First Kiss, First Love

Chapter 44

Jayvie's POV

ARAW-ARAW na lang akong may pasa dahil sa bugbog ng magiging asawa ko! Tangna! Palala sya ng palala. Habang lumalaki ang tyan nya lalo syang nagiging bayolente sakin! Minsan nga iniisip ko na lang na hindi umuwi sa bahay para lang hindi nya ako masaktan pero kukulitin nya ako at tatawag sya ng tatawag! Tanghna pag nasa bahay ako inis na inis sya sakin at lagi nya akong pinapaalis pero kapag lumayas ako tatawagan ako tas pag-uwi ko papaulanan ako ng daldal, kesyo daw nagluluwaliw ako habang sya naghihirap dalhin ang bata!

Nakakainis dahil lagi nyang sinasabi "kung mag palit kaya tayo? Ng maramdaman mong pabigat ng pabigat yang tyan mo?!" Soooooooooo ayan na naman po syaaaaa!

"Honey! Kung pwede lang bakit hindi, eh?" Para na akong kawawa sa kanya. Mas napupuyat pa nga ako kesa sa kanya dahil panay ang kain nya sa gabi. Isang beses naabutan sya ni Tristan na umiiyak sa kusina kaya nataranta syang tinawag ako, tinanong naman namin si Ella kung bakit, ang tanging sagot nya lang ay 'wala na kasing ice cream sa refrigerator.' Nakaka qaqo diba?

"Bee!" Malambing na twag nya, tsk. Bipolar.

"Hmm... Honey?"

"Pwede mo ba akong ibili ng pizza?" Maamo nyang sambit. Pizza? Lahat nalang ba ng pagkain kakainin mooooooo?

"Okay, just wait." Sabi ko at hinalikan na sya sa labi nya tsaka lumabas.

"Hey! San ka pupunta?" Tanong ni Mommy kaya tumingin ako sa kanya at nakita na kumakain sya ng cookies.

"Sa labas lang, bibili ko si Ella ng pizza." Sagot ko.

"Pizza?" Parang nabigla pa sya sa sinabi ko.

"Yes, Mom." Sabi ko na tumango pa.

"Naglilihi sa pizza si Ella?" Natatawang tanong ni Mom. Ano naman ngayon?

"Why, Mom?"

"Wala naman, dun din kita pinaglihi eh." Sagot nya kaya natawa ako.

"Seriously, Mom?" Di makapaniwalang sambit ko. Ngumiti sya at tumango.

"Yes, actually alam ni Ella yun hahahaha." Sagot nya kaya ngumuso ako.

"Tsk, kay Ella na kuha nyo pang sabihin pero bakit sakin hindi?" Kunwaring pagtatampo ko.

"Hahahahaha! I'm sorry nawala ata sa isip kong sabihin sayo." Sagot nya.

"Okay Mom. By the way, Mom pakitignan muna si Ella. Aalis na ako. Bye." Nagpaalam lang ako saglit at lumabas na nga at sumakay sa kotse ko at pinaandar na ito agad.

Dumiretso na ako sa Greenwich at duon bumili ng pizza. Bumalik agad ako at umakyat. Pagdating ko nakahiga sya at may talukbong na damit. Damit ko!

"Honey!" Sigaw ko kaya bumangon sya agad na parang nagulat ko pa.

"W-Why?! Are you okay?" Nataranta nga sya at lumapit sakin, tinignan ang bawat sulok ng katawan ko tsaka tumingin ng diretso sakin. "Why?!  I'm so Fucking tremulant!" Bulyaw nya kaya natawa ako ng bahagya pero agad ding nawala ng mapansin kong seryoso ang tingin nya.

"Shit! I'm sorry." Sabi ko at hinawakan ang braso nya. "A-Ano ba kasing g-ginagawa mo?" Tanong ko at ngumuso naman sya. Sabi na may bipolar sya eh. Tsk. Tsk.

"Gusto ko yung scent ng pabango mo eh." Sabi nya na ipinakita pa yung shirt na gamit ko kanina.

Pinaglilihian ba ako nito? Tangna. Di na ako magtataka kung pogi anak namin! Shit!

"Pero wala akong pabangong ginamit kanina." Sabi ko. Wala talaga akong ginamit na pabango nung isuot ko yun.

"Then... Your sweat?" Patanong pang sabi nya.

Nagkibit balikat ako tsaka natawa! Pinaglilihian nga ako ng babaeng 'to. But aylayket! Hahahahahahahahaha.

"Tsk." Inabot ko sa kanya yung pizza pero umiling sya kaya kumunot ang noo ko. "Whay?" Tanong ko ng hindi nya tanggapin ang pagkain.

