Case 007: 1st Task 👮

285 68 72
                                    

"Arresting"

ALEXIS
Nagtungo siya sa presinto sa Capitol upang ihatid ang pinekeng dokumento na hinihingi sa kanya ng inspektor.

"Hello Miss, looking for Inspector?" isang PO2 ang sumalubong sa kanya.

"Yes, nasaan siya?"

"He's inside, you may come in."

"Thank you," she thanked the PO2 and headed to Alejandro's office. May sariling opisina ang binata sa loob ng presinto.

Alejandro was seating on the chair at his desk, rolling a pen on his hand. Base on his knotted forehead, he's obviously analyzing things again.

"Knock knock!"

"Come in,"

"Nasa loob na 'ko!" she joked as sit on the chair in front of his table.

"Anong kailangan mo?" With a furrowed eyebrow, Alejandro asked.

"Excuse me...ikaw ang may kailangan sa'kin." Then she wave the the envelop in front of his face.

He took it from her and placed it on his table. She waited for him to thank her but she didn't get any respond from him.

"Wow! Thank you!" she blurted sarcastically.

"Since nangialam ka na naman sa kasong 'to, trabaho mo 'yong pinagawa ko sa'yo..." Binaba nito ang ballpen at tumingin sa kanya. "...And if you are responsible to do a certain thing, hindi 'yon dapat ipagpasalamat sa'yo kasi trabaho mo 'yon. So, in other words, wala akong dapat ipagpasalamat sa'yo."

She's speechless. Is it that hard for Inspector Alejandro Garcia to say "thank you"?

She not in the shape to argue with him so she just shrugged it off. Alam din naman niyang may point ito.

"Whatever! So, kailan ang operasyon?"

"Bukas."

"Agad?" ang bilis naman yatang kumilos ng lalaki "Teka paano pag nalaman ng Chief mo 'yang fake na warrant na 'yan?"

"Don't worry I will not going to involve you with this. Just what I've said just in case." He breathed. "Which letter in that word you don't understand?"

"Bakit ba ang taray mo? Hiyang-hiya na ko sa'yo ah!" she didn't help but to blurted what's on her mind. Naiinis na rin siya marahil.

"Hindi na ako pwedeng maghintay ng apat na araw," he blurted out of nowhere na tila sarili ang kinakausap.

"Anong ibig mong sabihin?"

"May plano siyang tumakas, hindi na ako makakapaghintay ng apat na araw." Malalim na buntong hininga ang pinakawalan nito.

"Hindi ito alam ng chief mo noh? Kikilos ka ng sarili mo? Hindi mo ba alam na delikado ang gagawin mo!?"

"I have no choice, they left me no choice! This is how they play the game and we will left behind if we don't know how to play their game."

"Teka, anong ibig mong sabihin?"

He took a deep breath. "After interrogation, may source na nakapagsabi sa'kin na nakita siya sa Capitol Airlines, he booked a flight at sa makalawa na ang alis niya. Sa tingin mo, kaya ko pa bang hintayin ang paglabas ng warrant?" may paghamong tanong nito. Napayuko at napatango na lang dalaga. "At isa pa, pwedeng may bayaran ng naganap? Bakit nila hahayan na makapag-book siya gayong alam nila na suspect siya at under investigation ang kaso niya?"

Meron naman pala itong probable cause. Ngayon, naiintindihan na niya ang binata. Akala niya ay nagmamadali lang ito at nagmamayabang. Pero hindi pa rin ito dapat magpadalos-dalos.

The Culprit  (UNDER REVISION)Where stories live. Discover now