Of The Shattered Compass

Chapter 44: Frazer's Way

Chapter 44

AVIAH RHEIKO SUMMER

Natapos na ang birthday party ni Tita Lirie, nagdaan narin ang weekend at ngayo'y nasa Kristoff na ulit kami. Simula ng unang linggong kasama at magiging pinuno ng kanluran si Kade, alam kong maninibago ako, bukod sa mag-iiba ang kalakaran dito sa dormitoryo, hindi ko narin maririnig ang palagiang pagdadabog ni Storm sa kwarto niya. Kahit na nasa itaas ako ng kwarto niya ay rinig na rinig ko kung paano niya kalampagin ang pintuan niya pabagsak.

Hindi narin siguro nakakapagtakang wala siyang kasama sa kwarto dahil sa ugali niya.

Ngayon ay si Kade na ang mamamalagi sa ilalim, hindi ko alam ang mararamdaman ko. Ilang hakbang lang ang pagitan naming dalawa at gayun naman ang layo ni Cali sa akin. Iniisip ko kung anong nararamdaman ngayon ni Cali, alam kong nag-iisip siya ng malalim ngayon dahil magkalapit kami ni Kade, pero sisiguruhin ko naman na wala siyang dapat na ipag-alala pa. Hindi ko na mahal si Kade, tanging pagiging magkaibigan nalang namin ang pinapahalagan ko sa ngayon na hindi ko alam kung pinpahalagahan niya rin ba.

"Ms. Rheiko?" may kumatok bigla sa pintuan kaya naman bigla akong napabalikwas at binuksan iyon.

Tumambad ang isang babae, pamilyar, alam kong taga kanluran siya.

"Pinapatawag ka ng leader ng West Dorm," likas na matatapang ang mukha ng karamihan sa kanluran ngunit hindi ganoon ang itsura ng babaeng kaharap ko ngayon.

Kung titignan ay maihahalintulad siya sa mga taga silangan. Wala sa mukha ang pakikipag-away at may maayos na paraan ng pakikipag-usap.

"Bakit daw?" bigla akong napa-isip, bakit naman ako ipapatawag ni Kade ng ganito kaaga.

"Hindi ko alam, basta bumaba ka nalang naghihintay siya," tuluyan nang tumalikod ang babae at bumaba.

Kahit na hindi na siya presidente ay may mangilan ngilan pading sumusunod sa kanya.

Napabuntong hininga nalang ako nang malalim at inayos ang sarili bago tuluyang bumaba. Nasa taas palang ako nang hagdan ay nakita ko agad ang nakatalikod na pustura ni Kade, nakasandal siya at nakapamulsa.

"Kade," agad kong bati nang makababa.

"Summer, good morning," pormal na bati niya.

"Ah- good morning, bakit mo pala ako pinatawag?"

Umalis siya sa pagkakasandal at umayos ng tayo, hindi mawala wala sa kanya ang pustura ng isang presidente.

"Ah, wala gusto sana kita yayain mag-almusal, may sasabihin din ako sayo," bahagyang napataas ang kilay ko sa tinuran niya, anong bagay naman kaya ang sasabihin niya.

Matagal bago ako nakasagot.

"What? Hindi ka ba pwede? Magagalit ba si Cali?"

Napasinghap ako. "Hindi naman, okay lang. Sige, tara na," nauna na akong naglakad at sumunod siya.

Magkasunod kaming naglakad sa kahabaan ng pasilyo ng kanluran. May iilan na umiismid kay Kade, may mga naka-ngisi na hindi malaman kung natutuwa o nang-aasar sa ginawang paglipat ni Kade. Mayroon ding walang paki-alam at nakikisabay lang sa agos ng alituntunin ng paaralan.

"Summer!" hindi pa ako nakakababa ng hagdanan sa entrada ng kanluran nang marinig ang pagsigaw ni Cali.

Napatingin ako sa likuran at nakita kong nakahinto na si Kade habang nakatingin kay Cali.

"Summer, tara mag-almusal na tayo," walang pasintabi na hinawakan ni Cali ang kamay ko sa harap ng maraming tao.

At bakit ba hindi ko naisip na magkikita kami at siguradong magyayaya siya kumain.