Alone But With The Badboys (Voltooid)

28. Together

Dan ineens hoor ik iemand onder me naar adem happen. Ik kom weer omhoog. Mere's ogen schieten open. Ze schieten heen en weer en dan stoppen ze bij mij. "Mere?"

Pov Meredith
Ik word wakker door een vloed van tintelingen. Een kus op Mijn voorhoofd dat mij doet ontwaken. Hij is terug... Jayden...hij is hier. Mijn ogen gaan open en ik bekijk de kamer en mijn ogen stoppen bij Jayden. Ik kijk hem aan. 

"Mere?" Vraagt hij. Ik probeer omhoog te komen maar Jayden duwt me terug. 

"Je moet rusten." Zegt hij. 

Ik kijk naar zijn hand op mijn schouder. Ik kijk weer naar hem. 

"Ik wilde alleen zien of je oke was." Zegt hij. "Ik heb je aangeraakt dus ik zal Adam halen. Hij zal de spreuk weer opnieuw doen." Gaat hij verder. Hij wil weglopen maar ik pak zijn hand. 

"Blijf." Zeg ik. Hij kijkt me aan met tranen in zijn ogen.

"Het zal zo veel moeilijker zijn om je weer te verlaten als ik langer blijf." Zegt hij. Ik schud mijn hoofd. "Ik wil dat je blijft... voor altijd." Zeg ik. 

"Het spijt me zo ik had hier nooit aan moeten beginnen." Zeg ik en ik begin te huilen. Jayden loopt naar me toe en knuffelt me. 

"Het is oke... ik blijf." Zegt hij. 

"Noa kwam naar me toe... ze zei dat ik niet je eerste mate was en dat je me weg zou gooien als afval zodra je me in bed had gehad. Ik geloofde het en ik wilde het niet... ik wilde niet weg van je." Leg ik uit.

Jayden laat me los en stapt van me weg. "Ze zei dat?!" roept hij. 

Ik knik. 

"En jij gelooft het?" vraagt hij dan. 

Schamend kijk ik omlaag. 

"Denk je zo slecht over me?" vraagt hij weer. Ik kijk op. Tranen rollen over zijn wangen. 

"Nee... ik zie juist het goede in je. Ik was alleen zo bang dat ik niet genoeg was..." Het laatste zeg ik zacht. 

"Je bent alles voor me... ik houd zo veel van je en jij denkt dat je niet genoeg bent." zegt hij en hij gaat met zijn hand over mijn wang.

Pov Jayden

Ze kijkt me aan met tranen. 

"Je vergeeft het me vast niet. Ik snap dat ook, ik was zo dom en ik dacht alleen aan mezelf. Ik haat mezelf." zegt ze en er rolt een traan over haar wang. 

"Meredith... ik vergeef je natuurlijk. Jij wist dat ik vroeger zo was. Maar weet dat ik dit niet nog een keer wil." zeg ik. 

Ze knikt. "Zal ook nit gebeuren." ze pakt mijn hand vast. Ik kan nu pas haar arm goed zien. Je ziet helemaal botten zitten en ze zou het wel met 1 vinger kunnen breken.

"Mere..." zeg ik en ik pak haar arm vast. 

Ze probeert hem los te trekken maar ze is te zwak. 

"Waarom ben je zo dun?!" vraag ik en ik gooi het deken van het bed af. Je kan helemaal haar botten zien. Op dat moment gaat de deur open. 

"Meredith je bent wakker, ik help je opknappen oke?" zegt de dokter die zonder kloppen binnen kwam. Meredith knikt en kijkt naar me.

Ik zucht en loop de kamer uit. Gelijk loop ik naar Tendai. 

"Is ze wakker?" vraagt ze aan me. 

Ik knik ze loopt weg maar snel zeg ik: "Waarom is ze zo dun?" ik hoor Tendai stoppen met lopen. Ze gaat weer zitten en begint te praten.

