Ariana's POV
Ημουν στα Starbucks για να παρω τους καφεδες. Ειχε λιγο κοσμο οποτε επρεπε να περιμενω στην ουρα. Εδωσα τη παραγγελια μου και περιμενα πιο περα να ετοιμαστει. Αφου μου δωσανε τους καφεδες στην ειδικη θηκη γυριζω για να φυγω και ενας τυπος πεφτει πανω μου. Μαζι ΚΑΙ οι καφεδες.
Ar: Καλα εισαι τοσο ηλιθιος;
1: Πως κανεις ετσι ντε; Αντι να σε βρισω εγω που μου εριξες τον καφε με βριζεις εσυ; Συγγνωμη επρεπε να μου ζητησεις.
Ar: Καλα ρε με εκανες σαν τη μουρη σου και θες και συγγνωμη;Τα ειχα παρει τωρα. Που τον βρηκανε αυτον ρε. Εν τω μεταξυ μας κοιτουσε ολο το μαγαζι.
1: Αν σε εκανα σα τη μουρη μου καλυτερα να μην αλλαξεις.
Ar: Πραγματικα τωρα εισαι καθυστερημενος ή το παιζεις; Ζητα συγγνωμη ρε και δωσε και λεφτα για τους καφεδες που μου εριξες.1: Εσυ δεν εβλεπες που πηγαινες.
Ar: Ρε τελειωνε δε θα χασω ολη τη μερα μου μαζι σου.
1: Προσεχε πως μιλας, για τοσο μικροκαμωμενη μεγαλη γλωσσα δεν εχεις;
2: Αντε ρε φιλε ζητα της συγγνωμη αφου εσυ εφταιγες.
1: Εσυ τωρα ποιος εισαι και ανακατευεσαι;Ναι οντως ποιος ειναι αυτος; Τον ξερω;
2: Εγω οποιος θελω ειμαι εσυ δε πιστευεις οτι ηρθε ωρα να τελειωσει ολη αυτη η κωμωδια και να φυγεις; Με κοριτσι τα βαζεις; Τοσο ξεφτιλας;
1: Αυτη μου την επεσε δε θα την πληρωσω κιολας.
2: Ξεφορτωσου μας ρε φιλε δε βλεπεις οτι εχεις αδικο;
YOU ARE READING
The unexpected friends
FanfictionSteven: Πες μου οτι μαγειρεψες παλι... Ariana: Προσπαθησα... Steven: Ελα ρε Ari γιατι επιμενεις να μαγειρευεις το κερατο μου αφου βλεπεις τι γινεται; Ariana: Μπορεις να μη μου φωναζεις και εσυ τωρα; Steven: Καλα με συγχωρεις.. Tyler: Γιατι φωναζετε...