Secret at Hogwarts

48.

Ik opende mijn ogen en zag een kerkhof. Het misselijke gevoel in mijn maag ebde langzaam weg.

Angst kwam ervoor in de plaats.

Ik zat tussen een aantal graven in. Ik trok de foto uit het lijstje en stopte hem in mijn zak terwijl ik voorzichtig overeind kwam.

In de verte zag ik een kleine gedrongen man met een pakketje in zijn armen te voorschijn komen.

Ik dook weg achter een grafsteen en wachtte tot hij dichter bij kwam.

Toen verschenen er vanuit het niets twee jongens en de trofee- Harry Potter en Carlo Kannewasser, besefte ik.

Ze lagen nog uit te hijgen op het vochtige gras toen er een hoge kille stem uit het pakketje te voorschijn leek te komen. "Dood de ander."zei de stem.

De dikke man richtte zijn toverstok op Carlo Kannewasser. "Avada kedavra."zei hij, en Carlo ging dood.

Ik moest mijn hand voor mijn mond slaan om niet te gillen.

Het dode lichaam van Carlo keek met nietsziende ogen naar boven.

Harry brulde en stortte zich op het lichaam van Carlo - misschien dacht hij dat hij niet dood was - en schudde aan zijn schouders.

Ik wist dat ik niets kon doen, dus ik rende - me nog steeds verschuilend achter grafstenen - weg van Voldemort - want dat was wie er in het pakketje had gezeten.

Nu snapte ik het allemaal een stuk beter.

Ik vond het al zo vreemd dat iedereen het de hele tijd over Voldemort had, alsof hij leefde.

Hij was ten slotte jaren geleden verslagen door Harry Potter. Nu wist ik dat hij nog in leven was en vannacht een echt lichaam zou krijgen, en dus zou herrijzen.

Ik rilde bij de gedachte aan Voldemort. Wat zou er gebeuren als hij de macht greep?

Ik wist niet zeker of ik dan nog wel in dit land wilde wonen.