The unexpected friends

Κεφαλαιο 46ο-black out

Ar: Και τωρα που συνδεθηκατε πνευματικα μπορει να μου βρει κανενας αναπτηρα να αναψουμε τα κερια;
Li: Εχουμε στο συρταρι. Dylan μετα την αμνημομευτη επαφη σου με τη συρτατιερα, μηπως θες να μου το φερεις εσυ;

Με κοιταξε με μισοκλειστα ματια και προχωρησε στρατα στρατουλα προς τον καναπε.

Αναψαμε τα κερια και βαλαμε ταινια στο laptop για να μη βαριομαστε. Πάλι καλα ειχαμε μπαταρια. Μοιραζομασταν ολοι την ιδια κουβερτα και ημασταν κολλητα σα τις σαρδελες. Εγω με την Ari ημασταν στη μεση και εκει που ειλικρινα και ταπεινα προσπαθουσα να παρακολουθησω, ο Dylan αρχισε να κανει κυκλους με το χερι του στη κοιλια μου, στο χερι μου, στο ποδι μου, και ολα αυτα κατω απο τη κουβερτα με τα ματια του κολλημενα στο λαπτοπ. Εκδικηση παιρνει το σιχαμα επειδη γελουσα πριν, ειμαι σιγουρη. Εγω κουνιομουν στη θεση μου γιατι γκχμ... Πως να το θεσω... Μου δημιουργουσε θεματακια ο Dylan απο διπλα, και η Ari με κοιτουσε περιεργα. Καλα ας ειχες και εσυ τον Cameron να κανει τετοια...βασικα περιμενε νομιζω οτι αυτο κανει και αυτος...και την Ari λιγο αλλου την βλεπω.
Σηκωνομαι και παταω παυση στη ταινια ξαφνικα.

Li: Οκ αυτο ητανε παιδια, πατε μεσα και οι δυο και δειτε αν μπορειτε να φτιαξετε το προβλημα.
Cam: Μα γιατι; Αφου βλεπαμε ταινια.
Ar: Θα σου λεγα τωρα τι εβλεπες αλλα τελος παντων. Παρε τον Dylan και πηγαιντε μεσα. Παρτε και κανα κινητο για φακο.
Dy: Lily σιγουρα; Σε ωραιο σημειο την αφησαμε την ταινια.
Li: Φυγε όπως εισαι.

Γελασανε και οι δυο και πηγανε μεσα βαριεστημενα.

Ar: Τωρα εμεις βασιζομαστε σε αυτους να φτιαξουν το προβλημα;
Li: Δε τους εδιωξα γι αυτο. Απλα μονο ταινια που δεν εβλεπα πριν.
Ar: Τι; Ο Dylan...
Li: Ναι ναι
Ar: Και ο Cameron...τι σκατα συννενοημενοι ηταν;
Li: Νομιζω οτι η πολυ παρεα μεταξυ τους τούς χαλασε.
Ar: Τελος παντως βαλε την ταινια να παιξει πριν ερθουν οι αλλοι.

Πριν προλαβω ακουγεται ενας θορυβος απο μεσα και ενα "αααα". Ομγ τα παιδια. Κοιταζομαστε με την Ariana και τρεξαμε και οι δυο στο διαδρομο. Λες να παθανε τιποτα; Ηλεκτροπληξια; Ωχ θεε μου.
Φτανουμε στα παιδια και τους βλεπουμε να γελανε. Τι στο π-

Ar: Ε αι στο διαολο.
Li: Πατε καλα ρε αστεια ειναι αυτα;
Cam: Χαχαχαχαχα εντελως ομως.
Dy: Τι εγινε την ειδατε τη ταινια;
Li: Ετσι εισαι ρε;
Dy: Ω ναι.

Παιρνω την Ariana απο το χερι και πηγαινουμε στο δωματιο μου. Θα φτιαξουμε σχεδιο εκδικησης. Ε δε θα μας κανουν μονο αυτοι τετοια. Καθομαστε στο κρεβατι και γραφουμε σε ενα χαρτι το σχεδιο μας. Ειναι ιδιοφυες. Ουτε που καταλαβα ποτε ανοιξε η πορτα μεχρι που ακουστηκε ενα συντονισμενο "ΜΠΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ" και ενα ταρακουνημα και εγω με την Ariana πεταγομαστε και αρχιζουμε κα τσιριζουμε.
Ω δε το κανανε...
"ΑΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ" φωναζουμε με την Ari και τους επιτιθομαστε. Ορμαω στον Dylan και τον ριχνω κατω. Ειμαι απο πανω του και νομιζω οτι τον εχω ακινητοποιησει αλλα κατι μου λεει οτι το ευχαριστιεται. Που το καταλαβα; Εχει ενα ηλιθιο χαμογελο.