Senin Peşinden | JJK ✓

Kaynaşma

+400 vote olunca yeni bölümü paylaşacağım 💕

"Babacığım " kendimi onun kollarının arasına atarken buldum. Ne kadar özlemiştim ona sarılarak öylece beklemeyi.

" Bu gece burada kalabilir miyim ? " gidecek bir yerim yoktu, sığınacak kimsem yoktu. Neden kendime sığınak aramaya gerek duyacak kadar acizdim ki ? Kendi ayaklarımın üstünde durmayı onca yıldır öğrenememiştim. Ne kadar güçlü davranmaya çalışsam da olmuyordu, sanırım benim karakterim buna uygun değildi. Korunmaya muhtaç biriydim, tamamen aciz.

" Güzelim, sen iyi misin babacım? " elleriyle saçlarımı okşayan babamla kapının önünde dikilmeye devam ediyordum. İçeri girmem gerekiyordu ama o günü unutabilmiş de değildim.

Babama mümkünmüş gibi daha sıkı sarılırken kokusunu içime çektim. Ben anne kokusuyla büyüyenlerden olamamamıştım. Gece kabuslarımdan " Anne " diyerek uyansam da yanıma gelip beni kollarının arasına alan babam oluyordu.

" Gel bakalım " beni kendiyle beraber içeri doğru çektiğinde engel olmak istememiştim. Belki de babama anlatmam gereken zaman buydu.

" Evde tekiz, annen ve Yoora yoklar " saçlarımın arasına öpücük bırakınca tüm vücudumu rahatlama hissi sarmıştı. Annemin olmaması çok daha iyiydi. Jungkooka olan itirafım her nedense bana iyi gelir sanmama rağmen gelmemişti. Sadece ona olan sevgimi iyice gösterip zayıflığımı belli etmişim gibi hissediyordum.

" Konuşmak ister misin babacım? " benimle beraber koltuğa oturunca kolunun altına almıştı. Başımı omzuna yaslayarak bir müddet öylece bekledim. Ben anlatmazsam babamın bir daha ne oldu diye sormayacağını biliyordum. O beni sıkmayı sevmezdi. Kendi gibi yetiştirmişti beni, o da üstüne gelinmesinden hoşlanmıyordu.

" Seni özledim baba " beni saran kolları sıkılaşınca gülme sesi kulaklarımı doldurmuştu. Daha önce babamın bu kadar güzel güldüğünü fark etmemiştim.

" Benim minik kızım beni özlediği için bu halde yani ? Öyle mi diyorsun? " hafif dalgayla karışık benimle konuşunca derin bir iç çekmeme engel olamamıştım. Onu ne çok özlemiştim böyle, yanına gelmeden fark edemiyordum.

" Ben, bana kızgınsın sanıyordum. Şu saçma ilişki haberi yüzünden " ona kızgındım ama geçmişti. Babama olan kızgınlığım en fazla bir gün sürüyordu. O hatırlatmasa unutmuştum bile. " Evet kızgındım, o pek hoş değildi " gerçekten Jiyongun o gün üzüldüğünü fark etmiştim. Benim yüzümden üzülmeyi hak etmiyordu.

" Sanırım haklısın. Jiyong iyi biri " kafamı salladım. O gerçekten iyi biriydi. " Ama benim asıl öğrenmek istediğim kalbindeki kişi " beklemediğim soru karşısında şaşırırken kafamı babamın omzundan kaldırarak yüzüne baktım.

" Küçük kızımın birini sevdiğini anlamayacak kadar kötü bir baba değilim, bana öyle bakma " bunu babamla konuşmak yerimde yayılmış bir şekilde otururken doğrulmama sebep olmuştu. Ona anlatsam Jungkooktan nefret ederdi değil mi ?

" Baba, ilk ne zaman aşık oldun ? " birkaç saat önce Jungkookun alnıma değen dudaklarını anımsayınca tüylerim ürpermişti. Yanımda olmadığı zaman bile dokunuşunu hatırlayıp kendimden geçmeme sebep oluyordu.

" 22 yıl önce " gözlerimi yumarak başımı tekrar babamın omzuna yasladım. " İlk aşık olduğum kadınla evlenmek ve sizin gibi çocuklarımın olması... " derin bir nefes alıp kafasını omzundaki kafamın üstüne yasladı. " Başıma gelen en güzel şey " sözlerini tamamladıktan sonra ağzından çıkan kelimelerin bile mutlu olduğunu fark ettim. Annemden bahsederken hep böyle oluyordu. Ona nasıl aldatıldığını söyleyecektim ?