The unexpected friends

Κεφαλαιο 22ο-party gone wrong

Φερνει τα χερια μπροστα και μου δειχνει ενα γατακι. Ενα μικρο γκρι γατακι. Μου δινει να το κρατησω ενω εγω εχω μεινει με το στομα ανοιχτο.

Li: Τι πηγες και εκανες ρεεε;
Dy: Ειχες πει οτι παντα ηθελες μια γατα. Και οριστε.
Li: Ωωωω Dylan ειναι υπεροχο! Σ' ευχαριστω!

Πεφτω πανω του και τον αγκαλιαζω. Οταν βεβαια συνειδητοποιησα τι εκανα, τραβηχτηκα καπως. Και αυτος παιζει να ενιωσε λιγο αμηχανα με την ξαφνικη μου "επιθεση" αλλα δε το εδειξε οποτε μπορει να ηταν και η ιδεα μου.

Li: Πως το σκεφτηκες;
Dy: Σου ειπα.
Li: Και πως τον λενε;
Dy: ΤΗΝ λενε Lydia. Ή τουλαχιστον οι προηγουμενοι την λεγαν ετσι, τωρα ειναι δικια σου οποτε την λες οπως θες.
Li: Λεω να την πω Malia.
Dy: Οπως σ αρεσει. Τελος παντων εγω να πηγαινω...
Li: Οχι γιατι; Εννοω αν θες κατσε, μη φυγεις ακομα.
Dy: Αμ οκ.
Li: Για πες λοιπον πως σου φαινεται το παρτυ; Βγηκε οπως το σχεδιασατε;
Dy: Σημασια εχει να αρεσε σε εσενα. Αυτό είναι που μετραει.
Li: Το λατρεψα. Και σε εχω πριξει αλλα πραγματικα σε ευχαριστώ ηταν τα καλυτερα γενεθλια που θα μπορουσα να εχω.
Dy: Δεν ξερεις ποσο χαιρομαι που το ακουω αυτο.

Ενω προσπαθώ να βρω κατι να γεμισω τη σιωπη που καλυψε το δωματιο, θυμαμαι οτι ακομα εχω τη ζακετα του.

Li: Α ξεχασα την ζακετα σου.

Κανω λιγο πισω για να φτασω τη ζακετα που ειχα ακουμπισμενη στην ακρη του κρεβατιου και μετα του την δινω.

Dy: Σ ευχαριστώ. Μισο... Την επλυνες;

Λεει και την μυριζει καλυτερα.

Li: Ο-όχι δεν βρηκα ευκαιρια απο προχθες.
Dy: Μυριζει... ωραια... για αυτο.

Μολις ειπε οτι μυριζω ωραια;

Li: Μονο εγω τη φορεσα... Οποτε λεω να το παρω ως κοπλιμεντο.

Ως απαντηση γελαει λιγο και σκυβει το κεφαλι κατω περνώντας τα χερια του από τα μαλλια του.

Li: Ακους φασαρια απο μεσα;
Dy: Σε παρτυ εισαι τι περιμενεις να ακουσεις;
Li: Ελα μαζι μου.

Βγηκαμε απο το δωματιο και πηγαμε προς το σαλονι. Εκει ειδαμε δυο τυπους να παιζουν ξυλο και τον Steven με εναν αλλον που δεν ξερω να προσπαθουν να τους χωρισουν. Ο Cameron με την Ariana γελουσαν σε μια γωνια με κατι που λεγανε. Τι γλυκουλιδες που ειναι μαζιιι. Σε μια αλλη γωνια ειναι πεντε εξι ατομα που καπνιζουν κατι που πολυ αμφιβαλλω οτι ειναι κανονικο τσιγαρο και ανταλλασουν και κατι σακουλακια. Ωχ θεε μου μεσα θα παμε... Ενας απο τους δυο που τσακωνονται χτυπαει τον αλλον στο προσωπο και πεφτει αναισθητος. Η κατασταση γινεται ολο και καλυτερη... Κατι αγορια που ηταν στο μπαλκονι τρεχουν μεσα φωναζοντας "οι μπατσοι, οι μπατσοι" και βγαινουν απο τη πορτα και τους ακολουθουν και ολοι οι υπολοιποι. Εχουμε μεινει μονο η κλασσικη παρεα, ο αναισθητος στο πατωμα, και τα σακουλακια με το "αγνωστο υλικο" στο πατωμα...θα τα ξεχασαν πανω στο πανικο τους. ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΟΠΟΥ ΝΑ 'ΝΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΤΗ ΠΟΡΤΑ.