"Ze kwam al huilend thuis. Ze zei dat ze het had verkloot. Ze legde alles uit. Ik weet over je Jayden. Ik weet alles en ik vind het oke. Je zal dat vast raar vinden maar ik had vroeger een beste vriendin die ook een demon was. Maar daar gaat het nu niet over. Ze viel elke dag huilend in slaap en ze werd elke nacht schreeuwend wakker. Ik wist niet wat ik moest doen. Ze zat alle dagen op haar kamer. Ik bracht altijd eten naar boven maar als ik kwam de volgende dag... ze at niks. Ik had haar gedwongen om te eten maar ik hoorde haar gisteren kotsend in de badkamer zitten. Ik wist niet waarom ze het deed. Ik vond gisteren een boekje op haar kamer. Ik deed het open en las maar toen zag ik dat het een dagboek was. Ik wilde het dichtdoen maar toen zag ik het woord 'mezelf uit laten hongeren' staan. Ik kon niet stoppen. Ik heb de pagina mee." zegt ze en ze pakt een blaadje uit haar zak en slaat hem open. Ze begint voor te lezen.

"Vandaag is het niet te houden. Ik heb alles fout gedaan. Ik heb hem verlaten en het boeit hem vast niet. Ik ben maar een meisje. Hij vind wel een ander want wie vind hem niet leuk. Ik verdien het niet om een goed leven te hebben. Ik ga mezelf uit laten hongeren. Ik wil pijn voelen, ik wil gestraft worden. Waaom dacht ik dat ooit nog iemand zou vallen voor me. Ik ben te zwak, te breekbaar. Waarom leef ik nog?" Tendai laat haar hoofd in haar handen zakken. 

"Ze wilde dood Jayden... ze kon het niet meer." mompelt ze. Ik leg mijn hand op haar schouder. "Ik zal ook proberen te helpen." zeg ik tegen haar. 

"Je bent terug en dat is het beste." zegt Tendai en ze kijkt me aan.

Er komt een dokter aangelopen. "Meredith is klaar. Ze is aangesterkt in een mum (schijf ik dat goed? Haha) van tijd. Ze mag naar huis maar ze moet veel meer gaan eten. Het zou misschien goed zijn om een psycholoog in te schakelen." zegt en dan komt Meredith eraan lopen. 

Ze word geleid door een dokter. Haar haar zit warrig en ze draagt een oversized sweather. Ze is beeldschoon. 

Ze ziet Tendai en rent op haar af. Ze rent in haar armen. "Het spijt me zo..." zegt ze en ze kust Tendais wang.

Ze laat Tendai los. Ze loopt op me af en kust me op de mond. Ik pak haar middel vast en druk haar tegen me aan. Ze slaat haar armen om mijn nek. Black wordt gek in mijn hoofd. Ze verbreekt de verbinding tussen onze lippen. "Wat doe je nou?" mompel ik met mijn ogen dicht. "Ik heb je gemist." zegt ze zachtjes. Ik glimlach en open mijn ogen. Ze kijkt verlegen naar de grond. "Ga je nu je mooie gezichtje verbergen voor me?" zeg ik. Ze lacht maar kijkt nog steeds naar de grond. 

Ik lach en knuffel haar. Ze voelt kwetsbaar aan. Maar ook weer liefdevol en een beetje pittig. Ze heeft veel kanten en dat maakt haar zo leuk.

Ik heb haar weer bij mijn zijde... voor altijd... god wat houd ik van haar.

Maar wat ze niet weten is dat iemand weer een briefje heeft achtergelaten...

___________

Hey allemaal, laten we het hebben over het feit dat ik bijna 1000 reads heb. OMFG... IK HAD DIT NOOIT VERWACHT... DANKJE DANKJE <3

MORGEN EN MISSCHIEN VANAVOND WEER UPDATE <3

SORRY VOOR SPELFOUTEN EN VOTEN MAG ALTIJD

VRAAG VAN HET HOOFDSTUK: WAT DENKEN JULLIE DAT ER IN HET BRIEFJE STAAT?

XXX DE SCHRIJFSTER LINDA