#3 in Weerwolf 10-08-'17
#7 in Weerwolf 04-08-'17
#8 in Weerwolf 03-08-'17
#43 in Weerwolf 22-07-'17
#64 In Romantiek 30-03-'17
You have me. Remember that. So please, come find me.
_______
Meredith is een onzeker meisje. Ze heeft een gevaarlij...
Jai loopt snel naar haar toe en helpt haar. "Het gaat..." zegt Bella zacht. Dan keer ik me tot Steven. Ik loop naar hem toe. "Het spijt..." Hij kan zijn zin niet afmaken want ik ruk zijn hoofd eraf.
Hij heeft mijn mate vermoord...
Mijn mate is dood...
Meredith...
Pov Meredith.
Ik sta weer in een weiland. Verderop zie ik een groot kasteel staan. Het lijkt net een soort dorpje want er zijn allemaal mensen die naar binnen lopen.
Ik zie dan ook dat ik een witte jurk aan heb.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Mijn moeder, Elisabeth, komt naar me toe rennen. "Meredith!" roept ze en ze sluit me in haar armen. "We hebben maar een dag." zegt ze. Ik laat haar meteen los. "Wat bedoel je?" vraag ik.
"Ik moet je alles uitleggen over maangodinnen." zegt ze. Ze wil me meetrekken maar ik trek me los. "Elisabeth, ik ben dood." zeg ik.
Elisabeth stopt meteen. "Ik weet dat maar het is oke, je komt weer tot leven. Je kan dan je moordenaar straffen." Ze wil me weer meetrekken.
"Ik... Ik kom weer tot leven?" vraag ik en mijn ogen vullen zich met tranen. "Ja, dat is goed... toch?" Elisabeth kijkt me bezorgd aan. "Nee! Nee! Ik wilde dit zelf. Ik wil niet meer terug!" gil ik en ik zak huilend op de grond. "Je... je hebt dit zelf gedaan?" vraagt ze en ze zakt naast me neer.
"Ik wil niet terug. Alsjebliefdt stuur me niet terug..." huil ik. "Maar schat, je bent 18. Je bent de maangodin geworden." vertelt ze. "Je bent onsterfelijk."
Pov Jayden.
Ik til de grafkist naar het altaar. Vandaag is meteen de begrafenis. We vonden het het beste zo...
Shawn komt naar voren. Hij slikt en begint dan te praten. "We zijn hier bij elkaar gekomen om afscheid te nemen van Meredith. Ik kende Meredith pas vijf weken. Ze was eigenwijs en lief. Ik gaf om haar. Ze brak. Stukje voor stukje viel ze uit elkaar. De nachtmerries werden haar te veel.
Toen ze zelfmoord had gepleegd, had ze een brief geschreven. Ik zou die graag even voor willen lezen." Vertelt Shawn. Hij pakt de brief en vouwt hem open.
"Het spijt me. Ik kon niet meer. Ik wilde niet meer. Ik wilde dat het over was. Niemand zou me vinden en niemand houd van me. De nachtmerries ginge over Jayden. Elke keer vermoorde hij me op brute wijze. Ik had geen hoop meer. Ik zie geen hoop meer.
Ik had vrienden. Alleen ik laat ze niet dicht bij me komen omdat ze dan allemaal dood gaan.... Iedereen waar ik om geef gaat dood. Het spijt me, Shawn...
Je was er altijd voor me.
Het spijt me, Luke...
Je was lief voor me maar je had me nooit moeten ontvoeren...
