The unexpected friends

Κεφαλαιο 19ο-curious painters

Lily's POV

Εκει που ολοι βαφαμε, ο Cam και η Ari χαζογελουσανε (ακομα δε ξερω τι παιχτηκε με αυτους τους δυο εχθες) και ο Dylan με την Cara ξαφνικα μας βγηκανε κολληταρια χτυπαει η πορτα και ολοι γυρναμε να δουμε ποιος ειναι. Ηταν ο Zac. Αχ γιατι απλα δε μπορω να γλιτωσω απο αυτοοον. Καθε φορα που τον βλεπω ειναι και πιο αμηχανο.

Li: Γεια...
Ar: Γεια Zac.
Zac: Γεια σας κοριτσια...παιδια.
Ty: Γειαα.
Ni: Γεια σου Zac.
Dy: Τι κανεις εδω;
Zac: Ευγενικος οπως ακριβως σε θυμαμαι...
Ca: Οχι ειναι απλα οτι εχουμε αυτη τη δουλεια...τωρα...ξερεις δε σε περιμεναμε.

Δε το πιστευω! Τον υπερασπιζεται. Πφφφφ...

Zac: Για την Lily ηρθα.

Ουπς... Ή ειναι η ιδεα μου ή ο Dylan ψιλοξινισε τη μουρη του. Λες να ζηλεψε; Αχ μακαρι. Καλα να παθει. Βεβαια το πιο πιθανό ειναι να κανω φαντασιωσεις και απλα να μη τον παει, οπως εχει πει κιολας. Αλλα δεν μπορω! Αντε γιατι τοση ωρα δε μιλαω δε μιλαω αλλα ε!

Li: Zac πηγαινε μεσα και ερχομαι, πρωτη πορτα αριστερα.
Zac: Ενταξει.
Li: Εγω θα 'μαι μεσα. Δε θα αργησω, μη κανετε καμια βλακεια οσο λειπω.
Dy: Εχουμε πολλη δουλεια δε θα τελειωσουμε ποτε αν φυγεις.
Li: Dylan μια χαρα θα τελειωσετε χωρις εμενα και μην τυχον κρυφακουσετε σας εχω σκισει.

Δε μου απαντησε απλα συνεχισε να βαφει με δυναμη τον τοιχο. Θυμωσε ε; Καλα να παθει. Εγω δηλαδη που τοση ωρα τον βλεπω να ειναι κολλητηλικια με την Cara λεω τιποτα;

Ty: Τι μας περασες ρε; Τίποτα κουτσομποληδες; Αντε πηγαινε στον τυπο μια ωρα το εχεις και περιμένει το παιδι.
Li: Καλααααα...

Ωχ τωρα πως τον αντιμετωπιζουμε; Παω στο δωματιο και τον βλεπω να καθεται στο κρεβατι μου. Οταν με βλεπει σηκωνεται.

Li: Λοιπον τι ηθελες;
Zac: Ηθελα να σου μιλησω.
Li: Πες μου.
Zac: Κοιτα θα το πω απλα.
Li: Ε πες το ρε παιδι μου.
Zac: Ακου τον τελ-

Ακουστηκε ενας ηχος απο την πορτα... Χαμογελαω ευγενικα στον Zac και του κανω νοημα να περιμενει. Παω στη πορτα και την ανοιγω αποτομα. Πεφτουν στο πατωμα ο Tyler, η Ariana, ο St- βασικα επεσαν ολοι. Κρυφακουγαν... ημουν ΤΟΣΟ ΣΙΓΟΥΡΗ οτι θα κρυφακουσουν.

Li: Τι κανετε παιδακια;
Ar: Τιποτα στο δωματιο μου πηγαιναμε και γλυστρισαμε...
Li: Αα ναι ναι...Μη σας ξανακουσω εδω εξω.

Κλεινω την πορτα και γυρναω στον Zac.

Li: Λοιπον τι ελεγες;

Παλι ακουγεται κατι στη πορτα. Ααααααααααααα....δε θα τα παμε καλα.