TUTARSIZ (Düzenlenecek)

36- Ateşin Şarkısı

Eveeeeeet. Uzun bir aradan sonra yine buluştuk. Çok fazla beklettiğimin farkındayım. Sizleri çok özledim ve acayip üzgünüm böyle uzun bir ara verdiğim için. Fakat daha sağlık problemlerini sindiremeden iş yerinden çıkıp okula geçtim. Çizim yapmaktan nefes alacak zaman bulamadım. Projeden AA alınca direk buraya gelip bu uzun arayı sonlandırmak istedim.  Ve sizi daha da fazla bekletmeden hemen yeni bölüme uğurluyorum. Sevgiler canlarım.

Keyifli Okumalar...

Tüm acılardan arındığımız zaman dilimlerinden bir gün... Olaylardan aylar veya yıllar sonra.

Ddee'nin Ağzından...

Acı acıyı doğurur, zor sınavlar güçlü insanlar yetiştirir. Bir gün biri çıkar gelir ve sizin zar zor dayandığınız, ölmeyi dilediğiniz anları hiçe sayarcasına acılarınızla dalga geçer. Ve yine bir gün biri çıkar gelir. Dünyanın yükünü sırtlayan omuzlarınızdan öper sizi. 

Tüm mesele ise hangi insana denk geldiğinizdir.

Ben ikisine de denk gelmiş, iki türlü adamı da tanımıştım. 

Biri yaralar açmış, acılarımla dalga geçmiş diğeri açılan yaralarımı üflemiş, sevmiş ve sarmıştı. Bunu fark etmeden yapmıştı. Bunu beni her türlü kötü şeylere karşı severek yapmıştı. İsteyerek lakin bilmeden...

Ah kalbinden öptüğüm adam şimdi bana çok uzaksın. Çünkü kıyısındayım her şeyin. Düşüyorum, bu sefer tutamıyorsun. Biliyorum, çok üzülüyorsun ama ben gidiyorum.

 Şimdi ki zaman dilimi...

Ecmel'in Ağzından...

Sonunda arabaları durdurup içeri nasıl gireceğimizi kararlaştırırken karşımızdaki hiçliğin ortasında duran taştan binada siren sesleri yankılanmaya başladı. Ne olduğunu anlamak için bütün dikkatimizi oraya verdiğimizde çevredeki güvenliklerin hepsinin hızla içeri koştuklarını fark ettik. 

Arsen'in kaşları otomatik olarak çatılırken "Ne oluyor anasını satayım?" dedi.

Yalçın "Bilmiyorum abi, sakin ol" dediğinde Arsen sanki o hiç konuşmamış gibi öne doğru atılırken "Ya ona bir şey olduysa" dedi.

Koraylar hızla onun kollarını tutarak ona engel olmaya çalıştıklarında kurtulmak için çırpındı ve bizi ele vereceğini hiç düşünmeden bağırmaya başladı. 

"Bırakın lan. Onun bana şuan ihtiyacı olabilir. Bırakın amınıza koyayım bir beni" 

"Arsen tamam sakin. Bu bir işaret olabilir hadi dikkatlice ve sessizce içeri girelim ve bizim ufak yaramaz kızı oradan çıkartalım" diyerek Arsen'in biraz sakinleşmesini sağladı Koray.

Ve böylece ölüme doğru yürümeye başladık. 

***

İçeriden aldığımız yardımla içeri süzüldüğümüzde şansımıza etrafta kimse yoktu  fakat aşağıdaki katlardan gelen gürültü ile herkesin orada olduğunu tahmin edebiliyorduk. Tek dileğimiz ise o kalabalığın içinde Kadie'ninde olmamasıydı. Ama ben biliyordum ki bir yerde sorun varsa o sorunu çıkaran her zaman o idi.

"Daha hızlı hareket edebilir miyiz? Bu katta değil belli ki hadi aşağıdaki katlara bakalım"

Ve öyle yaptık. 

Şeytanın ininde kaybolarak tam kalbinin attığı yere ulaştık lakin gördüklerimiz bizi hem çok şaşırttı hem de hiç şaşırtmadı.

"Bende sizi bekliyordum çocuklar, nerede kaldınız?"