"The silence is deafening." mahinang saad ni Sam.

Nakakagimbal nga ang katahimikan. Lumapit pa kami lalo sa mansion, nasa mismong harapan na kami ng pintuan. Bubuksan na sana ni Henry ang pintuan nang marahan itong bukas. Hindi namin makita ang nasa kadiliman ng kalooban ng mansion. Isang saglit pa ay may limang pares ng mapupulang mga mata ang lumitaw sa kadiliman, kasabay din nito ang malalakas na pag-angil. I can smell the stink of these animals. I think these are stray dogs, with a twist of danger.

We backed off when one head came into view. There is something in the face of the dog. Something deadly.

"They are infected." Prima sighs after the four remaining dogs reveal themselves. I can still sense the fear in her composed tone.

"You're freaking right!" Sam exclaimed.

Tatakbo na sana si Sam ngunit pinakalma ko siya. Aatake kaagad ang mga asong ito kapag naramdaman nila na inferior kami sa kanina.

"Walk slowly." utos ko.

"Rylee?" narinig ko na ang pagtawag sa akin ni Henry.

Nilingon ko siya para malaman kung bakit niya ako tinatawag. "What?" ani ko.

"I think they got companies." tugon niya.

I looked behind him and saw dozens of infected dogs. This is not good. Wala na kaming mapupuntahan.

"Let's finish this!" sigaw ni Prima at saka pinaulanan ng bala ang mga aso. Ginaya rin siya ni Henry at nagpaulan din.

Maraming natamaan si Prima ngunit mas madami ang dumating na mga aso. Pinalabas ko na ang matatalim kong kuko at pinaghihiwa ang mga umaatakeng aso. Kada lapit nila ay ganoon din ang paghati ko sa mga katawan nila.

"Sam!" sigaw ni Prima. Nanlaki ang mga mata niya.

I shifted my eyes to Sam, tumatakbo ito ng mabilis papalayo sa mansion. Hindi rin naman siya nilubayan ng mga aso. Pumasok siya sa loob ng gubat kaya mabilis din siyang sinundan ng mga ito. Susundan na sana siya ni Prima pero sinabi ko na ako na.

"Stay here." ani ko.

"Rylee!" sigaw ni Henry.

"No! Saglit lang!" sigaw rin ni Prima.

I ran really fast until I reach Sam. Nakasabit siya ngayon sa sanga ng puno. Pilit siyang inaabot ng limang aso. Pinatubo ko ang mga pangil ko at sinimulang ngatngatin ang mga aso. Ang ibang umaatake sa akin ay pinagkakalmot ko. Limang minuto lang ay naubos ko na ang mga humahabol kay Sam. Pagkatapos, bumaba na siya mula sa pagkakasabit sa sanga ng puno. I can see the relief in his face.

"Thank y—." hindi pa niya natatapos ang sasabihin niya nang bumagsak siya sa lupa. May butas ang likod ng ulo niya, tama ito ng bala.

"Sam!" sigaw ko.

Isang halaklak ang narinig ko. Kilala ko ang boses na ito. Lumabas siya sa pinagtataguan niya na nakatutok ang hawak niyang baril sa akin. Kakaiba ang baril na ito kasi needle ng injection ang bala nito. May dalawa ring regular na baril na nakasabit sa gilid ng pantalon niya. Marahil ang isa dito ay ang ginamit niya kay Sam.

GROWLING HEARTSWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu