37. Anger

2.2K 89 24
                                    

Ik geef een kus op Mere's haar. "Slaaplekker angel." fluister ik. Langzaam word haar hartslag rustig. Maar slanke vingers stoppen met strelen en haar adem is rustig. Het is... vredig. Voor het eerst in een lange tijd is het vredig.

Pov Meredith

Ik word wakker. Er is geen arm meer om me heen. Helaas...
Waar is hij?
Ik stap uit bed. Ik trek een vestje aan en ook mijn sloffen. Ik hoor gerommel beneden.

Of dit is Jayden of dit is iemand heel anders...

Ik pak een knuppel uit mijn kast. Ja ik heb een knuppel... so what. Soms moet ik gewoon even mijn boosheid kwijt en sla ik dingen kapot.

Nee grapje. Het is alleen voor noodgevallen.

Ik houd de knuppel in de aanval-houding. Heel zachtjes loop ik naar beneden.

"Straks is het een huurmoordenaar...." zegt mijn innerlijke ik.

"Nou jij helpt ook lekker." mompel ik terug.

"Ik wil gewoon nog niet dood oke..." zegt ze bang terug.

"Wauw... we hebben een knuppel schat..." zeg ik op een duh-toon.

"Ja maar wat nou als het een vampier is? Of Steven... Dan werkt het niet!" roept ze hysterisch.

"Wacht nou maar gewoon. Het kan ook gewoon Jayden zijn. Als het mis gaat: Leuk je gekend te hebben." zeg ik bang terug.

"Maar..." begint ze.

Ik negeer het en loop met trillende benen naar beneden. Dit is echt niet slim...

Je kan haar wel negeren maar wat nou als het wel Steven is?

God... al die negatieve gedachtes...

Ik loop verder en duw zachtjes de woonkamer deur open. Ik gil en begin als een bezetene met de knuppel te slaan. Maar het is niet wat ik dacht dat het was...Daar zit Jayden... zonder shirt... op de bank... met koffie... zo.... sexy.

Hij lacht hard

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Hij lacht hard. "Wat de fuck ben jij aan het doen?" Ik zie amper iets door al het haar dat voor mijn gezicht was gevallen. Ik bewoog ook wel echt als een mogool...

Ik haal het haar uit mijn gezicht. Jayden kijkt me lachend aan. Door het lachen spannen zijn buikspieren samen. 

Jezus... sixpack on fleek... Ik word helemaal rood.

"Uhm, ik dacht dat er iets van een moordenaar was..." mompel ik. 

Jayden begint nu nog harder te lachen. Het klinkt als muziek in de oren. Het kwijl loopt zo wel uit mijn mond. Ik ben helemaal verzonken in mijn gedachtes en dan ineens komt Jayden overeind. 

Hij komt in demonen-snelheid op me af. Ik schrik en slaak een gilletje. 

Hij duwt me tegen de muur. "Bevalt het uitzicht je angel?" fluistert hij in mijn oor. 

Alone But With The Badboys (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu