ik kijk haar lachend aan en loop dan naar buiten. "Waarom duurde het zo lang?", ik kijk Shawn alleen maar aan.

" Ik werd vandaag als zwanger gezien." hij kijkt mij niet begrijpend aan. "De vrouw had een zwangerss hap tetst erbij gelegd. Perongeluk... Maar dat doe je niet per ongeluk.", hij kijkt mij lachenc aan.

" Gelukkig waren er geen mensen in de winkel."_ ik kijk hem niet begrijpend aan. "Anders had iemand hem misschien gezien en dan waren we de klos. Ik bedoel nu de roddel erbij krijgen dat je zwanger zou zijn kan er bier bij.",

" Shawn er was wel een andere klant die stond achter mij in de rij."_ "Had ze een telefoon vast?", ik schud mijn hoofd. " Nee dat had ze niet dus ik denk niet dat het een probleem gaat worden.",

Shawn en ik lopen een tijdje door de straten als we de andere jongens tegen komen. "Hey, kiddos waar waren jullie?", " Apotheek.", ze kijken allemaal mijn kant op.

"Is het niet een beetje vroeg daarvoor?"_ " Weten jullie het zeker? Jullie carrière is nog volop bezig.", ik kijk ze boos aan. "Zie je een zwangere buik.", ik wijs naar mijn buik. " Nee...", "Nou dan, en ik heb alleen pijnstillers gehaald omdat ik Cameron een kopstoot heb gegeven waardoor ik nu pijn heb.", ze kijken mij allemaal lachend aan.

" Sukkels.", ik begin met lopen naar de bus. "Waarom gaan we al?", " Omdat we nog maar een half uur hebben om naar de bus te gaan en het duurt al een kwartier en met heel de groep zeker een halfuur. Dus ik denk dat het slim is als we alvast beginnen met lopen.", ze kijken elkaar allemaal en volgen dan mijn voorbeeld.

We zijn even aan het lopen als mijn telefoon gaat. Ik neem op

"Hallo met Sophie.", " Sophie !! Ik mis je! Wanneer kom je naar LA. Je neefje is al Eem stuk gegroeid.", Ook leuk om jouw weer te spreken Jess.", ik hoor haar aan de andere kant lachen.

"Je hebt trouwens nog een paar dingen uit te leggen madam.", " Wat dan?", "Jij en Shawn?", ik lach. " Dat vertel ik wel als ik je weer zie.

Ik word gebeld. "Ik bel je terug!", ik hang op en neem dan de andere telefoon op. " Sophie met Sam!", "Hey!", " Hoe gaat het met je?", "Ja wel goed. Alles op een rijdje leuk om de jongens allemaal weer te zien.", " Met name een persoon." ik krijg een kleine lach. "Nou ja, een persoon is inderdaad heel leuk om te zien.", ik hoor hem lachen aan de andere kant.

"Maar wanneer kom je weer eens langs? De lessen zijn saai zonder jou.", ik lach. " Weet ik... Alleen ik weet niet of terug ga naar de opleiding.", ik hoor een stilte aan de andere kant.

"Waaron?", " Ze hebben mij een baan aangeboden die ik niet kan laten schieten... En dat doe ik liever dan de opleiding.", ik hoor hem iets roepen naar een persoon.

"Sorry, mijn aanstaande kamergenoot.", ik val Stil. " Krijg je een andere kamer genoot?", "Ja, jij bent al een tijd weg dus ja dan plaatsen ze een ander persoon in de kamer. Ik kan niet met hem opschieten Soof, je moet terug komen."

Ik val stil. Ik had niet verwacht dat ze mij zouden vervangen maar het is natuurlijk logies... "Hey Soof, ik moet ophangen. Ik bel je terug.", " Ja is goed... Doei".

Ik hang op en blijf voor mij uit kijken. Ze vervangen mij, en ik kan Sam daar toch niet alleen laten. Hij is geweldig in editten en mixen van muziek misschien kan hij ons helpen?

We komen bij de bus aan en mijn koffers staan er al. Shawn had die naar beneden gebracht zodat we gelijk de bus in konden. Dus ik loop ook gewoon de bus in helemaal versteld van wat ik net heb gehoord.

Blijf ik hier? Of ga ik terug? Ik weet het echt niet meer...
~~

Back To Magcon ¥Nominated Wattys 2019¥Where stories live. Discover now