Alone But With The Badboys (Voltooid)

33. Don't lie

Ik draai me om en ik sta gelijk tegenover Jayden. Ik kan nog net een gil van schrik onderdrukken. Hij kijkt me kil aan. Ik weet niet waar ik moet kijken. Ongmakkelijk kijk ik maar naar mijn voeten. "Waarom Meredith?" vraagt hij dan met een schorre stem.

Pov Jayden
Ik sta recht voor haar. De geur van Steven hangt nog steeds in de lucht. Ze kijkt me aan met pijn in gaar ogen. "Waarom Meredith?" Vraag ik. Mijn stem werkt niet mee en er komt alleen een schor geluid uit.
Ik rook hem in de auto. Ze rook naar hem en zijn hulpjes. En dat liegt ze. Ze loog tegen mij.
Beschaamd kijkt ze naar de grond.
"Kijk me aan." Zeg ik dwingend. Ze blijft staren. Ik druk mijn nagels in mijn handpalmen. 

"KIJK ME AAN GODVERDOMME!" Roep ik boos. Ze krimt ineen en dan komt haar hoofd zachtjes omhoog. Ik grijp haar kin vast en duw haar hoofd ruw omhoog. Ze schrikt en hapt naar adem. Ik laat los. Sorry zeggen doe ik niet.

"Waarom lieg je tegen me?!" Vraag ik boos.

Een eenzame traan rolt over gaar wang. Black piept en roept dat ik haar moet helpen maar ik negeer het.

"Nou?!" Vraag ik opnieuw.
Ze wil haar hoofd weer weg draaien. Ik pak haar vast en duw haar tegen de muur. Ik pak weer haar kin vast en ik knijp erin. Ik zorg dat ze niet meer weg kan kijken. 

"Je doet me pijn." Piept ze. Mijn grip verslapt maar ik laat niet los.

"Geef antwoord." Zeg ik kalm. Te kalm.

"Hij had Annemijn." Zegt ze zacht.
En daarom lieg je tegen me. Ik had meegekunt. Ik had je kunnen beschermen.
Ik denk dat allemaal. Niks ervan zeg ik. 

"Hij heeft overal ogen. Als ik ook maar iets zei tegen iemand dan rukt hij al haar hoofd eraf. En jij denkt dat ik dat risico neem?!" Vraagt ze boos.

"Je loog tegen me in de auto. Je rook naar hem. Jij en Annemijn roken naar hem." Zeg ik boos als ik terug denk aan de autorit.

"Wat heeft hij gedaan?!" Vraag ik dan ineens. Die vraag wil ik weten. Niemand mag haar aanraken. NIEMAND.

"Niks..." Fluistert e maar ik hoor haar hart een sprongetje maken.

"WEES VERDOMME EERLIJK!" schreeuw ik.

"Hij kuste me. Hij streelde me en verleidde me." Zegt ze zacht. "Maar het is over. Ik heb hem vermoord."

Hij is dood. Hij is dood.

"Je hebt hem vermoord?" Vraag ik en ik laat haar los. Gelijk gaat haar hand naar haar kin. 

"Ja. Ik stak een mes van zilver net naast zijn hart. Ik kon het makkelijk alleen." Zegt ze.

"Hij is deels wolf en een mes van zilver maakt hem dood als hij niet op tijd word geheeld. Maar een deel van hem is vampier. Hij is niet dood. Je hebt dan zilver en hout nodig." Zegt Black.

"Hij was diep in het bos. Hij kon niet op tijd zijn." Zeg ik terug.

"Matt en Enzo waren bij hem. Hij heeft het wel gehaald. Hij leeft nog. Ontken het niet want je weet het zelf." Zegt Black boos.

Ik grom. "Hij is niet dood. Je hebt hout en zilver nodig om hem dood te maken." Boos sla ik mijn vuist tegen de muur. 

"Jayden..." piept Mere. Ze wil haar hand op mijn borst leggen om me te kalmeren maar ik schiet naar de andere kant van de kamer. 

"Raak me niet aan! Je moet een les leren. 1. Lieg nooit tegen mij." Ik zet een stap naar haar toe.

"2. Heb geen grote mond naar me." Zeg ik en ik zet nog een stap naar haar toe. Ze stapt naar achter en raakt de muur.