Senin Peşinden | JJK ✓

Benim Partnerim

Sorusuna cevap verecek o sesi kendimde bulamayacağımı bildiğimden sadece kafamı onay verir şekilde sallamakla yetindim. Yüzüne bakmamaya özen gösteriyordum.

"İyiysen dans odasına gidelim bizi bekliyorlar "

"Olur"  Hiç beklemeden yürümeye  başladım. Önden yürüdüğüm için bakışlarını sırtımda hissedebiliyordum. İçeri girdiğimizde Jimin beni süzerek iyi olup olmadığımı kontrol etmişti. Açıkçası bu kadar çabuk benimseneceğimi düşünmemiştim.

"Sorun yok gibi gözüküyor, devam edelim mi?"

Jimin'in sorusuyla Jungkook'un karşısına geçerek, hala geçmemiş olan utancımla provayı sürdürdüm. Prova bittiğinde ise herkes çıkmıştı fakat benim toparlanmam diğerlerinden daha uzun sürmüştü.

Zar zor hazırlanıp çıktığımda kapıda oluşan kalabalığın heyecanla fısırdaşıp aynı yere baktıklarını gördüm. Oraya doğru yaklaştığımda üyeleri görünce kendi aralarında konuştuklarına kulak misafiri olmuştum. İnsanları gizlice dinlemekten hoşlanmazdım ama seslerini duyabiliyordum, ne yapayım?

"Yanına gitmeli miyiz sizce?"

"Burada ne işi var ki?"

"Aish idolüm burada ve yanına gidemiyoruz."

Kimden bahsettiklerini anlamamıştım, üstünde de durmadım. Yanlarından geçip ilerlediğimde tanıdık gözler beni bulmuştu, gelen Jiyong'tan başkası değildi. Gülümseyerek bana doğru ilerledi. Kollarını belimde hissettiğimde ne yapacağımı şaşırdım. İnsanların içinde yakın davranmamaya özen göstermesi gerekiyordu.

"Geleceğinden haberim yoktu" diyerek geri çekildim. Soğuk tavrıma karşı gülümsemesini kesmemişti. Her zaman sıcak kanlı oluşuna hayrandım fakat insanlar bize bakarken çok da yardımcı olmuyordu.

"Şaşırtmayı severim, biliyorsun" dediğinde etraftaki sessizlik beni rahatsız etmişti. Jiyong'un kulağına doğru eğilip "Bütün gözler üzerimizdeymiş gibi hissediyorum. Bu beni rahatsız etti, gitsek mi?" diye sordum.

İnsanlar nasıl ortamın yıldızı olmayı başarabiliyordu? Tamam, şu an yıldız sayılmazdım ama herkes bizi izliyordu işte. Oldukça rahatsız ediciydi.

"Bu beni kaçır demenin kibarcası oluyor sanırım."

Gülerek belimden tutmuş ve beni arabaya doğru yönlendirmişti. Normal bir zamanda buna izin vermezdim ama kalabalıktan kurtulma isteğim baskın geliyordu.

Arabaya binip camdan baktığımda şok olmuş surat ifadeleriyle bizi izleyen kalabalığı gördüm. Bu durumu garipseyerek şaşkın bir surat ifadesiyle Jiyong'a döndüm.

"Zaten benim senin partnerin olduğumu herkes biliyor. Neden bu kadar şaşırdılar gerçekten anlayamıyorum." Benim aksime o kadar rahattı ki bu bana garip geliyordu. Hatta şu an yüzünde yamuk bir gülümseyiş vardı ve eğleniyor gibiydi.

"Bütün partnerlerimi çalıştıkları yeden alıp kucaklayarak eve bırakmıyorum. Belki bunu garipsemişlerdir." diyip önüne dönmekle yetindi.

Arabayı çalıştırdığında son kez kafamı çevirerek üyelere döndüm. Herkes arasında hararetli bir şekilde konuşuyorken, Jungkook gözlerini ayırmadan arabaya bakıyordu.

...

Ertesi gün üyelerin ve benim dinleme günümüz olduğu için bütün günümü evde oyalanarak geçiriyordum. Kapı çaldığında kimseyi beklemediğim için biraz şaşırmıştım. Karşımda kucağında kız kardeşimle annemi görmek bana pek iyi gelmemişti. Kız kardeşime oldukça düşkündüm fakat annem için aynı şeyleri söyleyemiyordum.