The unexpected friends

Κεφαλαιο 12ο-the make up plan

Dy: Γεια
Li: Γεια...Γεια Dylan

Ωχ του δειχνω οτι χαρηκα που ήρθε πιο πολυ και απο σκυλο που κουναει την ουρα του. Ηρεμια Lily.

Dy: Ενοχλω;
Li: Οχι.
Dy: Φαινεσαι...απασχολημενη γι αυτο ρωταω.

Σποντα οτι δείχνω χαλια ηταν αυτο;

Li: Οχι οχι περνα. Ειπα να καθαρισω λιγο αλλα περνα εσυ, συνεχιζω μετα.
Dy: Ευχαριστω.
Li: Κατσε. Παω να σου φτιαξω καφε.
Dy: Οχι μη φτιαξεις δε θελω.
Li: Θες θες.
Dy: ... Οκ... υποθετω οτι θελω τελικα...

Παω στη κουζινα και στη γωνιτσα οπου δε με εβλεπε αρχισα να χτυπιεμαι και να ουρλιαζω απο χαρα, απο μεσα μου ομως για να μη με ακουσει. Ψυχραιμώ και αρχιζω να φτιαχνω τον καφε αφου σουλουπωθηκα λιγο. Οσο γινεται τελος παντων. Βρηκε και αυτος την ωρα! Τωρα που ειμαι χαλια επρεπε να ερθει; Την τυχη μου δηλαδη !Του παω τον καφε και τον βρισκω στο κινητο. Τι σκατα εχει αυτο το κινητο δε μπορω να καταλαβω. Λες να εχει καμια γκομενα τοσο καιρο και να μην εχει πει κουβεντα; Καθομαι διπλα του και περιμενω να μιλησει.

Dy: Λοιπον Lily. Ηθελα να σου μιλησω για εχθες το βραδυ...

Ομγ ειναι αυτο που νομιζω; Εφτασε η στιγμη; Ψυχραιμια Lily μη καρφωνεσαι ασε τον ανθρωπο να μιλησει.

Li: Ναι τι;

Προσπαθω να το παιξω χαλαρη. Σκατα κανω.

Dy: Να...
Li: Ναι;;

Πωωω τον ψυχοβγαλτη. Πες το ρε ανθρωπε!

Dy: Μιλησα με τον Cameron...πρωτα απ' ολα μεγαλη βλακεια αυτο που κανατε. Γιατι μη μου πεις οτι δεν ηταν επιτηδες.

Οπα τι;

Li: Ελα μου;
Dy: Μιλησαμε ρε παιδι μου... μου ειπε γιατι εφυγε, μου τα ειπε ολα. Και σε ρωταω, στημενο ηταν ετσι δεν ειναι;
Li: Δε καταλαβαινω τι εννοεις.
Dy: Α δε καταλαβαινεις ε; Για την Ariana λεω και τον τυπο που φιλιοταν. Δεν ειμαι Cameron εγω, καταλαβα οτι το κανατε επιτηδες.
Li: Ενταξει και να το καναμε, τι; Αφου δεν εκανε τιποτα επρεπε να τον ταρακουνησουμε λιγο.
Dy: Ο καθενας εχει τους ρυθμους του ρε Lily.
Li: Ωραια μπορει να εχεις δικιο. Τωρα τι; Του ειπες οτι καταλαβες οτι το καναμε επιτηδες;
Dy: Οχι. Δε ξερω αν το καταλαβε μονος του αλλα εγω δε του ειπα τιποτα.
Li: Γιατι;
Dy: Δεν ηταν δουλεια μου να ανακατευτω.

Πως γινεται ένας άνθρωπος να ειναι ΤΟΣΟ βράχος και να τα αντιμετωπιζει όλα οπως πρεπει;

Li: Πως τον ειδες; Ηταν θυμωμενος;
Dy: Αρκετα...τωρα με την Ariana, με τον εαυτο του που δεν προλαβε, δε ξερω.
Li: Σκατα γινανε τα πραγματα...
Dy: Δηλαδη τι νομιζες; Θα την εβλεπε με τον αλλον, θα ζηλευε, και θα παραδεχοταν τα συναισθηματα του;
Li: Ε οχι ακριβως, κατι τετοιο τελος παντων...
Dy: Δεν ζουμε σε ταινια.
Li: Τελος παντων, και γιατι ηρθες; Για να μας πεις οτι καναμε βλακεια; Το ξερουμε ευχαριστουμε...
Dy: Οχι ηρθα για να τους τα βρουμε.