Senin Peşinden | JJK ✓

Savcı

" Aşkım geydiii "

Boynuma atlayan küçük bedeni kucağıma alarak saçlarına kısa bir öpücük bıraktım. Jungkook olmasa sanırım büyümesini bekleyip onunla evlenirdim. Taşındığım zaman Savcıyla asla yakınlık kuramayacağıma eminken kucağımdaki minik bana yeterince yardımcı oluyordu. Haddinden fazla.

" Yakışıklı, özledin mi bakalım beni? "

" Öşledim, benimle uyuymusun bugün? "

Savcı Bey, yani eski savcı görüş açıma girer girmez kucağımdaki minikle beraber gülümseyerek hafif bir şekilde eğildim. Tek yaptığı beni baştan aşağı süzüp kafasını farklı bir yöne çevirmek olmuştu. Bir aydır yeni evime alışmaya çalışıyordum, Woo Jin sayesinde evlerine girebilmiştim ama adam benimle konuşmamaya yemin etmiş gibiydi.

" Yabancılarla uyuyamazsın "

" Dedemi sevmiyoyum, şana hep kızıyoy "

Kafasını omzuma gömünce yüzümde hafif bir gülümseme oluşmuştu. O kadar sevimliydi ki sırf peşimdeki adam için buraya taşınsam da yeni hayatımda güzel bir rolü vardı. En azından kız kardeşimin özlemini ona sarılarak giderebiliyordum.

" Deden haklı Woo Jin, yabancılara güvenmemen gerekiyor, sen uyuyana kadar yanında kalabilirim. Tabi izin verirseniz " son cümlemde bakışlarımı yaşlı adama çevirdim. Jiyongla araştırmalarımızı sonucunda bir motor yarışındaki adam bizi bir kadına yönlendirmiş, o kadından binbir zorluklarla Savcının adını öğrenebilmiştik. Epey zorlu olmuştu.

Bakışları beni bulmadan kısa ve net bir dille konuşmaya başladı " Bir saat onunla kalıp git, yabancıları evimde çok sık görmekten hoşlanmam " sessiz kalmayı tercih ederek bana neredeyse yapışan Woo Jin'in saçlarını okşadım.  Yaşlı adam peşimdeki sapığı neredeyse yakalama yoluna gelmiş ama nedenini bilmediğimiz bir sebepten ötürü sapık kimliğini öğrenemeden ismini ve tüm dosyalarını değiştirip farklı bir kimliğe bürünmüştü.

Kucağımdaki miniğe gelecek olursak annesi doğum yaparken ölmüş, babası ise intihar etmişti. Hemde küçük çocuğun gözlerinin önünde. Dedesiyle beraber savcıya yakın olmak için taşındığım yeni evimin karşısında oturuyorlardı.

" Dede, annem de Şoo Min gibi güzel kokuyoy muydu? "

Gözlerimin yanmaya başladığını hissettiğim an ona daha sıkı sarılıp derin bir nefes aldım. " Anneler her zaman daha güzel kokar Woo Jin " kafasını omzumdan kaldırıp şaşkın ve kocaman olmuş gözleriyle bana baktı. O kadar masum görünüyordu ki bir ay içinde onu hayatımın merkezine almış gibi hissediyordum.

" Seninle pasta yapalım ister misin? "

" Evet Evet Evet, yapalıııım "

Gözlerim Savcı Beyi bulduğunda sessiz kalmasından anladığım kadarıyla izin verdiğini anlamıştım. " Efendim, mutfağa  girebilir miyim? " gözlüğünün üstünden bana bakarak gazeteyi kenara katladı ve doğruldu. Evin içine girip yürümeye başladığında öylece onu izlemiştim.

" Gel "

Woo Jin kucağımdan atlayıp dedesinin bacağına yapışınca gülesim gelmişti. Böyle bir torunum olsa severken ısırarak her yerini morartırdım muhtemelen.

" Dede, şaka yaptım. Şeni seviyoyum. Küşme tamam mı? "

Dedesi ona içten bir gülümseme yollar diye beklemiştim ama sadece bacağını kurtararak içeriye doğru yürümüştü. Woo Jin'in kafasını aşağıya eğdiğini görerek yanına yaklaştım ve minik sayılabilecek bir öpücük bıraktım.

" Dedeler küsmez, seni çok seviyor. Tamam mı aşkım " 

Kafasını yerden ani bir şekilde kaldırıp dudağımın biraz üst kısmını öptü. Bunu son zamanlarda çok fazla yapıyordu. " Aşkım " boynuma sarılmasıyla onu tekrar kucağıma aldım. " Beni bir daha öyle öpme. Kaç kere diyeceğim, ayıp. "