Secret at Hogwarts

35.

Die avond kwam ik erg moe aan in de leerlingenkamer, die tot mijn verbazing helemaal leeg was.
Het haardvuur zat gezellig te knisperen en overal stonden brandende kaarsen. Zelfs op de vloer.
Mijn mond zakte open in een verbaasde "wow" terwijl ik alles in me op nam.
Het rook er heerlijk naar rozen, hoewel er geen een te zien was.
Ik draaide een rondje en keek om me heen.
Er was niemand.
Wat had ik dan ook verwacht?
Dat iemand zoveel moeite zou zijn om mij te vragen als partner voor het bal? Er was niemand die zoiets zou doen.
Waarschijnlijk had iemand anders iemand hier mee uitgevraagd en had diegene ja gezegd en waren ze hun liefde aan het vieren, of zoiets.
Ik liet me in een gemakkelijke fauteuil vlakbij het haardvuur zakken en liet mijn tas van mijn schouder glijden.
Het was een lange dag geweest.

Ik stond op het punt om in slaap te vallen (wat me vast ook gelukt was) toen ik opschrok van een geluid.

Een orkest.

Verbaasd draaide ik een beetje in mijn stoel zodat ik de bron van het geluid kon zien. In de lucht hingen allerlei muziekinstrumenten die muziek speelden. De melodie was.. romantisch.

"Kssjt."ik wapperde met mijn hand, in de hoop dat ze weg zouden gaan.

Dat gebeurde niet.

Wel speelden ze een stuk luider dan eerst - en ook mooier. De instrumenten vlogen door de lucht, mijn kant op.

Op dat moment voelde ik iets op me vallen en keek ik omhoog.

Vanuit het niets verschenen rozenblaadjes boven me en dwarrelden ze naar beneden.

"Cleo."een zeer net geklede George zei mijn naam zo vreemd dat ik goed moest kijken voor ik zeker wist dat hij het was.

Hij had nettere kleren aan dan normaal en hij had zowaar zijn haar gekamd.

"George?"verbaasd keek ik hem aan. Het duurde even voor het kwartje viel.

Hij liet zich op een knie vallen en pakte mijn handen vast.

"Wil je mijn date zijn voor het Kerstbal?"