Alone But With The Badboys (Voltooid)

45. De tweede ontmoeting en Het Bal

ALLEREERST, SORRY VOOR DE LATE UPDATE. HIER IS EEN HOOFDSTUK VAN MEER DAN 4000 WOORDEN. NOGMAALS SORRY <3

En als tweede, in de media zit een foto van hoe het dagboek van Elisabeth eruit ziet.

En als laatste, schuine lettertype is het dagboek en het rechte is bij Meredith

Er komt iets hards tegen mijn slaap aan en dan verlies ik mijn bewust zijn.

Pov Meredith.

Kreunend word ik wakker in mijn bed. Het is niet het bed bij Steven maar het is thuis. 

"Hallo?" zeg ik. Mijn stem is erg schor en mijn hoofd doet pijn. 

Jayden komt de badkamer uit lopen met alleen een handdoek om zijn middel. "Hey angel." zegt hij en hij loopt op me af en kust me. 

Ik pak hem vast en druk hem tegen me aan.

Tintelingen gieren door mijn lijf. "Hoe heb je me gevonden?!" vraag ik meteen. 

"We vonden je bewusteloos in een bed. Iedereen is dood. Je bent veilig." zegt Jayden. 

We knuffelen en kussen en ik wil hem niet meer loslaten maar dan bedenk ik me iets. "Phealana en Tendai! Ik wil ze zien." zeg ik. 

Jayden knikt. "Iedereen is beneden." zegt hij.

Hand in hand lopen we naar beneden. Iedereen staat er. Phealana, Tendai, Roos dus gewoon iedereen. 

"O mijn god. Jullie zijn er echt." zeg ik. 

Ik geef iedereen een knuffel. "Ik heb jullie zo gemist." zeg ik dan. 

Tendai en Phealana huilen van geluk. "We houden zo veel van je, Mere." zeggen ze. 

Ik glimlach. 

"Boven ligt een cadeautje voor je. Pak hem maar." zegt Roos. 

Enthousiast klap ik in mijn handen.

Ik ren naar boven. Ik zie een pakje liggen. Ik pak het en loop weer naar beneden. "Ik heb hem gevon..." zeg ik maar ik kan niet verder praten. 

Iedereen ligt dood op de grond. Ik schreeuw en huil. Ik zak door mijn benen. "NEE! NEE!" schreeuw ik.

Een lach komt uit de keuken. Steven, Luke, Matt en Lorenzo komen de keuken uit. "Even dat je het weet lieveling. Je zal ze nooit meer zien." zegt Steven.

Schreeuwend en huilend word ik wakker. 

Ik ben in een bed. Deze keer bij Steven. Steven komt lachend de schaduw uit lopen. 

"Ach schatje toch. Dacht je echt dat ze je zouden vinden?" vraagt hij. Ik veeg mijn tranen weg. "Altijd leuk om met iemands gedachtes te spelen." zegt hij en hij loopt de kamer uit. 

De deur gaat dicht. "Oh hoi Lisa, je zal denk ik even met Mere moeten gaan praten." zegt Steven achter de gesloten deur en daarna loopt hij weg. 

Lisa komt meteen binnen. Ze is niet alleen. Een vrouw loopt achter haar aan.

"Meredith, gaat het goed?" vraagt Lisa meteen.

 Ik knik en veeg nog een paar gevallen tranen weg. 

"Wat is er gebeurd?" vraagt ze dan en ze gaat bij het voeteneind van het bed zitten. 

"Steven zat in mijn hoofd." zeg ik. 

Lisa begrijpt het meteen en ze kijkt me medelevend aan. 

"Wil je er over praten?" vraagt Lisa.