Κεφάλαιο 25ο

Comincia dall'inizio
                                    

"Κακώς, είναι πιο σοβαρός και πιο..."

"Δε συγκρίνεται, μου φαίνεται βαρετός βρε Χλόη" έκανε ένα μορφασμό για να προσθέσει. "Με ρώτησε για σένα πάντως"

Εκείνη δεν απάντησε. Δεν ήθελε πάρε δώσε με κανέναν τους.

"Είσαι όμορφη Χλόη, μην αφήνεις τη ζωή να γλιστρήσει δίχως να κερδίσεις κάτι! Βγες έξω, γλέντα..." την παρότρυνε η νέα της φίλη.

Ο Κωνσταντίνος μόλις της άκουσε έσπευσε να συμφωνήσει.

"Καλά σου λέει Χλόη η κόρη μου!"

"Κύριε Ανδρεάδη, προέχουν..."

"Όλα μπορούν να περιμένουν..' της παρέδωσε ένα φάκελο. "Αυτή είναι η αμοιβή σου... και μάλιστα ένας γνωστός μου εξέφρασε το ενδιαφέρον για τη δουλειά σου, θα σε περιμένει αύριο!"

"Δε ξέρω τι να πω..." τον αγκάλιασε πραγματικά διότι η λέξη ευγνωμοσύνη δεν περιέγραφε αυτό που ένιωθε.

Πατέρας και κόρη αγκαλιάστηκαν δίχως να γνωρίζουν την αλήθεια και όταν τη μάθαιναν ίσως να ήταν πολύ αργά.

"Και κάτι ακόμη, αυτή είναι μια πρόσκληση για σένα, σκοπεύω να παραθέσω μια δεξίωση.."

"Πάρτυ..." γρύλισε η Αναστασία.

"Καλά πάρτυ, δεξίωση για να γιορτάσω τον ερχομό μου στην Ελλάδα με την οικογένεια. Είσαι ευπρόσδεκτη και μπορείς να φέρεις τους φίλους σου επίσης" τόνισε ο Κωνσταντίνος έτοιμος να βάλει τα γέλια με την αντίδραση της κόρης του.

Μια μέρα αργότερα η Χλόη έφτασε στο μέρος που της υπέδειξε ο κύριος Ανδρεάδης. Πέρασε το σπίτι ενός εντυπωσιακού πετρόχτιστου σπιτιού που έμοιαζε περισσότερο για θερινή κατοικία παρά κάτι άλλο. Φώναξε το όνομα του πελάτη αλλά δεν έλαβε κάποια απάντηση. Προχώρησε μέχρι το σαλόνι και εκεί βρήκε έναν άνδρα να την περιμένει με γυρισμένη την πλάτη.

"Εσύ!" αναφώνησε αμέσως. Είχε περάσει περίπου ένα δεκαπενθήμερο από τη στιγμή που τον συνάντησε στη καφετέρια και μάλιστα της έστειλε το τριαντάφυλλο.

"Έλαβες το μήνυμα μου;" τη ρώτησε χαζεύοντας έξω με τα χέρια στις τσέπες. Περίμενε ασάλευτος τις απαντήσεις που θα τον ικανοποιούσαν απόλυτα.

"Έπρεπε να το φανταστώ!" μουρμούρισε εκείνη εκνευρισμένη.

"Να φανταστείς τι; Μα ήμουν σαφής Χλόη και όπως βλέπεις δεν εγκαταλείπω τα όπλα!"

"Όχι, δε θέλω καμιά σχέση με σένα Βέργο, έχει σβήσει από το χάρτη, δεν υπάρχεις στη ζωή μου!"

Ποτέ... Ίσως... ΜπορείDove le storie prendono vita. Scoprilo ora