The unexpected friends

Κεφαλαιο 18ο-the deal

Ariana's POV

Μολις ξυπνησα και εχω εναν τρομερο πονοκεφαλο. Παω στη κουζινα για να πιω καφε και να ανοιξει το ματι μου και βρισκω εναν Cameron να εχει ετοιμασει πρωινο και να βαζει καφε σε μια κουπα.

Ar: Αυτος ειναι ο τροπος σου να ζητησεις συγγνωμη για εχθες;
Cam: Οχι αυτος ειναι ο τροπος μου να σου δειξω οτι εννοουσα ο,τι ειπα εχθες.
Ar: Ενδιαφερουσα τακτικη. Θα πιω καφε ομως μονο.
Cam: Τι γιατ- Ελα ρε Ariana ολο το πρωι εφτιαχνα καφεδες μεχρι να τον πετυχω ετσι οπως σου αρεσει, εψαχνα μια ωρα τις φρυγανιες για να σου αλειψω εδω να εχεις να φας ετσι για να σε προσεξω να μου φας καλα και εσυ θα πιεις μονο καφε; Μετα μη λετε εσεις τα κοριτσια οτι δεν υπαρχουν ρομαντικα αγορια γιατι και να υπαρξουν δεν τα εκτιματε και επισης-
Ar: Καλα ασε ασε θα φαω. Πωπωπω πως κανεις ετσι πρωι πρωι εχω και πονοκεφαλο.
Cam: Πονοκεφαλο; Παω να δω αν υπαρχει κανενα ντεπον εδω μεσα.
Ar: Δε πειραζει αστο.
Cam: Οχι πρεπει να βρω.

Πηγαινε περα δωθε ψαχνοντας στα ντουλαπια. Α καλα. Παει τον χασαμε κι αυτον.

Ar: Κατσε να φας μαζι μου.

Τοτε σταματαει. Καλα τοσο ευκολο ηταν;

Cam: Σοβαρα; Δε θα μου ερθει τιποτα στο κεφαλι ετσι;
Ar: Οχι κατσε.
Cam: Πως και εισαι ετσι σημερα;
Ar: Πως ετσι δηλαδη;
Cam: Χαλαρη. Και κυριως καλη.
Ar: Κοιτα μπορω πολυ ευκολα να ξαναγινω σκυλα αν θες, δεν ειναι προβλημα.
Cam: Ε καλα μια κουβεντα ειπαμε.
Ar: Ωραια τωρα σκασε και κατσε να φαμε.

Καθισε και αρχισαμε να τρωμε λοιπον.

Cam: Ποτε λες να μας ξεκλειδωσουνε;
Ar: Δε ξερω... Θα δουμε.

Φαγαμε και καθισαμε στο σαλονι. Εγω διαβαζα ενα περιοδικο μοδας που φεραμε απο διπλα οταν πρωτοηρθαμε και ο Cameron εβλεπε τηλεοραση. Μετα απο λιγο αρχισα να βλεπω και γω και βασικα σχολιαζαμε τα μεσημεριανα. Μετα απο λιγο αφησε την τηλεοραση και γυρισε προς το μερος μου αλλα εγω κυρια, μπροστα στη τηλεοραση το κεφαλι μου.

Cam: Ari...
Ar: Μμμ..;
Cam: Με εμας τι κανουμε;
Ar: Τι εννοεις;
Cam: Εννοω εμεις που βρισκομαστε;
Ar: Κοιτα...Cameron... δε νομιζω οτι θελω να γινει κατι μεταξυ μας ακομα...Ηθελα πολυ...αλλα τωρα δε νομιζω οτι αυτο ειναι που θελω. Ολα μου φαινονται μπερδεμενα γενικα και δε ξερω...
Cam: Ειπες ακομα...αρα...;
Ar: Ποτε ειπα ακομα;
Cam: Πριν ειπες δε θες να γινει κατι μεταξυ μας ακομα.
Ar: Λαθος θα καταλαβες.
Cam: Ελα δε θα με βγαλεις τρελο.
Ar: Δεν ειπα ακομα...
Cam: Να βλεπεις αυτα κανεις και δε μπορω να ξεκολλησω απο σενα.
Ar: ... ναι λοιπον ακου εγω λεω να μεινουμε φιλοι. Χωρις κοντρες...κανονικα. Να δουμε πως θα παει αυτο.
Cam: Α ωστε θα μπορεσεις να ζησεις χωρις να μου τη λες;
Ar: Νομιζω πως θα τα καταφερω.
Cam: Οκ τοτε. Φιλοι.
Ar: Φιλοι.