Κεφαλαιο 42ο-hidden desire

231 26 4
                                    

(Μερος 2ο)

Τον αφησα εξω και εφυγα. Ανοιξα στον πιτσαδορο και ανεβήκαμε μαζι μεχρι το σπιτι γιατι δε με αφησε να τα κουβαλησω μονη μου. Ειναι και τζεντλεμαν το παιδί.

Li: Και για πες ρε Stefan. Πως ειναι να δουλευεις παραμονη πρωτοχρονιας;
St(efan): Πικρα. Αλλα τουλαχιστον ειναι κερδος. Δεν εχω και τιποτα να κανω σπιτι ετσι κι αλλιως. Εφόσον δε θα παω στους δικούς μου φετος.
Li: Ναι αλλα εισαι μεσα στο κρυο, την ωρα που ολοι γιορταζουν μεσα στην ζεστη.
St: Δε πειραζει. Σου ειπα ειναι ωραια, βλεπω και κοσμο.
Li: Μ αρεσει το πως βλεπεις τα πραγματα. Μπραβο ρε Stefan.
St: Σε ευχαριστω. Συνηθεια.
Li: Ναι αλλα δεν εισαι πολυ μικρος; Προλαβαινεις και σχολη και δουλεια;
St: Ανετα. Ειμαι τελευταιο ετος τωρα και δε μου μενουν πολλα μαθηματα.
Li: Μαλιστα. Μια χαρά. Και σε ευχαριστω πολυ για τις πιτσες, εδω ειμαστε.
St: Το ξερω, εχω μαθει το σπιτι σας πλεον.
Li: Ναι σωστο και αυτο. Μηπως θελεις να περασεις μεσα; Ειμαστε όλοι μαζι.
St: Ευχαριστω για τη προσκληση αλλα εχω και αλλες παραγγελιες. Εσεις καλα να περασετε.
Li: Ευχαριστω, ελα φερε τις πιτσες.
St: Μπορεις;
Li: Ναι ναι το χω.
St: Καληνυχτα και καλη πρωτοχρονια.
Li: Καληνυχτα, τα λεμε Stefan.

Οταν μπηκα μεσα πεσανε ολοι πανω μου για να παρουν τις πιτσες. Γουρουνια ολοι τους. Εκτος απο τον Dylan που καθοταν στον καναπε, την Ari που μιλουσε στο τηλεφωνο στο δωματιο και τον Cameron που δεν εχω ιδεα που ειναι.

 Εκτος απο τον Dylan που καθοταν στον καναπε, την Ari που μιλουσε στο τηλεφωνο στο δωματιο και τον Cameron που δεν εχω ιδεα που ειναι

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Ni: Αντε επιτέλους!
Ca: Τελειωσες τα σαλιαρισματα με το ντελιβερι;
Av: Ο γνωστός ήταν;;

Li: Σκαστε βρε! Και ελεος μη φατε και μενα. Γουρουνια.
Ty: Σιωπη γυναικα.
Li: Που ειναι οι αλλοι;
St: Μεσα.
Li: Καλα εγω πιατα να φερω ήήήήή...;
Dy: Να φερεις. Ελα θα σε βοηθησω εγω.

Ωχ. Δε τη γλιτωσα.

Li: Ν-ναι παμε.

Ariana's POV

Χτυπαει το τηλεφωνο και τρεχω στο δωματιο. Ομγ αγχος αγχος πολυ αγχος. Το σηκωνω, ομως πηγαινω πανω κατω απο την αγωνια μου.

The unexpected friendsWhere stories live. Discover now