Back To Magcon ¥Nominated Wattys 2019¥

8

Sophie pov

Shawn geeft mij een sein dat hij aan het filmen is en ik begin met praten. ''Hey mensen. Zoals de meeste van jullie al weten ben ik in Amerika. In L.A. op precies te zijn. En ik zit nu op het strand in L.A., en natuurlijk ga ik een cover maken in LA op het strand. En ik wil Shawn alvast bedanken om dit te filmen. Hier is Life of The Party''.

Ik begin met spelen en Shawn kijkt mij lachend aan. Als ik klaar ben maak ik mijn video af. ''Dank je wel allemaal, Hopelijk zie ik jullie allemaal snel!'', Shawn stopt met filmen.

''Sophie dat was super goed! Je moet echt een keer een album gaan opnemen'', ik moet lachen toen hij dat zei. ''Natuurlijk Shawn, en dan krijg ik een puppy'', ik leg zijn gitaar terug in zijn koffer. ''Dat kunnen we wel regelen'', ik geef hem een speelse tik op zin schouder. ''Shawn, nee. Maar ik heb een plekje in LA Shawn. En jij hebt hem nu met mij gedeeld. En nu wil ik mijn plekje met jouw delen'', hij kijkt mij vragend aan. Ik pak zijn koffer en steek dan mijn hand uit. ''Kom je of blijf je hier?''.

Hij pakt mijn hand en ik trek hem mee. We lopen een tijdje langs het water. We moeten namelijk een klein stukje lopen om er aan te komen. ''Sophie, waar wil je eigenlijk naar toe gaan'', ik haal mijn schouders op en pers mijn lippen op elkaar. ''Dat zou je wel willen weten maar ik ga je het niet vertellen je meot het zien'', hij rolt met zijn ogen.

''Vervelend, ik had het net ook in de auto'', hij moet lachen. ''Natuurlijk, jij pakt altijd mensen terug'', ik maak een hairflip waardoor zijn lach nog groter word. ''Wat?'', ''Je maakt nog steeds een hairflip'', ik knik. ''Dat deed je 2 jaar geleden ook vaak'', ik word een beetje rood. Hoe kan Shawn dat nog weten. Ik weet zelf al niet eens meer wanneer ik er mee ben begonnen.'

Op een moment zie ik mijn berg al in zicht komen, ''Kan je klimmen?'', Shawn kijkt mij droog aan. ''Ja ik kan dat wel. Alleen jij op je blote voeten?'', ik kijk naar mijn voeten. Oww ja shit. ''Ik kijk wel. Dit gaat mij lukken ik kan dit makkelijk. 

We staan nu voor de berg. Nou eht is niet heel hoog maar het is ook niet laag. ''Shawn ga jij maar eerst'', hij kijkt mij vragend aan. ''Ik heb een jurk aan'', hij maakt een O met zijn mond en begin dan met klimmen. Ik wil neit weten wat er in zijn hoofd rond ging. 

Ik kom er achter aan. Alles gaat goed, ik heb me niet opem gehaald. Het is een wonder.

''Wow, je hebt gewoon geen wonden! Het is magisch''. ik rol met mijn ogen. ''Natuurlijk'', ik loop langs hem naar het einde van de berg. Ik sta zitten en kijk vooruit. 

Shawn komt ook naast mij zitten en kijkt ook vooruit. ''Wow, dit is echt mooi'', ik lach een beetje. ''Ja in die korte tijd dat ik in Amerika ben geweest ben ik echt aan dit plekje gaan hechten. Het was mijn rust plek'', ik kijk hem lachend aan. ''Ik snap het wel''.

''Niemand valt je hier ook lastig. Want mensen gaan niet denken dat je hier zou zitten. Sommoge mensen denken dat je echt een erge uitzicht hebt. Maar het is prachtig'', ik kijk weer vooruit en voel me al gelijk rustiger. 

We zitten een tijdje in stilte vooruit te kijken. ''Shawn hoe laat is het?'', ''Haf 12'', mijn ogen worden groot. ''Zo laat al?!'', hij knikt. ''Jep, maar je had toch geen plannen?'', ik schud mijn hoofd. ''Alleen de tijd is zo snel gegaan'', ''Zeker''.

''Shawn in die 2 jaar heb ik je echt gemist. Natuurlijk ook wel de andere jongens, maar jouw het meest. Ik miste gewoon mijn lange knuffelbeer, die er altijd voor me is. Die 2 jaar waren moeilijk voor mij. En ik was zo blij dat je de muziek bent in gegaan.'', ik neem even adem. ''Als ik eerlijk moet zijn. De eerste 5 weken toen ik terug was in Nederland voelde ik me leeg. Ik miste jullie allemaal. Ik was gewoon een deel van mijn familie kwijt. In die tijd dat ik met jullie was heb ik echt een band opgebouwd, die was moeilijk los te laten. Daarna ben ik gaan opbouwen. Mensen herkende mij. Veel mensen wilden ook met mij vrienden worden omdat ik met jullie in contact was. Dat ze jullie een keer konden ontmoeten. Echt afgrijselijk, ik bedoel dat doe je toch iemand neit aan. Vandaar dat ik meer jongens vrienden heb dan meiden. Jongens boeien niet of ik contact met jullie heb. Maar ik ben blij dat ik gewoon terug ben. EN ik denk dat mijn leven in Amerika ook gewoon niet zo maar kan achter laten. Daarom wil ik ook blijven in Amerika''.

In heel het verhaal heb ik niet naar Shawn gekeken maar alleen maar vooruit. Nu kijk ik hem aan en zie een kleine lach op zijn gezicht, ''Ík heb jouw ook echt gemist. Een vriendin die me niet beoordeeld en die em ook snapt in sommige dingen. Veel mensen zeggen dat ze me snappen met al die beroemdheid dat het soms een beetje moeilijk is. Maar mensen weten dat niet. En toen jij weg ging heb ik Camila ontmoet. Ze deed mij aan jouw denken. Nou niet echt maar jullie lijken op elkaar. En ik kon het heel goed opschieten met Camila'', ik krijg een kleine glimlach.

''Hoe ben je dan op Hailey gekomen?'', het was al uit mijn mond voor dat ik het door had. Hij kijkt mij vragend aan. ''Wat bedoel je daarmee?'', ''Niks'', ''Sophie je kan me alles vertellen'', ik schud mijn hoofd. ''Laat het maar Shawn, ik heb het waarschijnlijk gewoon gedroomd.'',m ik sta op en kijk SHawn aan. ''Kom je ook'', hij staat ook op en volgt mij naar beneden.

We lopen in doodse stilt langs het water terug. Ik had niet over Hailey moeten beginnen. Ik kan moeilijk tegen hem zeggen dat hij haar los moet laten omdat ze niet bij Shawn past. Ik bedoel ze zijn zo anders. Shawn is zachtaardig, zij is hard. Shawn kan je mee lachen, Ik weet niet og ik ooit een lach kan toveren op haar gezicht.

''Sophie, ik wi ldat je weet dat je altijd met mij kan praten,'', ''Dat weet ik.'', ik kijk weer naar mijn voeten. We komen aan bij zijn auto en ik klop mijn voeten af en ga weer in de auto zitten. Shawn komt naast mij zitten. ''Shawn, ik vertel het je wel een keer. Maar laten we het nu even los laten'', ik kijk hem aan en hij kijkt mij aan. Dan schieten we allebei in lach.

------

hey

Hopelijk vinden jullie het leuk!

xx Floortje