"Hindi ko alam pero parang nawalan na ako ng gana kumain nyan." Sabi nya.

"Eh, Honey. Kailangan mong tumikim kahit papano, baka  maglaway si Ludwig kapag hindi ka tumikhim." Paliwanag ko. Sabi kasi ni Mommy sakin, dapat daw na kung anong hanaping pagkain ng buntis ay ipakain kahit daw tumanggi sya ay kainin nya parin dahil daw maglalaway yung bata kapag lumabas na sa tyan ng nanay.

"L-Ludwig? Hahahaha I like it." Masayang sambit nya. Sa apat na buwan na napagbubuntis nya ay alam na namin kung lalai ba o babae at dahil tama ang kutob ko ay lalaki nga! Masya ang lahat lalo na ako ng malaman namin na ang magiging anak ko ay lalaki.

Dumaan ang oras, hapunan na kaya bumaba na kami ni Ella. Bawat baba nya sa hagdan ay nakaalalay ako. Sinabi ko din sa kanya na ayokong bababa sya ng dhagdan na mag-isa. Masyadong oa pero wala akong pake basta para sa kaligtasan nadin ng mag-ina ko.

"Oh, Jayline. Asan si Tristan?" Tanong ni Ella. Tumingin naman kami kay Jayline na ang itsura ngayon ay parang nasa hot seat. Tsk bakit kaya?

"H-Hindi ko a-alam." Sagot nya at nagsimula na nga syang kumain. Nagkatinginan naman kami ni Mommy at Ella.

"Nag away ba kayo?" Tanong ni Mommy. Tumango naman si Jayline bilang sagot.

"Ha?! Tsk san naman kaya nagpunta yun?" Sambit ko.

Ilang minuto lang ng katahimikan ay tumunog ang phone ni Jayline. Agad nya itong sinagot.

"Hello?" Sagot ni Jayline.

Ilang seguo lang ay kumunot ang noo ko ng matigilan si Jayline at biglang namutla tsaka tumulo ang luha.

"Bakit? Sino yan?" Tanong ko pero hindi sya sumagot at tanging nakikinig sa phone nya. Hindi na ako nakapag pigil at hinablot ang phone tsaka tinapat sa tainga ko.

"Oh! Fuck!" Lalo akong nagtaka ng makarinig ng ungol ng babae. Fuck! Ano to?! "Oh! Fuck! Tristan don't fucking stop!" Hindi kona nagawang pakinggan pa ang inagy na yun sa kabilang linya at pinata na nga.

Tumingin ako kay Jayline na hanggang ngayon ay naktulala padin.

"Bee, ano ba yun?" Tanong ni Ella. Tinignan din ako ni Mommy at Daddy na naghihintay ng sagot.

"Si Tristan..." Hindi ko matapos ang sasabihin ko dahil nag-aalin langan ako kay Jayline na umiiyak na nga. Sa pagkakataong ito ay sumeryoso ako. "Hiwalayan mo si Tristan pagkadating na pagkadating nya dito." Seryosong saad ko.

"T-Teka. Why? What are you talking about?" Nuguluhang tanong ni Mommy.

"May kasama si Tristan ibang babae, at ang malala pa don! Ka-sex nya pa!" Gigil na sambit ko. Si Mom, Dad at Ella ay gulat habang si Jayline ay nagpunas na ng luha.

"Hindi mona kailangang ipaalala, break na kami." Sabi nya sa seryosong boses tsaka  tumayo at naglakad paalis.

Hindi kona syakayang pigilan, nasktan na naman sya. At alam kong mas masakit ngayon ang nararamdaman nya.

Naiinis ako o sa madaling salita ay galit na galit ako kay Tristan! Anong rason nya para lang gawin to? Tangna! Wag lang syang magkakamaling magpakita sakin dahil babasagin ko ang mukha sya.

Hindi ko makausap si Mom ng matino dahil galit din sila. Sabagay anak nila si Jayline at kung sakin man mangyari yun siguradong magwawala na ako sa galit.

Wala kaming nagawa kundi pagbukasin na lamang ang problema. Hindi lumabas ng kwarto si Jayline o sadyang wala lang talaga sya don.

Sinubukan kong buksan ang pinto nya at bukas nga ito kaya pumasok na ako. Don ka nakita ang kwarto nyang maayos at walang Jayline na tumambad.

"Ngayon mo sabihing mahal mo ang kapatid ko, hindi lang ang mukha mo ang babasagin ko." Gigil na bulong ko sa sarili.

Please don't forget to vote and comments! Thankyah!